Janine Jansen live bij Kunststof Tv op 23 mei

Op zondag 23 mei is violiste Janine Jansen te gast in Kunststof TV (17.30, Nederland 2)
U kunt bij deze live opname aanwezig zijn door
contact op te nemen met: publiekkunststoftv@NPS.nl.
De opnames zijn in studio ‘De Plantage’ in Amsterdam.

 

OK Janine Jansen is een geweldige violist, maar er zijn meer Nederlanders die goed viool kunnen spelen (ga eens surfen op dit forum), dus waarom moet zij altijd op tv, na de Wereld draait door , Paul en Witteman en nu weer Kunststof tv. En door haar te vroege platencontract heeft ze de grote concoursen helaas niet meegedaan. Om diezelfde reden (kans is groot dat je door de mand valt, cq voortijdig op je bek gaat) zullen de Broertjes van Jussem ook nooit mee doen aan de grote pianoconcoursen.
Tip voor Kunsttof tv voor een volgende aflevering :.... Hannes Minnaar (zie hieronder)

HANNES MINNAAR IN DE FINALE ELISABETHCONCOURS !!
Onwaarschijnlijk, maar toch gelukt tussen 7 Aziaten, waarvan 2 vrouwen tegenover 10 jongens in totaal, maar Hannes speelt woensdag 26 mei z'n finale. Maar terecht als je z'n Ravel nog eens terugluistert op VOD http://video.cmireb.be/vod en dan Hannes Minnaar bij kandidaten invullen op 12 mei. Ravel begint na de helft.
Gister lag ik 3.45 uur pas in m'n nest, want ik kon hem pas om 1.30 feliciteren in Brussel. Hier wat foto's



Geen leuk jong meisje met een laag decolleté of 2 leuke aaibare jonge knullen a la de broertjes van Jussen met hun DG-platencontract, maar gewoon glamourloos met de Buddy Holly, Bert Chabot, Alfred Brendel-ziekenfondsbril onze nieuwe toppianist Hannes Minnaar, die als 3e Nederlander na violist in de jaren 50 Theo Olof en pianist Rian de Waal in de jaren 80 de finale van het Elisabethconcours haalt. Woensdag 26 mei speelt hij om 20.00 uur. http://www.cmireb.be/data/presse/3rd%20round.pdf

 

Ach ja, Sonja van Beek won ooit het Oskar Back (?) concours. Wie hoort nog van haar? Derde werd.... Janine Jansen.

 

Oskar Back is een 2-jaarlijks nationaal concours en dan heb je iedere 2 jaar een winnaar. Elisabethconcours is een veel groter internationaal concours dat eerst 1 keer in de 4 jaar nu 1 keer in de 3 jaar wordt gehouden. Janine Jansen was bij Oskar Back 15 jaar en heeft snel een platencontract gekregen bij Decca net als Isabelle van Keulen bij Philips. Dat stimuleert dus niet om dan nog aan grote concoursen mee te doen, waar ze iets te verliezen hebben. Op haar 19de speelde Janine Jansen Brahms met een amateurorkestje waarin ik meedeed en ik was bij de 1e repetitie meteen onder de indruk, zoals ik nu van Hannes's Ravel onder de indruk was. Maar ze is wel erg nadrukkelijk steeds in de media aanwezig, maar wel beter dan Sonja van Beek geworden intussen.
Met Sonja van Beek het vioolconcert van Glass en 3e Saint-Saens gespeeld. Ze is dan bezig met de variabele kamermuzikegroep Kameleon, maar ze heeft geen eigen website. Saskia Viersen is ook zo iemand waar je weinig van hoort.
Maar betreffende over "van horen". Nummer 2 van Elisabeth concours Albrecht Breuninger neemt alle 4 vioolconcerten van Lipinski op en 3 vioolconcerten van de Beriot. Daar vang je niet gek veel publiciteit mee, dus zal je er minder " van horen", terwijl het toch 10 keer boeiender is dan de zoveelste versie van het vioolconcert van Brahms, Beethoven en Tsjaikovsky op cd.
De helaas te vroeg overleden viooldocent aan het niet al te internationale conservatorium van Utrecht (anders dan de prominentere en internationalere conservatoria van Amsterdam en Den Haag) Philip Hirshorn, die Janine Jansen en Liza Ferschtman les heeft gegeven, had ooit het Elisabethconcours gewonnen, maar leefde dus ook relatief in stilte en ""hoorde je niet veel van", ondanks een grote prijs.

