hoe lang duurt het voordat je redelijk viool kunt spelen?

Heey Jaap,

Ik denk niet dat het helemaal op nieuw beginnen is, misschien is het voor je gevoel een stapje terug, maar uiteindelijk wil je beter leren spelen en dan moet er ook critisch gekeken worden. (en een vakantie ertussen waarin je geen feedback krijgt is niet zo handg inderdaad, maar dat heeft iedereen). Wat in het begin goed was, is nu niet meer goed genoeg. En nu is het even vervelend dat je weer hetzelfde liedje speelt, maar in principe komt het idee van toonladders spelen op hetzelfde neer. Die moet ik ook eindeloos spelen, maar hou in je hoofd dat je docent het aan je opgeeft om je spel te verbeteren.
Zie het niet als opnieuw beginnen, er zijn vast nog dingen die wel beter zijn dan toen je begon! Maar viool/cello/een instrument spelen is critisch zijn en critisch blijven!

Succes
Daphne

 

Jaap,

Als ik het goed heb zijn alle viooldocenten, docentes: ontevreden, zeurpieten, lastig en doe je het nooit maar dan ook bijna nooit goed.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik tijdens een les alle opgegeven toonladders bijna perfect speelde, dat was niet goed en het opgegeven stuk huiswerk, ik geloof een stuk uit de Bauern Cantate of zo (ik hoop dat ik het goed schrijf) of een of ander ander stuk. Niets maar dan ook niets was goed.
Verkeerde opstreek, verkeerde intonatie, vals en ga zo maar door. Toen ik het zelfde stuk (gefrustreerd en wel) aan een vriend van mij ten tonele bracht, met bladmuziek er bij, ik speelde uit het hoofd. Kon hij slechts melden dat ik twee kleine stukjes een beetje door elkaar haalde, omdat ze zoveel op elkaar lijken.
Voor de rest was het zuiver geïntoneerd en goed gespeeld. Wel leuk om te weten dat die vriend al sinds jaar en dag musicus is en vele jaren ervaring heeft er veel positiever tegenover staat mijn toenmalige docente.
Niet dat ik geen commentaar kreeg van mijn maatje, maar juist… aanwijzingen.

Helaas heb ik het op het ogenblik zo druk dat ik nauwelijks meer aan spelen toe kom en geniet er van als ik af en toe de tijd krijg en heb om te strijken.
En wat doe je dan… Stemmen, stemmen, toonladders, je haat ze en gaat er van houden. Altijd weer die toonladers, en ze zijn en blijven moeilijk, ze zijn en blijven heerlijk, zeker als je ze steeds zuiverder gaat spelen.
Majeur, mineur, vermeerderd en verminderd, en wat hebben we toch voor een moeilijk maar pracht instrument gekozen.

C.a. 400 gram hout, en als je er op kunt spelen, als het je lukt…

Maar goed Jaap, vraag eens aan je docent(e) of ze wil helpen bij het (zelf) stemmen.

Remi

 

Beste Jaap,

Niet getreurd nu je even een stap terug moet doen. Viool is vreselijk moeilijk. Ik kan alleen maar respect hebben voor een ieder die er op latere leeftijd nog aan durft te beginnen. Probeer misschien je (tussen)doelen wat bij te stellen. Probeer bijv. te genieten van elke zuivere noot die je speelt in plaats van meteen in te zetten op hele etudes..

Het stemmen lijkt me wel een voorwaarde voor goed kunnen studeren ja. Ik zou het daar nog eens over hebben met de docent(e).
Zelf vind ik stemmen ook moeilijk. Mijn docent heeft het me geleerd met inderdaad dubbele snaren aanstrijken, maar ik moet toegeven dat ik nog vaak een electronische stemmer gebruik ter controle.

Volgens mijn docent moet je gehoor je ook ontwikkelen en gaat het vanzelf beter. Mijn viool ontstemt niet snel, misschien dat ik daardoor een beetje lui word.

Ik controleer de stemming wel maar vaak met een stemapparaat.

Heeft iemand nog tips om het handmatig stemmen te oefenen? Ik 'ontstem'mijn viool wel eens bewust om te oefenen, en dan lukt het me wel op gehoor, maar dit lijkt me een beetje nutteloos gezien ik zelf de viool ontstem.

