Weer een hele gekke vraag misschien ... Maar om op de e-snaar te spelen, strijken jullie dan ook bijna verticaal ? Of ligt mijn viool gewoon niet goed op mijn schouder ? Vanwege mijn rug speel ik nu vaak zittend, maar dat is amper te doen omdat ik dus op de e-snaar heel veel ruimte naar onderen nodig heb om hem goed te kunnen strijken. Dus zit ik nu op het puntje van een stoel zodat ik mijn rechterbeen helemaal naar achteren kan doen om te kunnen strijken. Dat klopt vast niet ??? Ik had naar aanleiding van het verhaal van Hennetje op internet ook een versie van Jingle Bells gevonden, maar dat speel je veel op de E ( en A ) snaar. Nu viel me op dat ik zo verticaal moet strijken...
Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar tijdens mijn eerste lessen is wel aandacht besteed aan het strijken. Moest ik met mijn strijkstok in mijn hand tegen een muur aanstaan en dan leek het alsof ik scheef streek (voelde bijna verticaal inderdaad) maar dan was het recht. Beetje warrig verhaal, weet ik. En ik glijd ook nog regelmatig met mijn stok. Je moet ook om zo veel dingen tegelijk denken.
Oh ja, mijn Disney versie van Jingle Bells komt eraan. Hopelijk snap je wat ik bedoel. Uit mijn schrift. Ee’m kiek’n hoe ik dat kan uploaden.
Wat een origineel muziekschrift; goed gedaan; heel begrijpelijk voor beginners! Hopelijk komt het niet in de plaats van het gewone notenschrift, want dan leer je dat natuurlijk niet.
Ik snap wat je bedoelt. Je bedoelt dat je dan met je rechterhand vrijwel recht naar beneden gaat als je op de E-snaar strijkt, en als je zit je hand dan op je knie terecht komt. Ik heb dat ook. Zoals jij zit, zo zit ik in het orkest ook. Op het rechterpuntje van mijn stoel. Ik leg dan mijn rechtervoet op de zijkant, zodat ik mijn knie naar beneden kan doen. En ik zie dat meer violisten dat zo doen. Ik vraag me wel af wat dat dan doet met je rug, dus hou dat wel goed in de gaten... Dat notenschrift, ik doe dat ook zo ongeveer voor de beginnende violisten. Maar dan met kleuren. De E snaar is geel, A is blauw, D is rood en G is groen. Die kleuren zijn gepikt van een methode, ik weet niet welke. Dus als ik een blauwe 3 opschrijf, weten de leerlingen dat dat de derde vinger op de A-snaar is. Ik schrijf dat dan wel bij de noten, bij het gewone notenschrift. Zodat ze zien hoe lang de noten duren. Maar bij lange noten zet ik ook nog wel eens een streep achter het cijfer.
Ja, IdB, dat bedoel ik inderdaad. Mijn rechterhand gaat met strijken vrijwel loodrecht naar beneden en als ik dan zit zit mijn rechterbeen in de weg. Ik dacht dat dat niet klopte ..... Mijn rug is daar ook niet zo heel blij mee. Dus ik vroeg me af of ik mijn viool dan anders / beter vast kan houden zodat ik wat horizontaler de E-snaar aan kan strijken. Geen idee hoe het officieel hoort namelijk. Ha Hennetje, zo'n soort "muziekschrift" had ik ook gevonden, alleen dan dus op de A en E snaar. Dashing through the snow .....
Mogelijk heeft het te maken met de positie van de viool. Toen ik -noodgedwongen- zittend ben gaan spelen, werd ik geconfronteerd met het hetzelfde feit namelijk dat je rechterknie 'in de weg zit'. Merkwaardig natuurlijk want de meeste violisten in orkesten en kamermuzieksamenstellingen spelen zittend. Vaak is de oorzaak hiervan, althans bij mij, dat de viool teveel 'naar voren' wordt gehouden. Dus min of meer haaks op je linker schouder. Bijna vooruit wijzend. Simpele oplossing: houd de viool zoveel mogelijk in de richting van je schouder. De strijkstok 'verdwijnt' vervolgens uit de buurt van je knie. Een bijkomend punt is dat je er voor moet zorgen dat de viool tijdens het spelen zoveel mogelijk horizontaal blijft. Dus ook niet 'zakt'. Je bent geen 'Stehgeiger'
Maar hoe zorg je dat de viool meer horizontaal blijft tijdens het spelen ? Dat zou inderdaad alles oplossen, alleen ik weet niet hoe ik dat voor elkaar krijg. Ja optillen met mijn linkerhand, maar dat zal de bedoeling niet zijn. Ik zal eens kijken of het alleen al hoger houden van de viool, dus hoger op de schouder werkt. Want dat bedoel je toch ? Dus meer naar links wijzend.
