Goed dat te lezen, Solange. Hoe je reageerde is begrijpelijk. Maar het leidt wel naar 'ik ga een duidelijk ...', jouw begrenzing!
Dankjewel, Marcelita Het doet me echt deugd. Ik begon al echt aan mezelf te twijfelen. Hij vindt dat hij met zalven nergens komt en dat de waarheid kwetst. Hij stelt zijn onderwijsmethode nooit of te nimmer in vraag. Daar loopt het dus fout.
Ik vrees dat het praten bij eenrichtingsverkeer zal blijven. Ik ga hem wel duidelijk maken dat hij over de schreef ging en dat het daarom voor mij hier stopt.
Ik sta voor veel open en kan best wel harde kritiek slikken maar op een moment is de emmer vol. En dan blijft de vraag, word je hier beter van? Nee dus. Word je hier gelukkig van? Absoluut niet. Ik heb veel getwijfeld aan mijn kunnen hierdoor maar word door mijn vioollerares enorm gesteund en gewaardeerd voor wat ik kan en wie ik ben. Vooral van dat laatste word ik intens gelukkig
Inderdaad! En dat ga ik hem ook zeggen. Hij gaat dit in alle toonaarden ontkennen, zeggen dat dit de enige manier is om beter te worden en dat hij alleen probeerde om het beste in mij naar boven te halen... Voor mij werkt deze onderwijsvorm helaas niet.
Wat goed van je dat je tot dit besluit bent gekomen. En tja..... of sit de enige manier is om het beste in jou naar boven te halen vraag ik mij af. Mijn lerares doet het tegenovergestelde en geeft juist veel complimenten. Ze zegt het ook als haar ietsniet zint, maar ze laat het vooral merken als ik iets goed doe, en daardoor ga ik vaak met een heel goed gevoel weer naar huis. Ze corrigeert en als ik het dan goed doe, veel complimenten, en daarna met een goed gevoel dat je weer verder bent gekomen naar huis. En ik kijk eigenlijk altijd uit naar de lessen. Ik hoop dat jij ook een leraar vind die jou op een positieve manier stimuleert.
Solange, ik had bij thuiskomst meteen een mail (=schriftelijke bevestiging) gestuurd naar de docent en evt muziekschool waar hij lesgeeft, dat je per direct stopt met de lessen. Zonder redenen. Want je hoeft je niet te verantwoorden! Waarschijnlijk hangt die docent snel aan de telefoon om met je te praten en probeert je als leerling te behouden. Doet hij dat niet, dan zou ik zowiezo weg zijn daar! Je bent toch niet op les op je te laten kleineren? Maar om opbouwende kritiek te krijgen? Solange, ik zou van zo iemand geen les willen. Maar ik wens je sterkte en succes met wat jij beslist!
zo das niet mis solange. mijn viooldocente corrigeert mij meteen na het gespeelde stuk op een volwassen manier zonder te briessen. In het begin speelde ik bepaalde maten anders, ze zei dan :" dat klinkt ook leuk, maar dat is niet wat er staat". En dan bestudeerde ik de desbetreffende maat, en dan zei ik:" ja, je hebt gelijk". Nu ik met de altviool ben begonnen, komt de G-sleutel nog welleens de overhand nemen. Dan heb ik dat zelf in de gaten en kan ik het zelf snel corrigeren. Ik heb nooit een afblaffer gehad van mijn viooldocenten. En ik vind dat eerlijk gezegt ook niet kunnen. We zijn immers volwassenen.
Wow ik had dit bericht nog niet gelezen, hoe is het afgelopen? Ik sluit me aan bij de rest: snel wegwezen. Ook al gaat deze persoon zich inhouden, een positief gevoel geven zit er ook dan niet in als ik je goed begrijp. Voor mij werkt dit ook niet. Een bibberend en onzeker vogeltje zal nooit een mooi geluid uit zijn instrument krijgen. Goed en mooi spelen hangt voor een groot deel samen met zelfvertrouwen en heerlijk genieten van het spelen. Ook mijn docent strooit met complimenten. En als ik iets fout doe zegt hij " okay, now we need to talk about something" en legt dan heel goed uit wat ik anders en béter kan doen en waarom, met welk doel. Dus niet wat ik fout doe. En daarvan ga je echt niet naast je schoenen lopen, we hebben tenslotte ook allemaal zelf oren. Ik hoor (helaas) best wel dat ik niet klink zoals Janine Jansen. En een goede docent laat je zelf horen waar je naartoe wilt werken, wat de volgende stap kan zijn om te bereiken. Vindt het trouwens echt knap van die docenten van ons hoe geduldig en lief ze zijn!!!
