Meester viool in bruikleen

Helemaal mee eens, heb trouwens ook veel Violen gezien die buiten het normale gebruik ook door gewoon slordigheid schade hadden opgelopen.

 

Ik zie het probleem niet. Persoonlijk vind ik het vreselijk jammer als een viool alleen maar in een kluis ligt oud te worden bij wijze van investering, al kan ik er best begrip voor opbrengen dat dit soms toch gebeurt.
Maar als Bartholome de keuze om een instrument in bruikleen te geven, weloverwogen tòch maakt (hij zal ongetwijfeld de risico's afgewogen hebben) en dan ook nog zonder eraan te verdienen, vind ik dat echt toe te juichen. Tenslotte is elke viool toch gebouwd om muziek te maken.
Prachtig toch, als daarmee een jong talent een mooie kans wordt geboden?

 

Ik heb ook Violen liggen die ik nooit gebruik, niet als investering want ze zijn niet waardevol, ze gaan de duizend euro niet te boven, maar ze zijn voor mij wel waardevol, en daarom zou ik ze nooit uitlenen.
Deze violen hebben namelijk allemaal een eigen geschiedenis in mijn leven, ze horen bij mijn verleden en met elke Viool heb ik daardoor een andere band.
Er is er één bij die ik vijfenvijftig jaar geleden van mijn Moeder heb gekregen, dan is er een kleine Franse Viool waarvan vroeger de hals was afgebroken, en die in een moeilijke periode van mijn leven weer schitterend is hersteld, en een Stainer Kopie die heel oud en goed bewaard is gebleven en een prachtig patina heeft en daardoor een kunstwerk op zichzelf is.
Ze worden bewaard en gekoesterd en af en toe eens bekeken, maar als ik sterf zullen ze hun waarde verliezen, en zullen ze in handen vallen van anderen die er minder angstvallig mee om zullen gaan, dan zullen ze weer gebruikt worden om muziek mee te maken.

 

Waarom zou iemand, we hebben het over volwassenen, waarom zou je met een geleend of gehuurd instrument. Een instrument van een ander minder voorzichtig/onvoorzichtig om gaan?

Waarom zou je het op je willen hebben dat er schade toegebracht wordt aan een andermans instrument, door onvoorzichtigheid of onachtzaamheid?

Menig top violist loopt met een instrument dat hij/zij zelf niet kan betalen. Violisten verdienen geen 6 miljoen per jaar zo als voetballers of basketballers en zijn veelal afhankelijk van een ander, de ander is soms weer afhankelijk van de verzekering- of investeringsmaatschappij.

Vraagje: Van wie is de viool van Maxim Vengerov, de viool van Joshua Bell, de viool van Anne Sophie, Nigel Kennedey, Shlomo Mintz en vele anderen.

Antwoord: = aan U.

 

Goed voorbeeld remi, alle violisten die je opnoemt op Mintz na hebben een Stradivarius in eigendom, geen geleen maar 100% door hun gekocht.

 

Nu ja, ik snap het niet. Ik kan niet begrijpen dat iemand een zo waardevolle en waarschijnlijk dus prachtige viool van klank, in een kluis kan laten liggen. Jammer en misschien zelfs ook wel egoïstisch? Er zijn zat mensen die zouden kunnen genieten van wat je achter slot en grendel hebt liggen, door erop te kunnen spelen of ernaar te luisteren. Ik vind het dus prachtig en helemaal te begrijpen dat Bartholome zijn violen in bruikleen wil geven, zeker aan serieuze violisten.
Laatst hoorde ik een heel getalenteerd en serieus meisje. Als ik zo'n viool had liggen, had ik het waarschijnlijk graag zo met haar willen afspreken. Toch prachtig als zo iemand de kans krijgt om op een viool te kunnen spelen die voor haar zelf eigenlijk onbetaalbaar is?

Zelf ben ik uiterst zorgvuldig op de viool die ik van de vioolbouwer heb. Uiteraard kan er iets mee gebeuren als hij wordt gebruikt, maar dat zal zeker niet door onzorgvuldig handelen zijn! Ik ga er uiterst liefdevol mee om.

Volgens mij kan dat eigenlijk ook niet anders: je bouwt toch een band op met je instrument? Zelfs ik heb dat en een professionele speler, die dagelijks urenlang studeert, moet dat nog sterker hebben. Maakt het dan nog uit of het je eigendom is, is dat anders? Volgens mij beschadig je een deel van jezelf als je zelfs bij ongeluk al een kras op een instrument maakt, waar je dagelijks urenlang intiem mee bezig bent....

 

Sluit mij aan bij I's betoog! Ik denk dat ik zo'n mooie viool als bruiklener misschien zelfs wel een beetje een eng bezit zou vinden. Fantastisch om op te spelen, maar echt bang dat er wat mee zou gebeuren.
Ik denk ook dat er best veel tijd in moet gaan zitten om al die violen in de kluis in mooie speelconditie te houden.
Zou je niet als bruikleengever een enorm blij gevoel krijgen bij een concert van de violist die zo'n viool koestert en er mooi op speelt? Zou dat niet veel meer voldoening geven dan te leven met het wantrouwen jegens de zorg door andere violisten, dat je instrumenten nu in de kluis doet houden?

Ik kan mij wel iets voorstellen bij instrumenten met een persoonlijke band en geschiedenis (Tobias). Het zijn maatjes die je in je leven vergezellen. Misschien dat je er toch af en toe nog een beetje op speelt, of dat ze inderdaad alleen gekoesterd worden, maar er is zoveel meer met die instrumenten dat ze nu bij Tobias horen.

 

Daarop, dat hij de viool aanbiedt tegen een kostendekkende vergoeding (#1). En in #5 is te lezen dat hij de verzekeringspremie en evt onderhoudskosten door wil berekenen.