Bij mij is mijn viool juist niet naar voren, ik krijg vaak opmerkingen dat ik hem juist ver naar links heb liggen, bijna parallel aan mijn schouder. Maar ik heb dat nog steeds ook dat ik mijn knie raak als ik gewoon zit. Ook heb ik mijn viool heel mooi horizontaal. Maar wel 'kijkt' hij naar voren. Ik bedoel dat ik niet mijn D en A snaar als hoogste punt heb, maar de G-snaar. Daardoor moet je wel rechter naar beneden strijken op de E-snaar en zit nog steeds je knie in de weg. Ik heb een grote (brede) viool (mensen denken soms dat het een kleine alt is), en ben zelf heel dun, dus mijn schoudersteun kan dat niet oplossen. Het ene pootje staat op zijn kortst, het andere pootje op zijn langst, met verlengstukje (Wolf) er tussen. Als ik hem mooier recht wil hebben liggen, zou het langere pootje nog langer moeten, maar ik ga niet NOG meer schoudersteunen proberen. Ik heb nu eindelijk een fijne voor mijn smalle lijf. Je kunt netjes rechtop zitten, ook met je rug, Rise. Gewoon op het puntje van je stoel gaan zitten en je rechtervoet onder je stoel leggen. Dan gaat je knie naar beneden en hoef je zelf niet te draaien in je rug. Je kunt ook je benen wijd doen, doet mijn collega aanvoerster van de tweede violen. Ik vind dat voor een dame alleen wat minder charmant. Maar om te oefenen thuis en als dat voor je rug fijner is..... Overigens is mijn docente kritisch op houding en vindt mijn houding goed. En ik heb nooit klachten gehad, gelukkig, terwijl ik toch lange repetities in het orkest heb.
Rise, Ik weet niet of je mijn eerdere advies al gevolgd hebt, namelijk het zoveel mogelijk naar links houden van de viool. Zo ja, maar het heeft niet tot het gewenste resultaat geleid, is er mogelijk iets aan de hand met de instelling van (de hoogte van) schouder- en/of kinsteun. Want het is beslist niet de bedoeling dat de hals op je linkerhand steunt. Want dat belemmert de vrijheid van beweging bij positiewisseling. De hand behoort vrij te zijn met de vingers NAAST de hals. Bij goed ingestelde schouder- en kinsteun plaats je de viool op je schouder en leg je je kin op de kinsteun. Op die manier hou je de viool in de juiste -min of meer horizontale- positie. Dus niet doior de viool vervolgens vast op de schouder te drukken. Met daarbij de kanttekening dat je dat 'horizontale' niet letterlijk moet nemen want de viool aan de kant van de e-snaar ligt meestal lager dan aan de kant van de g-snaar. Maar ik zou in eerste instantie, en in overleg met je docent, eens gaan experimenteren met de hoogte van de schoudersteun. En als dat niet of onvoldoende werkt eens nadenken over een andere (hogere?) kinsteun. Succes!
Nee, ik moet nog proberen hoe het speelt met de viool meer naar links. Dus dat is stap 1 nu. En idd eens kijken of ik de schoudersteun nog wat ongelijker kan zetten qua pootjes tov elkaar.
@IdB dominant snaren hebben volgens mij die kleuren en daar komt dat vandaan. De aller eerste vioollessen bij onze kids werd wel gezegd; op de gele snaar of groene enz
Dat zou ik niet adviseren, meer naar links en hoger. Daar is mijn blessure door gekomen! Een viool en linker hand mag nooit boven je schouder uit komen!!! Ga maar eens zonder viool in die houding staan en voel met je rechter hand wat je schouderspieren doen. Die spannen zich aan en als je maar lang genoeg zo speelt... dan ben je daarna misschien wel voor altijd klaar met vioolspelen. Dus... niet doen!
Nee, dat zijn andere kleuren. Het hoort bij de Colorstrings Methode, ik weet het weer: http://www.colourstrings.fi
Ik zou het ook met je docent verder bekijken, niet zelf teveel sleutelen. Straks zou je willen dat je er niks aan hebt gedaan en moet je proberen het weer precies zo te krijgen zoals het zat.... Ik denk dat je er geen groot probleem van moet maken, zoveel mensen zitten in het orkest met hun rechterbeen opzij of onder hun stoel....