Mooi hoor dat adagio van Mozart. Nou mooi is het woord eigenlijk niet, deze klanken zijn eigenlijk niet in woorden te vatten. Als de muziek inzet wordt je meteen al overspoeld door schoonheid. Teder horen we de viool daarna als een gouden engel rondzweven. Heeft Mozart de Hemel gezien toen hij dit schreef, ik denk het niet, maar op het moment dat hij dit schreef was de Hemel wel in hemzelf denk ik. Dat moet wel want anders kan je dit niet componeren.