 

Janine Jansen blijft publicitair een handige tante. Een Nederlandse violist moet eerst de finale van het Elisabethconcours halen om haar na de periode Verhey/Beths, Isabelle van Keulen te onttronen als koningin van de viool.
Ze begint bijna de Jan Smit van de klassieke muziek te worden, die je overal tegenkomt, zelfs het tankstation:


Bartoli staat er ook bij als 2e klassieke artiest:

 

Concoursen zeggen echt helemaal niks. Denk dat de meeste grote violisten nooit meegedaan hebben aan een concour, zoals bijv. Vengerov, Perlman of Sophie Mutter. Die hadden geen concours nodig.
Bovendien, ga al die concourwinnaars maar eens opzoeken. Van de meeste heb je waarschijnlijk nooit gehoord.

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Koningin_Elisabethwedstrijd
Eerste-prijswinnaars van de Koningin Elisabethwedstrijd (voorheen Eugène Ysaÿe-wedstrijd):

Jaar Categorie Winnaar/winnares
2009 Viool Ray Chen (bekend)
2009 Compositie Cho Eun-Hwa
2008 Zang Szabolcs Brickner
2007 Piano Anna Vinnitskaja
2007 Compositie Miguel Gálvez-Taroncher
2005 Viool Sergej Chatsjatrjan (bekend)
2005 Compositie Javier Torres Maldonado
2004 Zang Iwona Sobotka
2003 Piano Severin von Eckardstein (bekend)
2003 Compositie Ian Munro
2001 Viool Baiba Skride (bekend)
2001 Compositie Søren Nils Eichberg
2000 Zang Marie-Nicole Lemieux
1999 Piano Vitaly Samoshko
1999 Compositie Uljas Pulkkis
1997 Viool Nikolaj Znaider (bekend)
1997 Compositie Hendrik Hofmeyr
1996 Zang Stephen Salters
1995 Piano Markus Groh
1995 Compositie John Weeks
1993 Viool Yayoi Toda
1993 Compositie Piet Swerts
1992 Zang Thierry Félix
1991 Piano Frank Braley
1991 Compositie Patrice Challulau
1989 Viool Vadim Repin (bekend)
1989 Compositie André Laporte
1988 Zang Aga Winska
1987 Piano Andrei Nikolsky
1985 Viool Nai Yuan Hu
1983 Piano Pierre-Alain Volondat
1980 Viool Yuzuko Horigome
1978 Piano Abdel-Rahman El-Bacha
1976 Viool Mikhaïl Bezverkhny
1975 Piano Mikhaïl Faerman
1972 Piano Valery Afanassiev
1971 Viool Miriam Fried
1968 Piano Eketarina Novitzkaya
1967 Viool Philipp Hirshhorn (bekend)
1964 Piano Eugene Moguilevsky
1963 Viool Alexei Micklin
1963 Compositie Léon Jongen
1960 Piano Malcolm Frager
1960 Compositie Marcel Poot
1959 Viool Jaime Laredo
1956 Piano Vladimir Asjkenazi (bekend)
1955 Viool Berl Senofsky
1953 Compositie Michael Spisak
1952 Piano Leon Fleisher
1951 Viool Leonid Kogan (bekend)
1938 Piano Emil Gilels
1937 Viool David Oistrach (bekend)
Zoals voor alle klassieke-muziekwedstrijden, geldt ook voor de Koningin Elisabethwedstrijd dat winnen geen garantie is voor een grote muzikale carrière, en omgekeerd, dat men geen grote wedstrijden moet gewonnen hebben om een internationale carrière uit te bouwen. Enkele andere prijswinnaars die dit hebben bewezen zijn onder meer:

Arturo Benedetti Michelangeli (7de prijs piano, 1938)
Lazar Berman (5de prijs piano, 1956)
Gidon Kremer (3de prijs viool, 1967) (bekend)
Mitsuko Uchida (10e prijs piano, 1968)
Rudolf Werthen (7de prijs viool, 1971)
Robert Groslot (6de prijs piano, 1978)
Eliane Rodrigues (5de prijs piano, 1983)
Rian de Waal (7de prijs piano, 1983) (bekend)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaal_Vioolconcours_Oskar_Back
Lijst van winnaars
Jaar Hoofdprijs ‘Etiennette Alvares Correa’ Tweede prijs ‘Elisabeth Back’ Derde prijs
1967 Emmy Verhey - - (bekend)
1969 Vera Beths (bekend)
1971 Else Krieg (bekend als jurylid)
1973 Marjolein de Sterke
1975 Joan Berkhemer (bekend en mee gespeeld)
1977 Jaap van Zweden (bekend en mee gespeeld) Lodewijk Da Silva Rosa
1979 Theodora Geraets (bekend) Willem Blokbergen
1981 Peter Brunt (bekend) Marieke Blankestijn Arno Bons
1983 Johannes Leertouwer(bekend en mee gespeeld)/Antoine van Dongen
1985 Jeroen de Groot Marin Mars Marijn Mijnders
1987 Cécile Huijnen (bekend) Nicoline Kraamwinkel Marleen Asberg (bekend, 1e viool KCO)
1989 Roeland Gehlen Koosje van Haeringen (bekend viooldocent) Hebe Mensinga
1991 Saskia Viersen (bekend) Berent Korfker (bekend) Armand Gouder de Beauregard
1993 Sonja van Beek (bekend en 2 keer mee gespeeld) Wouter Vossen (bekend)Janine Jansen (bekend en mee gespeeld)
1995 Daniel Rowland (bekend) Eva Stegeman Ilona Sie Dhian Ho (bekend viooldocent)
1997 Liza Ferschtman (bekend) Reinier Reijngoud Armand Gouder de Beauregard
1999 Lieke te Winkel Joris van Rijn (bekend en 2 x mee gespeeld) Cindy Albracht
2001 Tjeerd Top (bekend en 2 keer mee gespeeld) Frederieke Saeijs (bekend en mee gespeeld) Carla Leurs (bekend)
2003 Simone Lamsma (bekend en mee gespeeld) Marlene Hemmer (bekend en mee gespeeld) Sanne Hunfeld (bekend)
2005 Birthe Blom (bekend en mee gespeeld) Cecilia Bernardini (bekend) Bob van der Ent (bekend)
2007 Jeroen van der Wel (bekend) Mathieu van Bellen (bekend) Lisanne Soeterbroek (bekend)
2009 Rosanne Philippens (bekend) Marc Daniel van Biemen (bekend) Emmy Storms (bekend)

 

Hallo,

Foutje op jullie website over Minnaar, ook foutief overgenomen door viertakt van radio4 “”Hij is de tweede Nederlandse finalist sinds het concours in 1937 van start ging. Rian de Waal ging hem voor en werd zevende in 1983.” In 1951 won Olof de 4de prijs van de Koningin Elisabeth Vioolwedstrijd. bron http://www.cmireb.be/nl/i/648-TheLOF.html zie hieronder. Foto’s van mij hieronder zouden jullie kunnen gebruiken.


