Ja, Oosterhof ik denk dat je daar de kern bespreekt. Dat ik moet zien uit te vinden waarom ik de viool van mijn docente b.v. veel mooier vind klinken. Waar dat aan ligt. Als ik dat nou eens onder woorden zou kunnen brengen ....... Maar misschien moet ik ook gewoon tevreden zijn met de ars music viool. Want nogmaals als mijn docente erop speelt lijkt het een totaal ander instrument. Dus ruimte voor verbetering is er heel veel !
Maar dat is het probleem niet! Het gaat erom of je een vergelijking kunt uitvoeren met een andere viool. Uiteraard klinkt de Ars Music mooier wanneer je docent er op speelt. Je moet vergelijkingsmateriaal zien te krijgen. Door alleen op deze viool te (laten) spelen kun je niet vergelijken. Dat is ook niet de juiste manier om een selectie te maken.
Maar het geeft wel aan dat er nog veel meer uit de viool te halen is dan wat ik nu kan toch ? Hoe kom ik aan vergelijkingsmateriaal als ik niet kan reizen naar een vioolbouwer ? Plus dat ik inmiddels wel ontdekt heb dat een nieuwe viool heel moeilijk te beoordelen is. Mijn (nieuwe ) viool is qua klank al zo veranderd na 5 maanden.
Kan je viooldocente niet een of twee instrumenten in de gewenste prijsklasse aanleveren? Misschien via haar eigen collectie of die van een nabij gelegen vioolbouwer? Het is maar de vraag of dat is toe te schrijven aan de viool. Het kan ook heel goed zijn dat je gehoor went aan de klank. Bovendien rijst de vraag of je je nog de klank kunt herinneren van de viool op het aller eerste moment. Dat zal niet meevallen.
Waarom wil je eigenlijk nu al een viool kopen en blijf je niet een poosje huren? Huren voelt soms alsof we geld weggooien, maar niets is minder waar. Vaak krijg je als je huurt en daarna iets koopt bij de zelfde vioolbouwer een deel van je huur terug als korting op je aankoop. En verder is er niets duurder dan nu iets kopen wat niet helemaal naar je zin is, je na een half jaar spijt hebt van je aankoop en je dan je viool niet meer kunt door verkopen omdat het een matige viool is. Dat is pas echt zonde van je geld.
Marloes S , dat klopt ik krijg 6 maanden huur terug op mijn huidige viool als ik hem besluit te kopen. Ik heb hem nu 6 maanden, vandaar de vraag over kopen. Ik zal eens vragen of mijn docente nog andere violen heeft om eventueel te kunnen beluisteren.
Echt helemaal gek, dus lach me niet uit. Maar deze viool .... hij trekt me aan, geen idee waarom. Ja hij ziet er mooi uit, maar dat zegt niets ...... https://www.marktplaats.nl/a/muziek...285449651fa109c354bbabe740c1b&previousPage=lr Van Hornsteiner, althans dat wordt gezegd in de advertentie. En ja, ik weet het : geen viool van marktplaats kopen ! En al helemaal niet als je er amper wat vanaf weet.....
Nou als je daar in de buurt woont kan je toch eens gaan uitproberen wat je er van vindt? Dat is altijd goed.
De lijmnaad op het achterblad lijkt me niet in orde! (Afgaande van de foto): Een Hornstainer is niet hetzelfde als een Hornsteiner!!
Ik snap je onrust, Rise... over het kopen van een viool... Ik had eerst een huurviool. Een heel gewone, standaard. Op een dag kwam ik bij de vioolbouwer en daar was iemand die een viool speelde. Ik vond die heel mooi klinken. Ik heb toen een ervaren vioolvriendin (dame dan 70) meegenomen naar de vioolbouwer en heb haar er ook op laten spelen, en haar mening gevraagd. Zij vond hem ook mooi. Toen ben ik die viool gaan huren, met het idee hem tzt te kopen. Het was eigenlijk dus geen huurviool. Gelukkig had ik toen alle tijd om de viool te leren kennen, want na verloop van tijd merkte ik dat er iets niet fijn was aan deze viool. Bij de B bleek toen een wolftoon te zitten (ergens hier op het forum staat daar nog een topic over). Daar heb ik geprobeerd mee om te gaan, maar ik kon er niet om heen spelen en ik ging liedjes met de B vermijden.... ook de vioolbouwer kon hem niet verhelpen. Toen zat ik er dus mee wat ik moest doen. Deze viool ging ik niet kopen, maar hij was wel mooier als een standaard huurviool. Alleen was het niet fair hem te blijven huren. Dus kreeg ik ook de neiging maar echt op zoek te gaan, maar mij werd gezegd dat wat ik zocht veel meer geld zou kosten en dat had ik niet.... En toen kreeg ik een mailtje van mijn viooljuf: ze had een viool gekregen waar een leerling op mocht spelen. Ze vond hem bij me passen. Dat bleek liefde op het eerste gehoor. Nope, ik vond hem er niet mooi uit zien, maar hij klonk prachtig. En die viool heb ik uiteindelijk van de eigenaar gekocht voor een heel fijn bedrag voor mij. De viool werd me echt gegund. Wat ik wil zeggen: speel gewoon lekker. Heb geduld. Koop niet die viool vanwege de aftrek van de huur! Gun jezelf die huurviool nu, hij is blijkbaar al heel mooi en je kunt er zeker nog veel op leren. Hoe langer je speelt, hoe meer je gaat horen en dan vind je uiteindelijk de viool die bij je past.
