Nog even een vraagje over het onderhoud van mijn cello. Mischien wel heel raar maar....... wat zou er gebeuren als ik mijn cello in de boenwas zet? En dan bedoel ik ouderwetse boenwas/bijenwas. Vroeger zette men toch altijd de houten meubelen in de was? Voor het behoud van het hout? Moet er nu even niet aan denken dat ik mijn mooie cello verknal. Maar ik ben gewoon nieuwsgierig. Iemand dit wel eens geprobeerd?
Boenwas/bijenwas is STRENG verboden voor strijkinstrumenten. Het is veel minder onschuldig dan je denkt: mogelijk dringt het dwars door de lak in het hout.
Ik doe mijn Violen mijn hele leven al met antiekwas, en dat bevalt me prima. Kleine krasjes of butsjes die zijn ontstaan verdwijnen dan ook meteen als sneeuw voor de zon, omdat in antiekwas kleur zit, ook kleine houtwormgaatjes kan je er mee opvullen., Het ook wel eens met zo'n flesje schoonmaakmiddel van de vioolboer geprobeerd maar dan kreeg ik de strepen die daardoor ontstonden moeilijk weg. Ook oude verwaarloosde echt smerige lak, wordt weer mooi met antiekwas, deze Was wel kopen bij de antiquair. Een Viool of cello onderhouden is niet zo moeilijk, wel na het spelen snaren en lak altijd van hars ontdoen natuurlijk.
Het gebruik van poetsmiddelen is niet zo eenvoudig als het lijkt. Vooral het meestal sterkst vervuilde gebied (rond de de kam) is moeilijk bereikbaar. Een grondige schoonmaakbeurt is -is indien nodig - meestal werk voor de vioolbouwer, die de geëigende middelen in huis heeft en bovendien weet hoe met welk middel moet worden omgesprongen. Voorkomen van vervuiling, door harsresten na elke speelbeurt te verwijderen met een droge zachte doek (afgedankt flanel-laken is het beste) is de beste remedie. Wat iemand met zijn eigen instrumenten doet is zijn zaak, maar om antiekwas aan te bevelen als schoonmaak/onderhoudsmiddel aan derden, vind ik ronduit onverantwoord.
Onverantwoord is zonder uitrusting een hoge berg beklimmen, of zonder parachute uit een vliegtuig springen, maar een beetje antiekwas op een Viool smeren kan uit het oogpunt van een vioolbouwer hooguit een beetje dom genoemd worden.. Maar is het "een beetje dom" ik dacht het niet gezien de resultaten die ik er altijd mee geboekt heb, glanzende gezonde Violen werden het met een soepele blije lak.
Dus verschillende meningen, da's interessant. Bert, wat voor schade zou bijenwas kunnen aanrichten? Tobias: welke was gebruik jij? Ik snuf even over in Google en zie dat er vaak terpentine in bijenwas zit. Dat lijkt mij niet zo goed, daar staat tegenover dat ik van de vioolbouwer hoorde dat de onderhoudsmiddelen die speciaal voor strijk instrumenten zijn vaak een beetje schuurmiddel bevatten. Dat lijkt mij ook niet zo goed tenzij er iets heel heel erg vies is. Even los van het feit of het nu goed is of niet, was laat een laagje achter en trekt een beetje in het hout, hierdoor zou het hout minder gevoelig zijn voor schommelingen in de luchtvochtigheid. En dat lijkt mij nu de ideale conditie voor mijn cello. De luchtvochtigheid schommelt nu sterk in Nederland en mijn ervaring is dat het heel moeilijk is dat te sturen in huis. 's Zomers kan de Luchtvochtigheid in mijn huis stijgen tot wel 70% en in de winter kan deze dalen tot 25%. Het enige wat helpt is stoken in de zomer en in de winter het raam open. Dus als er iets zou zijn wat mijn cello helpt te beschermen is elke tip welkom. (en dingen als vochtvreters en bakjes aan de verwarming helpen maar zeer minimaal)
Ik heb alle uitleg al gegeven en ga hier niet in discussie met Tobias: als je hem wilt geloven is dat op eigen risico. Een instrument heeft geen andere bescherming nodig dan de lak. 70% vocht is niet alarmerend, 25% wel, maar bevochtigingsapparaten zijn gewoon te koop.
Ik ben ook niet van plan mijn cello in te gaan smeren met was. Maar ben er wel nieuwsgierig naar of mensen dat doen. Ik poets mijn cello ,elke keer als ik gespeeld heb, met een doekje af, en zoek naar een hars die niet overmatig stuift. En als mijn cello echt en keer heel erg vies word, ga ik er mee naar de vioolbouwer. Maar voor nu is dat zeker niet nodig.