Ik heb mijn docent opgezocht en heb hem gezegd dat ik dit niet duld, dat hij over de schreef is gegaan en dat ik bijgevolg ook niet meer naar de les kom. Hij wist niet waar hij het had, had dit niet verwacht. Zei dat hij dit deed om mij te helpen en dat hij met sussende woorden niets bereikt. Dat hij helemaal niet doorhad dat het niet meer binnenkwam toen ik huilde, dat hij dat anders niet gedaan had. Dat hij dacht dat ik wel op een hoger niveau les kon hebben, dat hij alleen maar het beste in mij naar boven wilde laten komen, dat er nog mensen al wel eens gehuild hebben en dat dat ook geen erg is. Enfin, ik blijf bij mijn beslissing en heb zeer veel steun gevonden hier bij iedereen die gereageerd heeft op dit voorval. Ik heb mijn gevoel gevolgd en dit voelde verkeerd aan... Ik ben er zeker van dat ik juist gehandeld hebt en was ook zeer opgelucht na het gesprek met de docent. Dikke merci aan iedereen!
Ik heb een face-to-face gesprek gehad. Het deed me deugd om het eruit te gooien al kreeg ik wel de bibber achteraf.
Wat knap van je dat je zo goed voor jezelf bent op gekomen! En dat je het ook in een goed gesprek tegen je docent hebt gezegd. Natuurlijk kreeg je de bibbers, het was ook hel erg dapper vanje dat je het gesprek bent aangegaan,en dat is heel spannend omdat je niet weet hoe het gaat lopen. En nu rustig op zoek naar een andere docent. Succes.
Solange, ik vind het écht súperdapper van je dat je een face tot face gesprek aangegaan bent! Dat is pas op een volwassen manier kenbaar maken wat je niet zint. Kan je ex-docent nog wat van leren! Hij heeft weer iets om over na te denken en jij vindt vast een andere echt leuke docent! Succes hoor! Ik ben benieuwd naar je volgende ervaringen! Kom nou... Mensen aan het huilen brengen. Hogere manier van leskrijgen? Lagere zal hij bedoelen!
Ik vind dit zo'n gebrek aan pedagogische vaardigheden, bizar gewoon. Krijg er gewoon Sovjet-associaties bij! OK, bij een kind die structureel gewoon er thuis niets aan doet, kan het best goed zijn soms een keer streng te zijn, maar jij bent geen kind meer maar een volwassene en je doet gewoon je best. Als het niet goed gaat, zijn er 2 mogelijkheden: of je hebt niet gestudeerd, of het lukt gewoon niet. In het eerste geval zou een open gesprek van volwassene tot volwassene op zijn plek zijn wat je van elkaar verwacht en of lessen op deze manier zinvol zijn. Maar daar is bij jou geen sprake van. Dus is het de taak van de docent om je te helpen en te motiveren om toch verder te komen. Daar is juist aanmoediging nodig en zeker niet kleineren. Muziek is toch al iets waar je je gevoel mee blootlegt en waarin je dus kwetsbaar bent. Ikzelf had eerder best wat faalangst op les. Als ik een stukje op zich beheerste en ik speelde hem thuis vrijuit en genoot ervan, dan ging ik op les ineens weer nadenken over de vingerzetting en dan ging het nog mis ook. Maar dankzij een hele fijne docent kan ik nu op les eigenlijk net zo vrij spelen als thuis. Daarvoor is het nodig dat je in het spel een veilig gevoel hebt; als je bang moet zijn dat je op je donder krijgt, lukt dat natuurlijk nooit! Je hebt er heel goed aan gedaan voor jezelf om dit gesprek aan te gaan en als ik dit lees, is er geen andere conclusie mogelijk dan dat je moet stoppen bij deze docent. Ik hoop dat je gauw iemand anders vindt die zijn/haar vak wèl verstaat!
Inderdaad, gevoelige snaar. Dankjewel voor je feedback en steun. Ik heb aan elke reactie hierop zeer veel gehad.