Marlous S, ik woon totaal niet in de buurt helaas. IdB, misschien heb je wel gelijk. Ik denk dat ik nu nog niet genoeg gevorderd ben om goed te kunnen inschatten of een viool bij me past of niet. En ik vraag me ook af of ik nu al wel verschillen hoor tussen diverse violen ( oeps, schaam ).
Schaamte is hier misplaatst. Het kunnen waarnemen van verschillen in klank is een ontwikkelingsproces. Dat moet je leren. Vandaar ook dat je iemand anders -een gevorderde of je docent- op het instrument moet laten spelen. Die kan je dan mogelijk aangeven welke verschillen hij/zij waarneemt.
Maar dan kunnen maar heel weinig mensen na 6 maanden een viool huren dus al weten of dat daadwerkelijk de goede viool is ?!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn cello wel na 6 maand heb uitgezocht. Ik had eerst ook gehuurd. Ik ben naar de vioolbouwer gegaan en heb gekozen uit iets van 6 of 8 instrumenten, dat weet ik niet meer precies. Ik heb toen 2 instrumenten op proef meegehad, maar wat meteen al verliefd op één ervan. En als ik de verhalen van anderen hier lees, is dat misschien wel het criterium: je moet echt verliefd worden op een instrument. Zo niet, dan niet doen.
Jeempie 6 -8 instrumenten om uit te kiezen ! Dat zou het voor mij niet gemakkelijk maken. OF ik moet net zo'n gevoel hebben als mbt die viool van marktplaats hierboven. En dan niet voor het uiterlijk maar voor de klank natuurlijk. En dat had jij dus al na 6 maanden voor een bepaalde viool !
Ik denk inderdaad dat je warm moet worden van wat je hoort. Iedere viool voelt trouwens ook anders. Wat je ligt merk je ook als je langer speelt. Zo is mijn viool aan de zware kant, hij is vrij fors (kast), maar de hals is weer heel smal (even breed als bij een halve viool), wat past bij mijn dunne vingers. Ondanks het gewicht vind ik hem prettig spelen, ik heb ook nooit klachten, ook niet na urenlang orkestrepetities. En dat terwijl ik zelf klein en tenger ben.
Ik denk dat het in jouw geval wel heeft gescheeld dat je al behoorlijk geoefende oren had. Ja, dat lijkt mij ook niet echt heel makkelijk. Ik had dus de mazzel dat ik een huurcello trof die heel goed aansprak (aanspeelde) en ik kon horen dat de klank ook goed was. Ook mijn leraar had erop gespeeld en constateerde dat dit een instrument was waar ik nog lang plezier van zou kunnen hebben. Heel spoedig was deze dus gekocht! Het was mij dus al heel gauw duidelijk dat het een fijn instrument was dat mij beloonde voor goed aanstrijken. Die "klik" heb je om te beginnen al nodig met een instrument. En verder dus de docent die het instrument uitgebreid uitprobeerde en mij vertelde over zijn bevindingen.
Het verschil dat ik tussen instrumenten ervoer, was best groot. Dat vond ik aan de ene kant gemakkelijk waardoor een aantal al afvielen, aan de andere kant was het ook vergelijken tussen appels en peren. Ik was blij dat ik 2 instrumenten mocht meenemen. Mijn docent keurde één daarvan af. De andere, waar ik al verliefd op was, vond hij ook heel mooi. Die kon ik ook nog wel weer omruilen maar zelfs de suggestie dat hij dan terug zou moeten deed me meteen zoveel geweld aan dat ik wist dat ik al verkocht was... Ik heb trouwens gewoon op sommige instrumenten misschien maar 3 minuten gespeeld. Gewoon met 2 of 3 beginnen en dan de slechtste uitzoeken, wegleggen, een andere erbij nemen en dan weer vergelijken. Ik moet zeggen dat ik het uitzoeken van de stok een half jaar later een veel lastiger opgave vond!
Ja, dat had ik ook. Dat kon al helemaal niet anders doordat ik mijn cello zo snel had. Maar een nieuwe strijkstok om verder te komen, was een heel gezoek.