De antiekwas die ik gebruik heet "E.P. English Patina Antique wax polish 5 oz" Specially prepared for use on Antique Furniture based on an ancient english recipe, verkrijgbaar bij iedere goede antiekhandelaar. Deze antiekwas wordt dun opgebracht en een kwartier later langdurig uitgewreven met een zachte droge doek, en wordt natuurlijk maar een heel enkele keer gebruikt, dus bij aanschaf van de Viool als hij oud is, en daarna misschien éénmaal in de tien jaar, hangt af van het gebruik van de Viool. Op een nieuwe Viool wordt de antiekwas nooit gebruikt, maar wordt wel net zoals op oude instrumenten als tipje aangebracht op heel kleine lakbeschadigingen toegebracht door bijvoorbeeld de nagel van de hand etc. Bij een echt verwaarloosde beschadigde oude of smerige Viool ga je natuurlijk naar de vioolbouwer, want er zijn echte kunstenaars onder die ook bijvoorbeeld grote lakbeschadigingen bijna onzichtbaar kunnen wegwerken.
Waarom ben je niet van plan om je cello met was in te smeren, die rottige houtwormpjes zullen zich een ongeluk schrikken en meteen verhuizen naar een instrument of meubeltje dat niet ingesmeerd is. Waarom deinzen de mensen toch altijd terug voor goedwerkende goedkope eenvoudige oplossingen, in de geneeskunde is het dito met suiker, de eenvoudige middeltjes die vaak heel goed werken worden aan de kant geschoven en de dure middelen aangeprezen door beroeps genezers worden omarmd, jammer.
Het lijkt mij dat kritiek op De Geneeskunde op een ander forum thuishoort. De onzinbeweringen over houtwormen en bijenwas moeten dan maar met een korrel zout suiker worden genomen
Omdat de meningen nogal tegenstrijdig zijn en ik het eerst verder wil onderzoeken. Voor nu lijkt het goed te gaan met mijn cello en lijkt deze geen onderhoud nodig te hebben.
Hoe zit dat met die schuurmiddelen in de middelen die je bij de vioolbouwer koopt? Is er ook iets verkrijgbaar war niet schuurt?
Ik zou er niet eens over piekeren om mijn altviool met iets anders in te smeren dan wat mijn vioolbouwer mij adviseert of zelf gebruikt. Ieder zijn vak en vioolbouw is niet het mijne...mijn altviool is voor mij veel te kostbaar om er maar welk risico dan ook mee te lopen. Als mijn altviool schoon moet dan koop ik een middeltje bij mijn vioolbouwer dat hij adviseert (en dan maar een paar euro duurder) of als hij erg vies is, dan maakt de vioolbouwer hem schoon (een paar euro extra) maar die paar euro weegt voor mij niet op tegen de (emotionele) waarde van mijn altviool.
Willeke D; daar ben ik het wel mee eens, Maar aan de andere kant, een cello is ook maar "gewoon" hout. En wat is er nu eigenlijk verschillend aan het hout van ons instrument en van het hout van die hele oude antieke dure kast, die oma al jaren wekelijks in de boenwas zet? Hout is toch hout?
Gokje van mijn kant: Meubels die in de was gezet worden, waren vaak ongelakt/onbehandeld en dus was de waslaag de enige laag die op het hout zat. Bovendien lijkt mij dat de lak op instrumenten een hele andere en veel kwetsbare lak is, dan de lak op meubels. Zou het kunnen zijn dat de lak van een instrument wordt aangetast/opgelost door de terpentijn/terpentine in de was? En wat die houtworm betreft, àls ze er nog zitten:volgens mij zijn die weinig muzikaal en slaan die spontaan op de vlucht als het instrument weer dagelijks bespeeld wordt. Toch?
Geen Bijenwas maar Antiekwas, en ik vermeld alleen maar op dit forum dat ik daar persoonlijk al vele jaren uitstekende resultaten mee bereikt heb, dus proefondervindelijk kan ik beweren dat het iets goeds is. Het is natuurlijk aan een ieder te doen wat hij of zij goed of slecht acht voor zijn of haar instrument.
Ja maar het is geen bijenwas, je hebt ook echte bijenwas maar dat is heel anders. Maar laat ik er niet teveel over zeggen want er zijn altijd wel zuurpruimen die het weer naar het rijk der fabelen verwijzen, en anderen aanraden het met één of ander korreltje te nemen.