 

Allen bedankt voor de tips, zal er mn voordeel mee doen.
Verder ging het in deze topic om de vraag "Hoe lang duurt het tot je redelijk viool kunt spelen".
De tegenvraag is dan eigenlijk: wat is "redelijk"?
Een melodietje?
Of een simpele sonate?
Ik moet zeggen dat het viool spelen in het begin makkelijker leek dan nu, was toen snel blij met het behaalde resultaat.
Nu, na ruim een jaar gaat eigenlijk nog niets automatisch goed.
Ik noem:
- De stand van de linker onderarm, vingers niet te plat op de steel.
- De vingers correct plaatsen om zuiver te spelen.
- Snel noten herkennen.
- De rechterarm soepel bewegen, niet "zagen"
- Viool onder de kin klemmen en niet tussen duim en wijsvinger.
- Spelen en het ritme vasthouden door te tellen, niet het tellen aan het foute ritme aanpassen.
- De middelste snaren ingedrukt houden zonder de anderen te raken.
- De snaar precies op het juiste moment van aanstrijken indrukken, geen fractie van een seconde later.
- Bij het snel switchen van de snaren de naast liggen de snaren niet per ongeluk even raken.

Bovenstaande moeilijkheden kwamen al tikkende in me op.
In het begin ben je al blij als alles een beetje lukt.
Nu moet het allemaal perfecter, je wilt foutloos kunnen spelen.
Daarom durf ik na 1.5 jaar niet te zeggen dat ik "redelijk" kan spelen, ook al heb ik best wel veel geleerd.
Mijn antwoord op de vraag in deze topic is dan ook:
"Denk niet in maanden maar in jaren".

 

Na het lezen van mijn bovenstaande stukje dacht ik "wat een getob".

Haha, echt niet.
Ik ben vandaag voor mezelf met toonladders begonnen.
Lekker langzaam.
En het is daarbij echt genieten van de geproduceerde klanken.
Mijn viool en ik, ik doe het voor mn plezier, elke dag opnieuw.
Ik ga steeds meer de klank herkennen en er van houden........
En wanneer resultaat?
Antwoord: onbelangrijk.

 

Heel interessant om te horen dat ook anderen nog op volwassen leeftijd aan viool "durven" beginnen. Zelf begonnen op mijn 32ste en nu begin ik mijn vierde jaar. De eerste twee jaren gingen heel traagjes maar sedert vorig jaar is er toch meer vooruitgang merkbaar. Maar of dit nu al "redelijk" is, weet ik echt niet. Weet je, wat ik vroeger goed vond, vind ik nu minder, want door langer viool te spelen, hoor je op den duur ook meer "fouten" die anders niet opvielen... En er is, zoals Jaap schrijft, zo immens veel om tegelijk op te letten!!! Als je het ene goed doet, schort er weer iets aan het andere... En toch blijft het leuk!
En wat dat zelf stemmen betreft: bij ons (in België) wordt dit over het algemeen pas aangeleerd wanneer je redelijk zuiver op eerste positie kunt spelen (dat denk ik toch, voor zover ik erover kan oordelen wat andere docenten dan deze die ik ken, aanleren). Want het gehoor moet eerst goed ontwikkeld zijn vooraleer je zelf kunt oordelen of de viool ontstemt is of niet... En ja, soms oefende ik wel eens op een lichtjes ontstemde viool, zonder dat het mij zelf echt opviel... Soms stemde de docent mijn viool en dacht ik: wat heeft ze daar nu aan veranderd? Dat klinkt toch juist hetzelfde??? Of is dat ook een beetje voor de show? Zelfs als de viool nog goed staat, toch een beetje prutsen aan die fijnstemmers?
Wat ik persoonlijk de grootste uitdaging vind voor volwassenen die met muziek beginnen, is de podiumangst overwinnen. Niet dat ik er niet durf spelen voor een publiek(je), maar toch, als ik daar sta, gaat mijn strijkstok beven... Pas bij het tweede nummertje, gaat het dan beter...

 

O zo, k wou al zeggen.... toch lijkt het mij nog steeds niet mooi

 

Het gaat om (kamer)muziek uit de 17de en 18de eeuw dat aanvankelijk geschreven is voor een luit of iets dergelijks. Eén van die componisten is Gaspar Sanz. Van hem heb ik een muziekboek + bijbehorende CD waar ik van enkele stukken de melodie speel op m'n viool.
M'n strijkstok krijgt het niet drukker dan bij 'normale ' vioolcomposities omdat ik dubbelgrepen het liefst vermijd, daar ik die nog te moeilijk vind.

 

Het stemmen doe ik meestal wel zelf m.b.v. een orgel... Maar gelukkig doet m'n docente 't ook nog eens iedere week voor me, dus dan is tie dan sowieso goed gestemd!