Foutje bij 4-takt. Ze waren Theo Olof vergeten. Ik heb ze daarover gemaild, maar nog niet aangepast. Kennelijk overgenomen van het MCO, die ik ook een mail stuurde, maar die hebben de fout al wel aangepast. Ontdek de verschillen:

http://www.radio4.nl/page/viertaktarchief/2010/5/14782/

Hannes Minnaar in finale Elisabethwedstrijd
De Nederlandse pianist Hannes Minnaar (links) is doorgedrongen tot de finale van de Koningin Elisabethwedstrijd in België. Hij is de tweede Nederlandse finalist sinds het concours in 1937 van start ging. Rian de Waal ging hem voor en werd zevende in 1983.
Van 24 tot en met 29 mei spelen de finalisten achtereenvolgens een sonate van Haydn, Beethoven, Mozart of Schubert, het opdrachtwerk dat speciaal voor dit concours geschreven werd, en een pianoconcert naar keuze. De finalisten worden begeleid door het Nationaal Orkest van België onder leiding van Marin Alsop.
Hannes Minnaar is op woensdag 26 mei aan de beurt. De concerten zijn al uitverkocht, maar de Belgische tv-zender Canvas zendt elke avond omstreeks middernacht een samenvatting van de finale-avonden uit. Op de laatste avond, zaterdag 29 mei, wordt bekend wie er gewonnen heeft.
Bezoek voor meer informatie de website van de Koningin Elisabethwedstrijd.

http://www.muziekcentrumnederland.nl/klassiek/nieuws/artikel/artikel/3467/
Hannes Minnaar in finale van Koningin Elizabethwedstrijd
17 mei 2010
De Nederlandse pianist Hannes Minnaar is doorgedrongen tot de finale van de Koningin Elisabethwedstrijd in België. Minnaar is de derde Nederlandse finalist sinds het concours in 1937 van start ging – eerdere finalisten waren violist Theo Olof (vierde prijs, 1951), en pianist Rian de Waal (zevende prijs, 1983).
Van 24 tot en met 29 mei spelen elke avond twee finalisten achtereenvolgens drie werken. Een sonate van Haydn, Beethoven, Mozart of Schubert, een opdrachtwerk dat speciaal voor dit concours geschreven werd, en een pianoconcert naar keuze. De twaalf finalisten worden begeleid door het Nationaal Orkest van België onder leiding van Marin Alsop.
Hannes Minnaar is op woensdag 26 mei aan de beurt. De concerten zijn uitverkocht. De Belgische tv-zender Canvas zendt elke avond rond middernacht een samenvatting van de finale-avonden uit. Op de laatste avond, zaterdag 29 mei, wordt de winnaar bekend gemaakt.
Kijk voor meer informatie op de website van de Koningin Elisabethwedstrijd.

 

Vieuxtemps,

Ik proef in je woorden enige spijt over het niet meedoen aan grote concoursen. Ik kan betrokkenen alleen maar feliciteren: ieder muziekconcours, dus ook het concours Reine Elisabeth, is een grote loterij. Met een jury waarvan veel leden alleen maar bezig zijn hun eigen studenten voor te trekken. Een goed voorbeeld hiervan is het toernooi uit 1967. De winnaar, Philippe Hirschhorn was geen leerling van David Oistrach. De nummers twee en drie, Stoika Milanova en Gidon Kremer, wel. En de heer Oistrach heeft zich in de jury tot het uiterste ingespannen voor Milanova en Kremer. Maar voor Hirschhorn stak hij geen poot uit. Tot overmaat van ramp: Kremer was de gedoodverfde nummer één van de sovjet-delegatie :lol:

Hirschhorn is voor mij altijd een uitermate intrigerende musicus geweest. Het winnen van het concours Reine Elisabeth zei hem niets, evenmin als 'roem'. De enige uitdaging voor hem was het geheim achter de muziek. Een voor hem kenmerkende uitspraak was dat hij liever met amateurs speelde dan met collega's, want amateurs deden nog wel eens iets oorspronkelijks. De televisiedocumentaire 'de winnaars' geeft een onthullend beeld van hem (en zijn talent voor depressiviteit). De genoemde documentaire is sowieso de moeite waard, want er is sprake van een indringend beeld van vier winnaars van het concours (Hirschhorn, Bezverkhny, Moguilevsky en Senofsky) die al snel in de vergetelheid raakten.
Om terug te keren tot Hirschhorn: uitermate de moeite waard zijn de finaleuitvoering van het 1e concert van Paganini, de bewerking van Ysaÿe van l'etude en forme de valse van Saint-Saëns en -heel iets anders- de bewerking voor pianotrio van de twee strijksextetten van Brahms met Alexander Rabinowitsch en David Geringas. En, niet te vergeten, het recital in het Concertgebouw uit 1993, samen met Elisabeth Leonkaja.

