Beste forumleden, Ik heb hier nog twee chinese violen liggen (violin shaped boxes) Heeft iemand van jullie ervaring om hier bruikbare instrumenten van te maken ? loont het de moeite om er aan te gaan schaven of hebben jullie andere ideeën? (houtkachel) alvast dank voor de reacties.
Voor VSO’s (Violin Shaped Objects) zijn maar een paar goede bestemmingen mogelijk: horen aan de wand als kijkobject, dienen als asbak of zijn geschikt als voer voor de open haard. Iedere andere toegevoegde energie is verspilde energie. Niets aan doen dus, zeker niet proberen iets bespeelbaars er van te maken, want over het algemeen is het gewoonweg: rommel.
Frits, Een klein raadsel: Wat is het verschil tussen een viool en een cello? (chineese ramsh bouw), maar geldt eigenlijk altijd? Hu? Remi
Ik heb ooit op Ebay een paar "witte" violen in China gekocht en speelklaar gemaakt. Ik moet zeggen wat je er van maakt heb je helemaal zelf in de hand. Dit waren al keurig gebouwde violen en ik vond het eindresultaat helemaal niet slecht. (bovendien het gros van de "bekende merken" als Gewa komt ook allemaal uit China toch ? en dat is ook niet allemaal rommel)
@ Geert, Een VSO is eigenlijk geen muziekinstrument, maar een object dat bij de aanschouwer de indruk moet wekken te doen te hebben met een strijkinstrument, vaak een viool. Jij hebt het over ‘witte’ violen uit China en die vallen eigenlijk niet onder de VSO-definitie. Ik heb het dan niet over kwaliteitsverschillen, maar puur over de vorm die bij een ‘witte’ viool zo eenduidig is, dat het echt een viool is en waar geen misverstand over bestaat. Dan is het ook veel minder moeilijk hier een nog redelijk bespeelbaar instrument van te maken, wat in de meeste gevallen met een VSO niet lukt. Dat niet alle ‘witte’ violen ‘rommel’ is klopt, maar mijn kreet ‘rommel’ had enkel en alleen betrekking op VSO’s.
Ik zal eens kijken of ik hier en daar niet nog wat afbeeldingen heb van VSO's, al is het alleen maar om een indruk te geven wat het eigenlijk zijn. Kan nog wel even duren, maar 't komt eraan!
Ik merk bij het speuren in mijn archief naar plaatjes van VSO’s dat de meeste voldoen aan mijn eerder gegeven definitie. Echter bij zoeken via Google blijkt, dat er door sommigen ook de wel heel goedkope viooltjes vallen onder het begrip VSO, kant en klaar met strijkstok en koffer voor nog geen € 65,=. Die komen dan inderdaad meestal uit China en bestaan voor een groot bestanddeel uit thermoplastisch materiaal, hetzij de toets, stemsleutels of zelfs delen van het klanklichaam. [Ik moet er niet aan denken wanneer het een beetje een erg warme zomer wordt!] Dat alles gedaan om de kosten zo laag mogelijk te houden en er toch nog wat aan te verdienen, zelfs de tussenhandel. Kan men nagaan wat de productiekosten zijn! Ik laat het dus maar aan de lezer over hoe hij/zij inhoud wil geven aan de definitie. Wanneer ik me als purist, houd aan de vertaling van VSO, moet het gaan om een vorm die doet denken aan een viool. Het moet dus –naar mijn idee- geen viool zijn om te mogen voldoen aan de term “VSO”. Dan hieronder een paar VSO’s. Ik merkte ook dat er binnen ‘ons’ forum, indertijd wel wat is opgehoest, maar de plaatjes zijn vaak niet meer te achterhalen omdat ze vaak via eBay tot ons komen. Zodra die dingen verkocht zijn (toch nog!), zijn ze ook niet meer zichtbaar te maken omdat ze van de site worden gehaald. Ik trof ze aan in de Rubrieken “Strijkers” en “Vioolbouw” met item “Hebt u deze al gezien?”. Dus wanneer u een duplicaat aantreft van een van onderstaande plaatjes, dan komt die daar vandaan (ik dacht dat het de katachtige was). Het eerste plaatje: zo'n geval moet je volgens mij alleen maar aan de muur hangen met de strijkstok er naast en verder niks meer aan doen. Het is eigenlijk geen VSO, want de vorm is duidelijk een viool. Het tweede plaatje is volgens sommigen ook de weergave van VSO's maar volgens mijn definitie weer niet. Alles te krijgen in de meest extreme kleuren en structuren tot zebra's en tijgervelletjes toe onder het motto als er maar geld mee te verdienen valt. Dit zijn toch geen violen meer zou ik zeggen: Dan het derde plaatje dat geheel voldoet aan de VSO-definitie: en plaatje vier is naar mijn mening een tussenvorm: Ik hoop dat de lezer een beetje een idee heeft gekregen wat er zo al aan rommel, troep en rotzooi te krijgen is. Daar ging het me om.
