Ik kon vloeken deze middag. Ik haal mijn cello uit op te oefenen, en bij het terug zetten vraagt mijn dochter iets waardoor ik mij omdraai en de cello tegen de zetel raakt, precies op het uithoekje van de klankkast, heb met wat houtlijm het terug vastgezet maar je ziet een klein wit streepje, zou ik mijn cello binnen doen ? Kan dat nog of is dat te laat? Ik was in paniek en wou niet dat het helemaal zou afscheuren. Het hangt er nu goed aan vast.
Helemaal duidelijk is het me niet, maar ik meen uit je 'verslag' op te mogen maken, dat het gaat om een stukje van het bovenblad aan een hoekpunt wat is afgebroken? Dat heb je daarna met houtlijm proberen vast te lijmen? Houtlijm is in de vioolbouw (dus ook cello etc.) uit den boze!! Dan -zo zeg je- zie je ook nog een 'klein wit streepje', hetgeen naar mijn mening duidt op een niet geklemde lijmverbinding. Het kwaad is reeds geschied. Degene die het dan op de juiste manier moet gaan repareren -of niet natuurlijk- zal er niet blij mee wezen. Het geeft onnodig veel meer werk bij de reparatie. Wat je bedoelt met 'zal ik mijn cello binnen doen' is me niet helemaal duidelijk. Betekent dat: loshalen en het nogmaals doen? Loshalen kan wat schelen, maar de lijm is al ingetrokken in de breukvlakken. En 'het hangt er nu goed aan vast', duidt op een gebrekkige lijmverbinding. Of zie ik dat verkeerd? Ik zou dit toch laten herstellen door een vioolbouwer. Vraag van te voren een prijsopgaaf en besluit dan of je het laat uitvoeren. Niet vergeten: nooit houtlijm uit de gele fles!! Frits
Het is geen houtlijm uit de gele fles, maar lijm van mijn man , dat is een universele lijm, ook voor hout die bestand is tegen lage, hoge temp , water , enz. Ik besef dat ik zo stom ben geweest, het hoekje hangde los, de achterkant hangde er nog aan, en daar zie je niets. Met binnen doen bedoel ik , naar een vioolbouwer gaan en er ernaar laten kijken. Maar ik vrees dat het te laat is, het is uitstekende lijm en loskomen zit er niet meer in volgens mijn man. De lijm kleurde wit, het was waarschijnlijk beter kleurloze geweest dan had je het breukje niet gezien. Zal in het vervolg minder snel panikeren, met jonge kinderen rond je voeten denk je niet altijd goed na.
Wat is een niet geklemde lijmverbinding? Is geklemde lijmverbinding er die je met klemmen mimet vastzetten? WElke lijm moest ik dan gebruikt hebben, want zo'n klein dingetje , echt het puntje van .ik was zo bang dat het helemaal ging afbreken.
Ik vrees, dat ook deze lijm de gebruikelijke houtlijm is: PVA oftewel polyvinylacetaat en dat is dé houtlijm! Wel geschikt voor het standaard repertoire doe-het-zelf-werk, maar niet voor strijkinstrumenten. Dat is een lijmverbinding die tot stand komt zonder dat beide delen stevig tegen elkaar aan worden geklemd. Het zit dan wel vast omdat de lijm uiteindelijk opdroogt en verhardt, maar de lijmnaad is veel te dik. De enige lijm die in aanmerking komt is huidenlijm!
Ik mag niet vloeken van mijn moeder... Maar waarom heb je in godsnaam naar de hubo lijm gegrepen, huidenlijm is misschien 12x zo duur maar 12 duizend keer beter. Bij trammelant met je strijkinstrument nooit in paniek raken. Het is gebouwd door een instrumentbouwer, (maker) en die kunnen het ook repareren. Eigenlijk net als met je auto, je kan sommige dingen zelf doen maar af en toe moet hij naar de garage. Remi
Inderdaad niet zelf aan lopen prutsen. Zelfs al rijd je met de auto over je cello dan nog zijn er vioolbouwers die hem weer keurig in elkaar kunnen zetten.
Huidenlijm is helemaal niet duur; consumentenprijs zal onder de twee tientjes per kilo liggen. Een kilo is het equivalent van vele, vele knijpflesjes PVA lijm. Om steeds verse lijm te hebben moet je nogal wat weggooien, maar dan nog is lijm een bijna te verwaarlozen kostenpost in de vioolbouw en -reparatie.
Bert, Ome Bert, Ik bedoelde het een beetje illustratief, juist om de tegenhang van die chemische lijmen aan te geven. Helaas sla ik de plank weer volkomen mis. Laten we zeggen dat de gewone mensch alleen de Hubo, Gamma en Hornbach lijmen kent, knijpflesjes met een prutje dat lijmt. Meer kennen ze niet, 99 % van de bevolking. En die chemische lijm is niet los te krijgen... Remi
Kende dat zelf niet huidenlijm Zoals ik al zei was de paniek groter dan het verstand, De lijm die ik gebruikte was die van bison, polymax, in de reclame gezien dat dat super sterk was , weet nu beter. Hopelijk kom ik het nooit meer tegen maar anders een pleister erop en naar de bouwer. Ik kom er nooit meer aan!!! In ieder geval ga ik nu wel mijn cello uiig de duizend herkennen :/
Is het niet gewoon een optie alsnog langs een vioolbouwer te gaan? Peutert hij het wellicht weer los en zet het vervolgens vast zonder lelijke naad.
