Tsja, en ik hoor eigenlijk nooit meer wat van haar (ongetwijfeld zal op haar site een drukke agenda te zien zijn). Werd ooit met veel bombarie gepresenteerd maar de nieuwigheid is er blijkbaar weer af. Overigens staan op youtube tig filmpjes van kleine kinderen die een moeilijk stuk spelen. Er zitten veel trieste gevallen in (ouders die hopen dat hun kind de messias van de viool wordt).
Frits, Zeurpiet als ik ben (ik zeg het liever zelf) sloeg ik aan op de mededeling dat 'ze 13 jaar IS' Hopf
Gevarenzone? Welnee. Het zal Perlman trouwens een zorg zijn wat ik van hem vind. Ik heb daarbij genoeg LP's en CD's van hem gekocht om recht te hebben op zijn eeuwige dankbaarheid Naar wat ik van hem weet is Perlman zijn leven lang gebleven wie hij was: een aardige, geestige en vooral toegankelijke man. Met een paar ongelofelijke (en ook nog dikke) vingers. Een soort David Oistrach-handen. Als zodanig, en nu ga ik wel de gevarenzone in, is hij wel een beetje een uitzondering. Want het gedrag van veel 'klassieke' musici en zangers wordt gekenmerkt door monomanie, arrogantie, domheid, instabiliteit (zeg maar gekte) en ijdelheid. En ook onaangepastheid, maar dat heb ik niet in mijn opsomming opgenomen, aangezien het nog wel eens een enkele keer wil leiden tot een muzikale verrassing. Bijvoorbeeld Pogorelich. Mijn hiervoor getypte vooringenomenheid nog eens overdenkend, moet ik wel vaststellen dat het veelal gaat om musici die ofwel inmiddels van het podium zijn verdwenen dan wel daar hard aan toe zijn :lol: De aankomende dan wel pas gearriveerde generatie gaat naar mijn mening wat normaler met hun vak, want meer is het niet, om. Al blijven zangers een aparte diersoort. Evenals dirigenten :/ Hopf
Ha, dat is een leuke bijdrage. Itzhak Perlman is idd erg sympathiek (in alles). Ik heb de dvd Perlman to Russia (ofzoiets). In een recenssie van die dvd stond iets in de geest van: mooiste eraan is niet eens het spel maar de mens Perlman. Overigens komt Gitlis ook erg sympathiek over (zie de eerder genoemde documentares). Zangers, tsja dat is weer een vak apart. Rolando Villazon is iig erg sympathiek kan ik uit eigen ervaring melden.
Ruggiero Ricci, zelf slachtoffer van de wonderkindindustrie, heeft eens geschreven dat wonderkinderen moeten worden verboden en dat ouders van wonderkinderen aan de hoogste boom moesten worden opgehangen. Inderdaad, al die vreselijke vioolmoeders en die tennisvaders .............. En als ik dan toch aan het zeuren ben, al die vreselijke muziekwedstrijden. Met als voornaamste gevolg jonge mensen die de vernieling in worden geholpen. En de vaststelling dat het winnen van zelfs het concours Reine Elisabeth geen enkele garantie biedt op 'wereldfaam'. De verleiding is groot van genoemd toernooi alle winnaars op te noemen die vervolgens volkomen in de anonimiteit zijn ondergegaan. Soms ook vrijwillig, zoals in het geval van Philippe Hirschhorn. Maar ik zal mijzelf die moeite sparen Overigens doet zich ook het tegendeel voor: Maxim Vengerov, helaas noodgedwongen opgehouden met spelen, heeft bij mijn weten nagenoeg nooit aan een wedstrijd meegedaan. Hopf
Dat valt me idd ook op. Dat het winnen van zo'n concour helemaal niks zegt. Sonja van Beek werd met het Oskar Back concours eerste. De derde prijs was voor ene Janine Jansen..... Wist overigens niet dat Vengerov gestopt was. N.a.v. je berichtje het opgezocht op wikipedia; een schouderblessure.