 

Hallo Jaap en alle anderen, ik ben hier nieuw sinds vanmiddag maar heb al een tijdje op dit forum met interesse meegelezen. Wat ik me herinner van het leren stemmen van een viool toen ik 11 was (ik had toen 4 jaar vioolles), was dat ik het een onmogelijke klus vond:

1... letten op zuiverheid
2... consequent 2 snaren aanstrijken
3... draaien aan de stemschroeven die veel te moeilijk gingen

Voor die tijd stemde de leraar mijn viool tokkelend. Je bent op die manier totaal niet betrokken bij het stemmen. Een "meegroeiende" methode is om de docente de stemschroeven (of fijnstemmers) te laten bedienen terwijl jij zelf netjes die 2 snaren strijkt. Het voordeel is dat je nauw betrokken bent bij het leren ervaren van een consonante kwint. Met ervaren bedoel ik zowel het horen als ook het voelen. Je holtes (keel, heus, voorhoofd, kaak) nemen die trillingen evengoed waar. Op deze manier verdeel je de complexiteit een beetje. Misschien heb je iets aan deze suggestie. Succes.

 

Mijn viool en ik, ik doe het voor mn plezier, elke dag opnieuw.
Ik ga steeds meer de klank herkennen en er van houden........


Hallo Jaap,

Ik ben sinds vandaag nieuw op het forum en lees al geruime tijd mee met de onderwerpen en vond het nu tijd worden om eens mee te gaan doen.
Wat je hierboven typt is hetgeen wat het belangrijkste is. Ik heb dat namelijk ook. Ik ben vorig jaar op mijn 30e begonnen en speel volgende maand een jaar. Ik ben nu bezig met positiewisseling aanleren en vibrato en ik moet zeggen dat het aangeleerde nu moeilijker wordt omdat je net de juiste vingerzetting kent en dat is bij de andere posities weer anders. Ik merk dat ik daardoor de 1e positie soms ook niet meer zuiver pak. Erg frustrerend om zo maar te zeggen. Bovendien ga je bij vibrato eigenlijk steeds onder de zuivere noot en dan is het ook wennen om te horen of je de noot zuiver speelt. Al met al het gevoel dat ik een stap terug moet terwijl het eigenlijk een stap vooruit zou moeten zijn (is). Maar ik blijf er plezier in houden en inderdaad is vader jacob nou niet het leukste om te spelen en ik heb ook een hekel aan die toonladders maar ja.. ze horen er nou eenmaal bij. ik probeer altijd eerst de oefeningen te doen zoals toonladders en etudes en dan de liedjes spelen die ik leuk vind. dan heb ik iets om naar uit te kijken als ik goed geoefend heb. Al met al Jaap volhouden en zorg dat het plezier blijft dan komt het allemaal goed.

Groetjes Bianca

 

Muziekleraar van school zegt dat stemmen met stalen staren niet zo vaak nodig is.
Die heb jij er ook op zitten. Moet je dan toch nog zo vaak stemmen?

 

Meestal kijk ik even of tie vals is, maar dan hoef 'k 'm niet vaak te stemmen, maar op vioolles wordt tie wel altijd gestemd, alhoewel tie dan maar een heel klein beetje ontstemd is...

 

Daar sta ik nu echt verstomd van hoor. Na één jaar al positiewisselingen én vibrato? Ik ben net mijn vierde jaar begonnen en ben daar echt nu pas aan toe... Na één jaar was ik nog volop aan het sukkelen om een beetje zuiver te spelen. Misschien had jij al een grote muzikale achtergrond? Ik begon helemaal van nul komma nul... Had zelfs in het begin niet genoeg spiertjes in de vingers van mijn linkerhand (vooral pink)

Groetjes

 

Dat klopt. Ik kon na een jaar helemaal geen positiespel. Pas na 5 jaar ben ik begonnen met vibrato, en in hetzelfde jaar ook met positie. Nu, drie jaar later, heb ik hetb redelijk onder de knie.

 

"Na één jaar was ik nog volop aan het sukkelen om een beetje zuiver te spelen." aldus viva

Bedankt Viva en ook Kees, ik had bijna een complex na het lezen van het studietempo van Viool-addict maar nu weet ik dat ik niet de enige ben die na 1 jaar nog volop aan het "sukkelen" is/was.

Vraagje:
De klank die mijn docente uit mijn viool haalt is heel anders
dan mijn geklungel, zij laat hem zingen.
Zelfs de toonladders zijn een lust voor het gehoor......zo mooi.
Bij mij is het een gepiep en gekraak..........in vergelijk met
zoals zij het doet. Zelf ben ik thuis redelijk tevreden omdat ik weet dat het een moeilijk instrument is.
Maar hoelang duurde het bij jullie dat je echt mooi kon spelen, dus een simpel stukje even mooi als je docent(e)?
Of konden gelijk goed strijken?
Het zit hem bij mij in mn rechterarm zegt ze, weet niet of dat bij iedereen zo is en of dat met veel oefenen over gaat.
Soms denk ik wel eens dat het aan je aanleg ligt en dat zal ook wel, maar elke violist
die "mooi" kan spelen zal toch wel niet super begaafd zijn?
Ik ga nu nog even oefenen, met de hele handel naar de slaapkamer en de deur potdicht, geen ruzie in de keet........

