Hallo, wat ik me al een tijdje afvraag is: wanneer werd vroeger de hals van de barokviool aangebracht? Was het ná het aanbrengen van het achterblad op de krans of was het daarvoor, dus op de nog vrije krans. Het lijkt me nl zo dat wanneer de krans nog vrij en dus flexibel is, het richten van de hals makkelijker wordt; het blad wordt er dan opgelijmd zodanig dat de hals meteen goed gericht staat. Wel een beetje ten koste van de symetrie van de krans...Of heb ik het helemaal mis ? Wat denken jullie hierover? Gr.
Er bestaan uit die tijd geen video's natuurlijk, maar ik zou denken na het aanbrengen van het achterblad en het verwijderen van de mal.
Ik heb nou twee keer een barokhals aan een krans bevestigd en dat doe je als pas als het achterblad op de krans gelijmd is. Vervolgens kun je de hals precies passend maken door de plaats op de krans waar de hals moet komen precies vlak te maken. Ik heb een dun recht latje van 1x1 cm en een lengte van ongeveer 55 cm met tape op het midden van de hals geplakt, je kunt dan de hals heel precies over het onderste klosje laten lopen. Zo kun je precies zien of de hals recht komt te zitten. Vervolgens klem je de hals op z'n plaats, boort door het bovenste klosje twee gaten in de halsvoet voor twee (vierkante, handgesmede, ongeveer 2,5 cm lange)) spijkers en dan kun je de hals op de krans lijmen èn spijkeren. Dit is vrij link, want de halsvoet kan ook splijten..De constructie is behoorlijk sterk, tot nu toe zitten beide halzen op hun plaats. Tenslotte lijm je het afgewerkte bovenblad op de krans.
Je hebt het een aantal malen over 'hand gesmede' spijkers. Twee vraagjes: Waarom moeten dat 'hand gesmede' zijn? Waarom geen RVS houtschroeven? [roesten niet en zijn bere sterk!]
Waarom lak je met olielak/spirituslak en niet met iets synthetisch? Dat is het gevoel! Je wilt een barokviool maken, dan pas je dus de oude constructiewijze toe. Natuurlijk kan dat met gewone spijkers, maar als je toch wilt spijkeren, dan ook even "in stijl". Het model spijker is toch nog te krijgen? Schroeven komen natuurlijk niet in aanmerking! Frits, het gaat om de authenticiteit, om dat woord maar eens te gebruiken.
Wat is synthetisch? In feite wordt een spiritlak alsook een olielak bereid en dat zou je de synthese kunnen noemen: synthetische lakken dus. In principe zouden deze lakken met een ‘rollertje’ opgebracht kunnen worden, maar of het echt praktisch is weet ik niet: zodra je bij de f-gaten komt moet je toch weer met de kwast aan de gang, om maar te zwijgen over de op die manier moeilijk te bereiken wendingen van de krul. Achterblad zou best wel kunnen. Met een olielak gaat het allemaal nog wat gemakkelijker! Maar wanneer je met synthetisch bedoeld een nitrocelluloselak, dan ben je wel gebonden aan sprayen omdat de droogtijd enkele seconden is. Doe je dat met een kwast dan blijft je kwast aan je blad kleven. Dus wat zou de definitie van een synthetische lak zijn volgens jou? Ik begrijp uit je verhaal, dat de vierkante spijkers ‘gewoon’ te koop zijn: “is toch nog te krijgen”. En ik dacht nog wel, dat je ze eigenhandig gesmeed had, wat een deceptie mede gezien in het licht van de zo aangehangen authenticiteit.
Dit soort commentaar, Frits, is een beetje flauw (k) . Het is je zonder twijfel bekend dat ook in vroeger tijden de vioolbouwers hun spijkers niet zelf maakten: ze mochten volgens gildebepalingen geen smeedwerk doen, dat soort werk was weggelegd voor de smeden in de stad. De vioolbouwers hadden er simpelweg het gereedschap niet voor. En waarom zou ik dan mijn spijkers zelf maken als Auke Rauwerda in Leeuwarden deze dingen nog gewoon op voorraad heeft? Ik verwacht wel zinnig commentaar natuurlijk...
Liuwe, Denk je dat ik bewust onzinnig commentaar ga leveren? Je kent me toch wel een beetje nu? Het zou toch kunnen dat je ze zelf hebt gefabriceerd? Zo gek is dat toch niet? Het hoeft dan weliswaar niet direct smeden te zijn, maar het pletten van een ronde spijker leidt gemakkelijk tot een vierkante, zodat ik de "onzin" zoals jij dat noemde, van mijn eerdere bewering niet inzie. Maar kennelijk heeft Auke R. te Leeuwarden ze op voorraad, wat ook weer niets zegt over handmatig gefabriceerd zijn, maar aan de andere kant ook weer de mogelijkheid open laat, dat ze zijn opgekocht via een fabriekje met een kilo oude voorraad. Bijna alles aan een viool is zèlf te maken. Ik doel dan op de gebruikelijke onderdelen die nagenoeg geen enkele vioolbouwer nog zelf maakt wegens de tijd die ermee gemoeid is: stemsleutels, toets, kam, staartstuk, kielhoutje, zadel, inleg, kinstuk, alsook gereedschap als schaafjes, gutsen met speciale vorm etc. Ik heb het allemaal ten minste één maal gemaakt. In die zin doelde ik op het eigenhandig vervaardigen van vierkante spijkers. [edit](Dit bericht is door soundboard bijgewerkt op 28/10/2006 om 17:47 uur)[/edit]
