hoe lang duurt het voordat je redelijk viool kunt spelen?

Zal mijn verhaal dan ook maar eruit gooien.
Ik denk dat alles wel mogelijk is en zoals gezegd ligt het er enorm aan hoevaak en hoe lang je speelt. Ook aanleg telt. Zelf ben ik op mn 6e begonnen en op mn 11e gestopt. Daarna ben ik alles verleerd.

Een paar maanden geleden ben ik opnieuw begonnen met 0.0 kennis van viool. (heb andere instrumenten gespeeld dus noten lezen ging goed) Zoals alle beginners begon het krakend en piepend. Maar na elke dag minimaal 5 uur lang te spelen heb ik alles opgepakt en zijn de leukste muziekstukken niet moeilijk meer.

Vooral doorzetten en zoveel mogelijk oefenen als je wat tijd over hebt zeg ik maar. En het gaat vast blaren geven maar ook dat gaat over.

Hoop dat dit wat helpt. Het heeft een hopeloze violiste ook geholpen.

 

Speel jij echt 5 uren per dag??

 

Dan heb je toch ook kramp in je vingers.

 

Wat een onderling verschil..........
Als ik 30 minuten achterelkaar geoefend heb ben ik, afgezien van de lichamelijke ongemakken die dan optreden, de concentratie kwijt.
Bij mij zou dan 5 uur per dag spelen, verdeeld over 15 uur, resulteren in 30 minuten spelen en 1 uur rust.
Het zou kunnen, maar ik denk dat er bij zo'n studietempo dan wel een priveleraar nodig is om je aan het eind van de dag op je fouten te wijzen, zeker bij een beginnend iemand.

 

Ik oefen vaak max. 1 uur achter elkaar... Maar meestal oefen ik niet eens iedere dag, komt omdat het nu nog niet zo moeilijk is en ik ook niet altijd tijd heb (schoolwerk)...

 

Ik oefen vaak ook een uurtje per dag, maar niet alleen wat ik van mijn leraar en dirigent opkrijg maar ik zoek ook zelf muziek uit. Dat is veel leuker.

 

Ik speel echt meer dan 5 uur per dag. Mn viool is zacht uitgedrukt een obsessie geworden. >.< Krijg je wel bloedende vingers van maar als je dan nagaat hoeveel je hebt bijgeleerd van al die uren te oefenen.

 

Misschien knijp je te hard met je linkerhand?

 

Shia,

Ik begrijp goed hoe graag je (nog beter) viool wilt leren spelen. Dat is zeker een positieve instelling. Een obsessie heeft voor mij echter een tamelijk negatieve lading. Dat zou het niet moeten worden. Een instrument laat zich immers niet dwingen; jij en je instrument moeten met elkaar meegroeien. Neem dus regelmatig een ruime pauze.

Ik ken het "probleem" zelf ook van zo graag verder te willen komen op je instrument dat je eigenlijk je instrument (en je lijf) dwingt mee te buigen. Achteraf zeg ik tegen me zelf dat ik waarschijnlijk op die manier niet veel meer heb bereikt door zo fanatiek te studeren. Ontwikkeling kost tijd. Neem gewoon de tijd voor andere leuke en ontspannende dingen.

Het lijkt me vooral niet de bedoeling dat je vingers er van gewond raken. (wijst op te veel spanning waarschijnlijk omdat je zò graag wilt spelen).

Je ontwikkeling zit niet in het aantal uren dat je studeert maar veel meer in de wijze van aanpak van je studie.

5 uur per dag studeren kan trouwens heel goed als je maar op tijd pauze neemt. Dan zul je zien dat je vingers en je hele lijf veel beter aanvoelen.

 

Ja klopt, mn linkerhand grijpt te vaak te stevig mn viool vast. Ik werk er ook aan en zal ook iets minder studeren. Het werkt zo wel beter heb ik gemerkt. Thnx.

 

De mijne ook, maar hoe ik het goed kan veranderen weet ik niet (ik heb vaak de gleuvjes in mn vingers staan, maar die trekken wel weer heel snel weg)

 

Mogelijke oorzaak:
Als je instrument goed zit (schoudersteun, kinsteun) kun je je linkerarm gewoon los laten hangen en heen en weer bewegen, de viool blijft dan gewoon in positie. Lukt dat niet dan loop je de kans dat je door het gevoel van onzekerheid over de controle je linkerhand gaat klemmen (diepe gleuven van de snaren).

Zou misschien ook kunnen komen door al te ijverig studeren waardoor je niet voldoende aandacht aan ontspannen spelen schenkt.

 

Mijn viool glijdt steeds weg lijkt het wel. Heel irritant, op de één of andere manier blijft tie niet zitten, en daarom duw ik de snaren veel te diep in, als ik iets langer speel gaat 't meestal wel wat beter... Ligt er ook aan welke vinger... (en ook een beetje welke snaar)

 

Als je viool weg glijdt, zou dat betekenen dat je schoudersteun niet goed zit. Dat was bij mij ook zo! Mijn vioolleraar heeft de steun zo gebogen dat de steun goed op mijn schouder zat. Ik kan mijn viool vasthouden zonder mijn linkerhand. Dan heb je ook geen nekpijn meer.

 

Ach, ik heb 'm nu op een ideale stand staan en meestal blijft tie wel hangen, maar soms glijdt tie echt weg... Mijn steun gaat ook wel meer naar mijn schouder staan, want hij is al veel ronder vergeleken met toen ik 'm net had.

 

Nou, mijn ervaring met nieuwe schoudersteunen is dat ze zo rechts als een strijkplank zijn. Ik heb nu een Wolf-schoudersteun, want die kan ik goed verbuigen.
Maar mijn leraar had laast een schoudersteun van een leerlinge die hij wou buigen... en hij brak hem in twee stukken! Zou het dan de bedoeling wezen van de fabrikant om met een rechte schoudersteun te spelen?

 

Het heeft voor een fabrikant geen zin om een steun voor te buigen omdat ieders bouw weer anders is. Vandaar het "strijkplank-model".

Misschien een kwestie van metaalmoeheid, maar ik kan me van vroeger wel steunen herinneren die niet geschikt waren om gebogen te worden. Neem alleen al die onwrikbare houten steunen die met elastiek op z'n plaats gehouden moesten worden. Op de meest ongelegen momenten schoot het elastiek eraf en klapte de houten steun tegen de onderkant van je viool.

 

Die steun was gloednieuw. Volgens het etiket een Wolf, maar dat kan een namaak geweest zijn.

 

Het weekijzeren frame van een Wolf is juist bedoeld om desgewenst enigszins te verbuigen. Buigen is natuurlijk iets anders dan knikken; een knik is een potentiële breuk. De meeste namaak wolfsteunen dragen niet de naam Wolf maar FOM of een andere fantasienaam.
In mijn verhuurpraktijk zijn honderden Wolfsteunen in omloop waarvan ik er nog nooit eentje heb zien breken. Ook van mijn klanten heb ik het nog nooit gezien of gehoord.