Ik geloof niet dat Breuninger erg gebukt gaat onder het gebrek aan internationale faam. Hij vult zijn tijd op een prettige wijze met lesgeven, het spelen van recitals en het maken van CD-opnamen van vergeten werken. Laatstelijk nog van drie vioolconcerten van Kreutzer En een flink deel van zijn tijd is gewijd aan componeren. Een activiteit die hij even belangrijk vindt als vioolspelen

Hopf

 

Om het rijtje met niet-deelnemers aan wedstrijden nog wat uit te breiden: Menuhin, Heifetz, Milstein, Rabin, Renardy, Ricci, Szigeti, Kreisler, Krebbers, Morini en Prihoda. De meesten zijn later nog heel aardig terecht gekomen

Hopf

 

Kijk dat bedoel ik nou met Jan Smit. Jan Smit kom je tegen in bushokjes met onderbroeken en ja hoor, ga ik boodschappen doen, rij ik naar huis en wie zien we weer : JJ hou eens op en ga je eens manifesteren in de concertzaal of zo. Ik wil Sonja van Beek zien:


Janine Jansen maakt reclame voor de VVV.
IK weet wat dat betekent het: Vioolconcert Van Vieuxtemps. En daarom moet ze lachen en terecht. Heb ik het mis of niet. Sommige mensen worden hierdoor wel eens JJ-moe. Ik weet dat ze de 5e Vieuxtemps op het conservatorium heeft gestudeerd. DUS NU IN DE CONCERTZAAL, und schnell bitte. Viele danke und du bekomst die Blume aus Rijnsburg und Aalsmeer.

 

Vieuxtemps,

Het is allemaal nog veel erger dan het vergeten van Theo olof, want ook die arme Kees Kooper, 12e plaats in 1951, is vergeten

Hopf

 

Van de Koningin Elisabeth wedstrijd hebben alleen de volgende een sterrenstatus bereikt:
Vadim Repin
David Oistrach
Vladimir Askhenazy
Emil Giles
Leonid Kogan

Van een paar anderen kwam de naam me enigszins bekend voor. De rest zegt me helemaal niks.

Het Russische Tjaikovsky concours was altijd een grote politieke leeuwenkuil. Soms 3 tweede prijzen en geen eerste prijs (wat tegen de regels was). Want ja die Amerikaan was wel goed (en daarom maar als laatste laten spelen als de airco het niet meer doet...)

Overigens vind ik het wel geweldig dat Janine Jansen zo bekend is/gemaakt wordt. Wordt de rest van NL ook eens een beetje cultuur bijgebracht.

 

O ja, voor we het vergeten. er was ook nog een glossy Janine:

De brandende vraag blijft: Wanneer gaat ze nou eens gezellig walsen met André Rieu, haar prins op het witte paard, in dat mooie kasteel in de Arena op 4 september, aan het begin of aan het eind van de show? Bij De Wereld Draait Door zei ze nog tegen Jan-Marie Huijbregts daarover: "Rieu doet zijn ding en ik het mijne", zich daarmee nog krampachtig afzettend tegen 3kwartsmaatmuziek als 4kwartsmaatepigoon. Je proefde een taboe. Maar in het cg (Concertgebouw) had ze reeds een programma met dansen, dus dat dansen met Rieu moet er toch eens inzitten, zowel in de Arena, op de noordpool en misschien de maan. Vooruit samen een dubbelconcertje van Bach of Vivaldi spelen mag ook, maar niet teveel ruzie maken wie de 1e viool speelt.

