Dat dingetje wat je ziet als je de slof van je stok af haalt, waar de schroef doorheen gaat, dat wordt een 'oogje' genoemd, toch? Ik had een half jaar terug een stok uitgekozen. Was een erg fijne stok, vond ik. Hij moest alleen opnieuw behaard worden. Ik had hem laten beharen en haalde hem toen op. Maar toen ik er mee ging spelen, leek het of hij slapper was... Daar baalde ik dus van. En het was zelfs zo dat ik dacht dat ik toch een foute keus had gemaakt. Bij toeval kreeg ik twee andere stokken in handen, en ben toen daarmee gaan spelen, serieus geprobeerd of die stokken het misschien dan waren. (Toeval bestaat niet....) En ik heb zelfs een uitgeleende stok (waar dat meisje heel blij mee is eigenlijk, ze zou hem willen overkopen) teruggevraagd. (Ik vond het echt l*llig voor dat meisje....) (Die stok heb ik overigens nog niet terug, ze wilde hem voor mij opnieuw laten beharen.) Omdat ik vanavond ruzie had met een van de twee nieuwe stokken die ik nu gebruik, pakte ik toch weer de stok die ik zelf had uitgekozen. De klank van mijn viool is ineens veel mooier! Potver... Dat is toch een mooie stok... Waarom voelt hij nu zo slap? Ik heb het idee dat ik hem steeds iets strakker moet opdraaien, met als gevolg dat de haren wel zo'n 2,5 cm van de stok af komen, veel te ver! Ik keek er nog eens goed naar en zag dat de slof niet mooi aansloot op de stok. Impulsief heb ik toen de slof eraf gehaald en ik zag dat het oogje gescheurd is!! Dan zit daar dus speling in! En logisch dat de stok dan anders, minder stevig, aanvoelt..... Dus volgende week als eerste werk naar de vioolbouwer, ik wil een nieuw oogje! Het is ook al een heel oud oogje.... heeeeeeel dun..... Dus gewoon versleten..... Nu hoop ik zo dat de vioolbouwer dat ter plekke kan oplossen, wat ben ik nieuwsgierig hoe daarna de stok zal strijken!!!! Zal dat gaan???
Laat behalve het oogje dan ook het asje vervangen, aangezien dat vermoedelijk ook is versleten. Veel stokken hebben een niet geheel centrische boring, waardoor er eigenlijk net iets te veel frictie op het mechaniek staat en waardoor het sneller slijt.
Ik zet er even weer een doorsnede bij, heb ik 'em in 2015 niet voor niets gemaakt: In deze doorsnede is een 'oog' de versiering in de knop van de spanschroef. Wat jij bedoelt hier is de 'oogbout'. Het is in ieder geval zaak om het schroefdraad van de schroef passend te hebben met de oogbout. Er is naast metrisch draad ook Engels draad in omloop. Het beste is om met de slof (of hele strijkstok) naar de vioolbouwer of strijkstokkenmaker langs te gaan.
Bedankt voor jullie adviezen! Ik zocht inderdaad naar die afbeelding, maar kon hem niet vinden, Frits! Dank je. Wat bedoel je met het asje? Kan ik niet vinden op Frits' tekening...
Ja tuurlijk. Nu ja, te diep en toen ging de schroef niet in het oog en te ondiep sloot het niet mooi aan. Beetje vaseline om het soepel te laten verlopen.... Goed gedaan? Onder het toeziend oog van de vioolbouwer hier hoor
Ik vind vaseline geen goed idee: het is te vet en dringt in het hout van de strijkstok. Kaarsvet heeft dat risico veel minder. Voor veel strijkstokken moet het oogboutje (of moer) wat worden afgevijld om intern de stok niet te raken.