 

Beste Jaap,

ik vrees dat ik nu nog geen enkel stukje, hoe simpel het ook is, even mooi kan spelen als mijn docent... Volgens mij ligt dat voor een deel aan het vibrato dat ontbreekt, en aan de manier van strijken. Qua juistheid in intonatie begint het toch wel wat te lukken. Maar ook bij mij is het de rechterarm die mij parten speelt, ik strek hem te weinig bij de afstreek en de pols is te weinig soepel, waardoor de strijkstok makkelijker gaat zwabberen. Ik heb dat probleem vooral op de g-snaar (wij zeggen in België: sol-snaar), en bij het gebruik van de volledige strijkstok bij krachtige noten (de forte zogezegd). Maar ik vertrouw nog altijd op het spreekwoord "oefening baart kunst", en heb ook heel veel vertrouwen in mijn docent. Hij spreekt mij aan op wat beter kan, maar zegt ook dat wat ik kan zeker goed genoeg is. Toch ook een belangrijke geruststelling vind ik. En nooit opgeven hee!

Groetjes,
viva

 

Toonkwaliteit wordt door een aantal factoren bepaald die in nauwkeurige relatie tot elkaar staan. De plaats waar je strijkt (iets meer naar de kam of juist niet), de druk die je uitoefend met de stok en de snelheid waarmee je strijkt. Als bijvoorbeeld de druk te hoog is en de snelheid te traag, krijg je een glansloze toon die je in het instrument duwt i.p.v. dat je de klank eruit laat komen. Het omgekeerde kan ook: te weinig stokdruk en te hoge strijksnelheid zodat het glazig en ijl klinkt. Je grenzen aftasten door eens te "spelen" met je stokdruk, strijkplaats en snelheid is erg leerzaam. Horen en voelen hoe het niet moet is ook een goeie les. Het vibrato geeft zeker meer glans aan je toon, alhoewel in oude muziek het vibrato incidenteel als versiering gebruikt werd en zeker niet doorlopend, zijn er genoeg barokviolisten met een prachtige nauwelijks gevibreerde toon.

 

Na het lezen van de reacties op mijn vorige bericht voelde ik me wat vervelend. Jaap het was totaal niet mijn bedoeling om je een complex te bezorgen en ook helemaal niet de bedoeling om op te scheppen. Het was eerder bedoeld om te laten weten dat elke periode zijn lastige dingen meeneemt en ik dus erg goed begrijp wat je bedoeld. Ofwel ik heb ook mijn frustraties bij het studeren en moet ook wel eens weer een stapje terug. Ik ben natuurlijk erg blij met het tempo waarin ik het vioolspelen aanleer maar ook dat is lastig want ik heb dan altijd het gevoel dat ik mijn docente teleurstel als het een keer minder gaat. Het ligt ook erg aan de stemming waarin ik ben. En bovendien speel ik nog lang niet zo mooi als mijn docente.Was dat maar waar. Als zij speelt lijkt het net ofdat ze geboren is met die viool. Zoals een lief nichtje van mij zei toen ze haar hoorde spelen:" het is net alsof ik naar een cd luister."
Groetjes

 

Zo erg was het nu ook weer niet.
En ik weet best wel dat er een groot verschil tussen de beginners onderling kan zijn.
Het aardige van deze gedachtewisseling is dat het "mooi" spelen
bij het studeren weer even wat extra aandacht heeft gekregen.
Je bent snel geneigd om te denken dat wanneer je een stukje foutloos kan spelen dat het dan klaar is, het mooi spelen komt tzt wel.
Mede door jullie opmerkingen probeer ik nu wat langzamer te spelen en extra goed naar de klank te luisteren en die te verbeteren.
Als een willeleurige toon nu even niet mooi klinkt stop ik gelijk en probeer te achterhalen wat ik verkeerd doe.
En ik merk daarbij dat je daar veel van leert.
Maar zoals viool-addict ook zegt, zo mooi als een docent speelt....
Dat is gewoon een lange weg.
En het is niet alleen de stemming waarin je bent.
Het hangt er ook vaak vanaf wat je die dag gedaan hebt.
Als je de hele dag aan de schop gestaan hebt is het ' s avonds echt knudde....
En wat ik ook merk is dat je voor het studeren alle tijd moet nemen. Als je je eigenlijk geen tijd gunt klinkt het ook niet, neem je niks op en wordt het een geraffel........
Concentratie is dus ook heel belangrijk.
Overigens, als ik ergens op reageer is dat nooit als kritiek bedoeld en zeker niet persoonlijk, ik probeer bij alles wat ik hier lees mijn voordeel te doen.
En even van je afschrijven lucht ook vaak op............