 

De moeder van een Oskar Back-winnaar maakte eens de vergelijking met de Olympische Spelen en het Elisabethconcours. Als je er niet tegen kan na 1 ronde eruit te liggen (gesteld dat je je al kwalificeert), moet je er niet aan mee doen.
Ik vond dat wel een aardige parallel (hoewel Elisabeth nu 1 keer in de 3 ipv 4 jaar is).
Wat is een nationale Oskar Back-titel internationaal waard? In de videovoorselectie heb je nu mensen met een 10 voor het conservatorium die niet eens mee mogen doen. Voel je je een hele Piet met een 10 en denk je wat te kunnen, maar door de concoursorganisatie wordt je als te min of knoeier aangemerkt. Beetje hard zo niet te hard, maar een topsporter als Youri van Gelder (voordat bekend werd dat hij een cocaineverslaving had) werd 2e bij de WK ringen en mocht zelfs met die status niet mee doen met de Olympische Spelen over onrechtvaardigheid gesproken of andere drama's met limieten of kwalificatieeisen van goeie sporters die niet mee mogen doen.
Misschien is de beste parallel die met wielrennen. Leuk als een wielrenner in de top 10 van de Tour de France eindigt of grote 1-daagse wedstrijden wint als het WK, Luik-Bastenanken-Luik, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix (lees een grote naam wordt ""waar je nog van hoort"" op de piano,zang of viool), maar er mist iets als hij aan het begin van z'n loopbaan niet aan de Olympische Spelen heeft meegedaan. OK, ook de Olympische Spelen is een loterij. Misschien was hij vooraf geen kanshebber, maar was een berangrijke favoriet net toevallig geblesseerd (zoals Yura Lee geblesseerd aan haar arm was bij Elisabeth viool vorig jaar), maar toevallig was hij in een groepje ontsnapt en kon het peleton voorblijven en won de eindsprint, als minst slechte sprinter.
Misschien dat zo'n Olympisch kampioen dan later op de fiets geen deuk in een pakje boter rijdt en bij de Tour de France of 1-daagse wedstrijden nooit uit de verf komt en in de vergetelheid raakt. Maar toch ooit toevallig met geluk een Olympische gouden medaille gewonnen bij die ene Olympische wegwedstrijd.
Een ander wint de Tour de France en wordt een grote wielrenner, maar heeft door diverse omstandigheden de Olympische Spelen gemist in het begin van de loopbaan, wat dan toch jammer is als ervaring.
Het belangrijkste wat men van concoursen leert is de oefening in stress/druk. Als een pianist, violist of zanger later doorgroeit en met grote dirigenten en beroemde orkesten en in beroemde concertzalen werkt, zijn ze minder onder de indruk en gaan ze om die redenen waarschijnlijk niet minder spelen dan hun normale nivo, omdat ze de druk aankunnen.

 

Hier is de uitzending met Janine Jansen terug te zien http://player.omroep.nl/?aflID=11010445 , hoewel de hoofdpersoon had afgezegd, maar wordt vervangen door grappenmaker violist Guzman en wat meespelende kinderen de laatste 10 minuten van de uitzending. Bij NPS Podium komt ook nog eens een documentaire over Janine Jansen over media-aandacht gesproken, zo werd hier aangekondigd.
Volgende aflevering komen de DG-pianobroertjes Jussen. Brandende vraag die gesteld zou moeten worden, maar waarschijnlijk niet gesteld gaat/mag worden : "Gaan jullie later ook meedoen aan het Elisabeth concours in Brussel of zijn jullie bang door de mand te vallen/cq imagoverlies te lijden als jullie niet door de 1e ronde komen of de voorselectie (hoewel je dat stil kan houden)?"
Naast al deze mediagenieke musici zou kunststof tv uiteraard ook binnenkort Elisabeth finalist Hannes Minnaar moeten uitnodigen, los van hoe ver hij in die finale komt en Rian de Waal 7e bij Elisabeth concours in 1983. Vraag ook maar meteen pianist Kuyvenhoven en de wel mediagenieke pianist Wibi Soerjadi, die beide 3e werden bij het internationale Liszt-pianoconcours in Utrecht, zie http://www.liszt.nl/read/54/prijswinnaars_1986-2008?sublist=5887 en Martyn dan der Hoek, die 1e werd in 1986 .
Hier een impressie van Hannes Ravel versie:

 

http://www.refdag.nl/nieuws/hannes_minnaar_3e_op_koningin_elisabeth_wedstrijd_brussel_1_481538

 

Zoals door anderen hier al is geschreven, winnen op concoursen is geen garantie voor een succesvolle carrière op het concert podium of zelfs maar een indicatie dat men een concert publiek kan boeien. Ik heb sowieso het idee dat het vaker wel dan niet een feestje is voor de ingewijden.

Als je kijkt naar de verhouding de frequentie van deelnames en successen aan en op concoursen, en concerten op grote podia die concours tijgers geven, of gegeven hebben dan lijkt er een soort omgekeerd evenredigheid in te zitten. M.a.w. hoe meer concoursen en eventuele winsten hoe minder ‘echte’ concert optredens als solist. Een voorbeeld is Lee Yura die behoorlijk wat concoursen heeft gedaan en gewonnen, maar nu altviool speelt in een kamermuziek ensemble. Uit betrouwbare bron weet ik dat dat zeker niet haar ambitie is. Een andere is Yuki Manuela Janke die op concours gebied ook behoorlijk heeft gescored, maar internationaal als solist weinig laat zien of horen.

Daarentegen zijn er jonge solisten zoals Vilde Frang die aan geen enkele belangrijk concours heeft mee gedaan maar wel op de grote podia staat met dirigenten als Mariss Jansons. Of Arabella Steinbacher die zonder te hebben deel genomen aan grote concoursen een solide carrière als solist heeft opgebouwd.

Daarmee wil ik niet zeggen dat concoursen slecht zijn. Ik zie ze meer als een leermiddel en het helpt bij het verkrijgen van susbsidies en om noodzakelijke deuren open te maken. Er speelt altijd een portie politiek en iets van een loterij mee in concoursen. Maar als die de overhand krijgen dan wordt het niet meer interessant. Dat heb ik bijvoorbeeld met het Menuhin concours, waarvan ik sterk de indruk heb dat er stevig gerommeld wordt. Hoewel het bij de laatste editie wel meeviel en de beoordeling – i.t.t. tot de voorlaatste aflevering - redelijk zuiver verliep.

Het is niet zo dat als je wint op een groot concours je verzekerd bent van een carrière als solist. Of dat je überhaupt een (groot) solist bent. Het lijkt er zelfs op hoe vaker je een concours wint, hoe kleiner de kans dat je een solist wordt. Daarbij neem ik aan dat concours participanten de ambitie hebben om solist te worden.

Wat betreft “het op je bek gaan”, ik denk dat het veel erger is om tijdens een concert op je bek te gaan dan dat je in een concours na de eerste ronde eruit vliegt. Dat laatste is iedereen na een week weer vergeten, als het al wordt opgemerkt, het eerste blijft je achtervolgen.

 

Terecht 3e, volgend jaar carte blanche en in de meesterpianoserie van het Concertgebouw zou ik zeggen. Zo'n goeie hebben wij nog niet gehad. Mag ik zeggen dat hij Ravel nog mooier speelt dan S.Richter? Vergelijk het 3e deel met Richter's life versie uit 1964:

Ravel Miroirs (Reflections)
Noctuelles ("Night Moths") + Oiseaux tristes ("Sad Birds")
Une barque sur l'océan ("A boat on the Ocean")

Alborada del gracioso ("The Comedian's Aubade")
S. Richter’s versie life in 1964:
La vallée des cloches ("The Valley of Bells")