Plaatje vier: Voor de kat zijn viool als je het mij vraagt! Plaatje #1, wat een verschrikkelijk gaaf VSO. Remi (Dit bericht is door remi bijgewerkt op 11/02/2007 om 23:37 uur)
Dag Geert, bedankt voor je reactie, heb je nog zitten schaven aan de violen of alleen besnaard e.d? ik vroeg mij dus af, als je een chinese viool zou open maken en zou gaan schaven aan het bovenblad er nog verbetering zou optreden .....?
Remi, ik kom tot de verbijsterende ontdekking dat ik hier nog nooit op gereageerd heb. Da's niet zo fraai natuurlijk, maar komt denk ik omdat het even 'een tussendoor vraag' is. Goed, ik zal een antwoord verzinnen. Een cello is natuurlijk wel even wat groter en er zal wat meer materiaal in zitten. Wanneer je het dan kwalitatief gezien hebt over 'ramsh', moet ik denk ik nogal destructief te werk gaan en zal alles wat groter is dan een viool wat langer branden wanneer je de fik erin zet. [evengoed nog altijd jammer van elke Euro die eraan gespendeerd is].
Beste Frits, Het was/is een tussendoor vraag en heeft niets met het topick te maken. Eigenlijk is het een heel flauw grapje dat een collega en ik telkens maken. Hij organist en ik violist. Eigenlijk is het te flauw voor woorden maar op ons werk hebben we er af en toe best pret om. Het verschil is in der daad dat , “een cello langer brand dan een viool”, een vleugel brand veel langer dan een piano”. Zoals je merkt een behoorlijk flauwe grap, maar op melige momenten…zijn ze best leuk Wat is er dikker als Rita Corita? Twee Rita Corita’s! Maar goed dat een grap en grol er op zijn tijd ook mogen zijn. Morgen op het werk de collega’s weer vermaken met wat “klassiek”, ik denk J.S. Bach Ouvertüren 1-3 en het vioolconcert van Ludwig van Beethoven, D-Major voor viool en orkest Opus. 61, Herbert von Karjan en als soliste Anne-Sophie Mutter. Remi Oh ja, Wat is het verschil tussen een cello en een contrabas? Een contrabas brand veeeeel langer, maar die kon je denk ik al.
Pimpen of niet, ook vioolbouw gaat anders worden: Op de website van the telegraph.co.uk is een stuk te vinden over een voor de vioolbouwer verontrustend stukje nieuws. Het is afgelopen met de Chineese Ramsh. De aantrekkende Chinese economie en grote investeringen doen het tij keren. Daar waar vroeger VSO’s( Violin Shaped Objects) vandaan kwamen is nu een markt ontstaan waar jaarlijks c.a. 300.000 instrumenten van goede kwaliteit vandaan komen. Het Taixing Fengling Musical Instrument Company maakt jaarlijks dus een groot aantal instrumenten tegen een belachelijk lage prijs. Ach lees het maar eens na op http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/03/05/wviolins05.xml Remi
Tja, misschien gaat de vioolbouw in Cremona er anders uit zien, en dat mag dan de bakermat van de vioolbouw zijn, maar heel rationeel gekeken maakt dat natuurlijk niks uit. Wat ik begreep is dat er in Cremona Chinezen worden opgeleid tot vioolbouwer. Die kennis nemen ze mee naar China, ze gaan er op hun eigen manier mee door en maken daar ook instrumenten. De rotzooi die daar vandaan komt, daar wordt ik ook niet vrolijk van, maar aan de andere kant komt er wel steeds meer kennis in China en is arbeid nog goedkoop. Er komen steeds meer goede betaalbare insturmenten uit China. Moet ik dan maar een kwalitatief even goed, maar veel duurdere viool uit Cremona kopen? Ik ben ook maar een arme student... ( ). Het is een nieuwe opkomst in het vioolbouwen, wat inderdaad gaat concureren met de oude tradities. Maar op het moment dat er goede en goedkope auto's uit China komen, ga je toch ook niet zeuren. Pure marktwerking... En hopelijk wordt de markt ook eindelijk te klein voor dat brandhout, zodat ze wel beter moeten gaan maken. Dit alles neemt niet weg dat ik de oude traditie veel mooier vind, een meesterbouwer die weken aan een viool werkt en precies weet wat er waar nog veranderd moet worden om de klank van het instrument te verbeteren... In die werkplaats zou ik veel liever een kijkje nemen dan in de chineese fabriekjes waar iemand dag in dag uit de zangbalken in bovenbladen zit te lijmen. Maar ja, terwijl ik dit schrijf heb ik wel een cello van Chinese afkomst (wel eens waar niet dat brandhout waar het vaak over gaat, maar een goede cello), waar ik erg tevreden mee ben. Ik had ook een Franse en een Duitse cello om te proberen bij het kiezen, maar die Chinese was gewoon fijner... Voor hetzelfde geld was de kwaliteit net iets hoger (als ik dat zo mag zeggen). Dus tja...