Frits, Sorry, maar ik je reactie over het hoofd gezien. Maar terzake. Een diplomaat vergeet nooit de verjaardag van zijn vrouw, maar altijd haar leeftijd Nu heeft Ida Haendel gelukkig/helaas geen echtgenoot, maar zij hoort tot de weinigen, naast bijvoorbeeld Milstein en Shumsky, die tot op hoge leeftijd over hun oorspronkelijke techniek kunnen c.q. konden beschikken. Ik heb voor de aardigheid wat opnamen van Ida Haendel uit de periode 1941-1946 vergeleken met wat meer recente en ik hoor eigenlijk weinig verschil. Zelfs het, kennelijk van Heifetz afgekeken, portamento is hetzelfde gebleven Hopf
Die Gitlis, 90 jaar en dan nog acteren in een film: http://www.thestrad.com/latest/news/ivry-gitlis-movie-star-legendary-violinist-back-on-screen-at-the-age-of-90-in-new-french-comedy
Ik heb dan toch maar eens de moeite en tijd genomen wat meer aan de weet te komen over het vioolspel van deze Gitlis. Ik heb daartoe het vioolconcert van Sibelius gelaten voor wat het is en eens de bekende Partita No.2 van Bach genomen: de Chaconne. De uitvoering van Gitlis heb ik eens vergeleken met die van Vengerov en Guidon Kremer. Hieronder een beknopte opsomming wat ik er van vind. (Dat zegt helemaal niets, het is slechts mijn subjectieve beoordeling waar een ieder anders over mag denken): Gitlis: • Een wel erg Romantische opvatting van deze Barokmuziek: sterk vibrato! • De drie- en vierklanken worden te veel gesplitst, iets wat me niet kan bekoren • Wel mooi vind ik dan weer dat hoge positiespel op de G-snaar* • De arpeggio’s laten alleen de laagste en de hoogste snaar goed horen • De intonatie laat hier en daar te wensen over • Het geheel laat een beetje een slome indruk op mij achter Vengerov: • Jammer dat het hogere positiespel op de G* niet werd toegepast • Zeer fraaie toon, zonder vibrato die de Barok eer aan doet • Begrijpt wat Bach bedoeld zou kunnen hebben (hoewel niemand dat precies weet) Guidon Kremer: • Een hoger tempo met een eigen ontwikkelde –heel aparte- streek: kan heel goed! • Geen hoger positiespel op de G* (helaas) • Een energieke voordracht die het spel boeiend maakt • Uiterst zuiver en fraaie klank uit de Guarneri del Gesu • Boeiend spel! • Locatie perfect gekozen vanwege de akoestiek Ik zou gaan voor de uitvoering van Guidon Kremer: geweldig!! Er zijn uiteraard veel meer solisten te vergelijken, maar dit is een begin. Ik heb de desbetreffende YouTube-fragmenten niet gelinkt. Bedenk dat de gehele Chaconne zo'n 15 minuten in beslag neemt. Dan ben je dus 45 minuten van de straat. Mocht er toch behoefte zijn aan een link, dan hoor ik dat wel en kan ik die alsnog geven. * ik bedoel hier vooral de maten: 40, 46, 254! Frits
Ivry Gitlis is zeg maar de Glenn Gould onder de violisten. Deze opname doet wel recht aan Gitlis: Wat je echter vooral moet zien zijn deze documentaires over Gitlis. Het is onmogelijk om niet van de man te gaan houden. Nederlandse documentaire met NL ondertiteling Een andere documentaire (Frans) (Duitstalige versie) En nog een korte Duitse docu (6 minuten)
Ik heb het eerste YouTube-fragment (Paganini) beluisterd en inderdaad: hier speelt een geheel andere Gitlis dan ik in eerdere YouTube-fragmenten heb beluisterd. Maar is dit niet het bewijs dat de leeftijd een woordje gaat meespelen? Wat zal de leeftijd zijn van Gitlis in deze opname? Misschien een jaar of veertig en dat terwijl de man nu 91 jaar is!! Lijkt wel op het verhaal van Ida Haendel in een ander forum hier.
Het spel van Gitlis werd steeds excentrieker en klinkt dus steeds bijzonderder. Dat heeft niet met leeftijd te maken omdat ook in de jaren dat zijn techniek onfeilbaar was er excentrieke opnamen zijn. Gitlis tussen de hippies: Maar.... vooral die Nederlandse documentaire over hem kijken!
Ivry Gitlis in Nederland voor een masterclass en van het weekend bij Podium Witteman aan tafel. Dat moet je terugkijken http://www.gemistvoornmt.nl/aflevering/1160802-podium-witteman-29-okt-2017
Ja, ik heb het gisteren gezien. De man is bijna 96 en dat is te horen ook! Het begint op 19:35 min. Al in de eerste maat denk je "hé, wat is dat nou?" Nee, dit is nog erger dan Ida Haendel. Het doet je gewoon pijn aan de oren. Vrijwel iedere noot is verkeerd geïntoneerd en wordt ook niet gecompenseerd door het overmatige vibrato. De toonvorming is niet meer wat het geweest is. Dat kan ook niet anders wanneer je alles strijkt op toetshoogte. Ik denk dat het ook voor Gitlis tijd geworden is om er mee te stoppen. Het aardse leven is nu eenmaal eindig. Het is niet anders.
Oosterhof: fout. Het begint niet op 19:35. Daarvoor zit een heel gesprek met hem. Als je Ivry Gitlis beetje kent weet je dat hij in zn jonge jaren zich al weinig aantrok van wat gebruikelijk is en toen al boven de toetst streek als hij dat nodig vond. Bovendien komt dat in het interview met hem (voordat hij gaat spelen) ook aan de orde. En ja, ik hoorde diverse onzuivere noten - trok aardig bij in de loop van het stuk. Al met al vond ik het zeer ontroerend. De man speelt niet zo heel best viool meer, maar menig vioolbouwer mocht wensen dat hij violen kon bouwen zoals Gitlis ze kan bespelen.
Goed Elman. Het spelen begint op 19:35 min. Wat zich daarvóór afspeelt is geklets. Gelukkig bouw ik stukken beter violen dan Gitlis nu viool speelt, anders zou ik er acuut mee gestopt zijn.
