Van Rudolf Koelman, 1 van de laatste leerlingen van Heifetz en voormalig cm van het KCO kreeg ik zijn cd met de 24 Caprices, dus hier met de muzieknoten: Paganini Caprices: 1,2,3 4,5 6,7 8,9,10 11,12,13,14 15,16,17,18 19,20,21 22,23,24
In deze reclame zit overduidelijk de 5e Caprice in: Het origineel is van de violist Edvin Marton, die die 5e Caprice-bewerking van Paganini met een beat eronder speelt:
Mijn eerste kennismaking met de Paganini waren zijn caprices; een geleende DGG cd van de openbare bibliotheek, gespeeld door Shlomo Mintz. Best knap dat ik die muziek als puber kon waarderen (hoewel ik toen wel voorkeuren had voor bepaalde caprices). Ik zag gisteren dat ze allemaal op Youtube staan met Mintz: &feature=youtube_gdata
Ja, de eerste vijf, zes maten gaan prima, maar daarna begint de ellende. Dat is wat ik zo vaak hoor wanneer Paganini wordt uitgevoerd: snel, sneller, snelst en dan is er maar een enkeling die nog duidelijk iedere noot laten horen. Bij Edvin Marton is dat duidelijk niet het geval! Dat is wat mij zo vaak tegenstaat bij solisten die Paganini proberen te spelen.
Paganini schreef ook veel muziek voor gitaar. Hier de combinatie viool+ gitaar door Birthe Blom viool en Albert Pia (Andorra) gitaar: Paganini, Niccolo (1782-1840) Sonata Concertata Sonata3