Ik weet dat er nog een aantal posts missen uit het VW (die moeten er nog een keer weer bijgezet worden via de VW-dump), maar deze kunnen er zonder problemen worden tussengevoegd, zonder het systeem in de war te gooien. [Ik zit bijna zonder internet wegens een verhuizing en dit kan nog nèt even weg]. Er is iemand geweest die nogal vaardig is in het bewerken èn solderen van messing. Merk op dat de ‘lijm’naden bestaan uit een legering van tin en lood! Het lijkt vrij simpel dat solderen, maar vergeet even niet dat wat net gesoldeerd was heel gemakkelijk weer los gaat bij het volgende stuk solderen, want messing geleidt de warmte nogal goed! Hoe de maker dat dan heeft gedaan weet ik niet. Dat je daar ook nog een (bespeelbaar?) muziekinstrument mee kunt maken verraste me. Wat zou zoiets wegen? Zou er nog een stapel nodig zijn en hoe zet je die? Zou het 'blikkerig' klinken? Je hoeft hem/haar niet te lakken: met een beetje Brasso kom je een heel eind! Ik wil het anderen niet onthouden, vandaar deze plaatjes. Is het een VSO of toch weer niet? Plaatje 1: geen stapel te zien? plaatje 2: plaatje 3: gaten onder de kamvoeten? plaatje 4: kam staat klein beetje verkeerd! Frits
Ik kwam een heel apart voorwerp tegen: dat toch wel een kunststukje is. Naar mijn mening zou je er best op kunnen spelen, hoewel het toch het beste tot zijn recht komt in een vitrinekast voorzien van een spiegel aan de achterwand, zodat voor- en achterkant van het kunstwerk in één oogopslag bewonderd kunnen worden. Het lijkt erop dat de ondergrond bestaat uit een soort goudverf. Ik vind dit een van de betere VSO's, die je zonder schroom aan de muur kunt hangen. Maar ook hier weer: over smaak valt niet te twisten . Frits
Inderdaad over smaak valt niet te twisten, maar deze is heel mooi gemaakt. Noem dit toch wel kunst hoor, wel of niet bespeelbaar. Rob.
Of hier dan wel weer met recht gesproken kan worden van : “Die Kunst des Geigenbaues” (titel van het boekwerk met als auteur Otto Möckel), vraag ik me af. Ik voel in dit geval meer voor een beoordeling als kunstwerk met het accent op de kwaliteiten die de schilder aan de dag heeft gelegd. Dus niet als vioolbouwkunst of kunde, want zonder kunde geen kunst. Het is naar mijn idee geen prutswerk maar een ter dege uitgevoerd schilderwerk. Zo bezien, mag dit werk met recht aan de muur hangen om bewonderd te worden, zoals dat ook wordt gedaan met andere ‘doeken’ van grote meesters.
Ik denk dat je bij deze viool het boek van Otto Mockel even terzijde moet leggen en puur moet kijken naar de kunst op de viool ( prachtig ) . Het is dat tekenen en schilderen niet een van mijn beste kanten zijn want anders wilde ik hem graag namaken. Rob.....
Het gaat me niet om het boek, noch om ‘ome Otto’, maar veel meer om de titel waarin gesproken wordt over de kunst van het vioolbouwen (vertaald uit het Duits). In die context zie ik dit schilderwerk ook als een stuk kunst: de kunst van het schilderen.
