pink onder controle?

dag, ik heb nu 1 jaar les op altviool. ben tevreden over de eerste resultaten, maar ik bemerk dat ik een fysiek probleem ga krijgen. Ik heb onvoldoende controle over mijn linker pink. Ik bemerk dat ik de pink heel beperkt kan laten doen wat ik wil: ik hem m motorisch niet onder controle. Nou ben ik 44 (dus heb ik mijn pink in dat opzicht al lange tijd 'verwaarloosd') dus wellciht dat het met de leeftijd te maken heeft. Mijn docent zegt dat je moet leren met je eigen beperkingen om te gaan (hij heeft me wel een oefening gegeven, maar net zo goed als dat ik mij vorig jaar vornam de altviool te willen leren bedwingen leren bedwingen, geldt dat nu in het bijzonder voor mijn pink.

Is dit gebruikelijk? hebben jullie ook een pink die je minder gemakkelijk onder controle hebt. Is je pink te trainen? Hebben jullie nog tips of oefeningen om 'meer uit de pink te halen' of meer in de pink te kunnen 'neerleggen'?

 

Ja, je ene vinger heb je nu eenmaal makkelijker onder controle dan de andere..
Bijvoorbeeld je 2e en 3e werken het makkelijkst, vind ik..
Vooral met vibrato!

Maar ik zou verder geen oefening weten ofzo!
Suc6 ermee!

Groetjes

 

Ik ken het probleem.
Mijn lerares zei: "jouw pink heeft 60 jaar niets gedaan en nu moet
hij ineens in gestrekte stand druk uitoefenen, vind je het raar dat dat niet lukt?"
Maar ik ben de 4de vinger trouw blijven gebruiken waar dat stond aangegeven.
En hoewel ik altijd blij ben als ik de corresponderende open snaar
mag gebruiken lukt het nu, na 2 jaar, eigenlijk best wel zonder problemen.

 

mijn probleem is juist dat ie prima gestrekt neergelegd kan worden, maar ik kan m uit ide positie nauwelijks mooi 'krommen'. Gevolg: hij staat in de weg voor de snaar eronder en ik heb geen controle om de toon klank mee te geven. het klinkt erg flets en doods.

 

...maar om m in aanvang mooi gedosserd en met juiste kromming neer te leggen , dat lukt me niet echt.

 

Met gestrekt bedoel ik dat hij bij de G-snaar wat meer uitgerekt moet worden. En bij de andere snaren in meer gekromde stand druk uitoefenen.
Johannes heeft dat correct verwoord en weet wel dat je niet met
"gestrekte" vingers moet spelen.
Feit blijft dat de pink gewoon minder sterk is dan de andere vingers maar gelukkig trekt dat gedurende de vioolstudie aardig
bij.

 

De linker pink is zeer zeker te trainen. Zo kan je pizzicato doen met je linker pink. Dat maakt dezelfde spieren sterker, die van belang zijn voor het opzetten van de pink op de snaar.

Voor violisten zijn er de boeken van Schradieck (The School of Violin-Technics), die ook bewerkt zijn voor altviool (The School of Violin-Technics Transcribed For The Viola).
Doe uit Boek 1 hiervan de eerste oefening (Exercise 1). Stop wel als je kramp krijgt. Je kan ook alleen de regels doen, die de pink oefenen.
Sevcik Op. 1, deel 1 heeft ook goede oefeningen. Een voorbeeld is nummer 5.
De eerste oefening in de Urstudien van Flesch is ook uitstekend. Wellicht is hier ook een altversie van.
Verder kan je eventueel Kreutzer no 9 van een zodanige vingerzetting voorzien, dat je de pink veel gebruikt. (Voor violisten en altisten)

Voordat je gaat oefenen, moet je altijd eerst controleren of je houding en het bewegen der vingers goed zijn.
Breng de arm ver genoeg onder de viool of alt om de pink dichter bij de snaar te krijgen.

Veel succes.

 

Ook een goede oefening is je linkerhand gebogen neerleggen alsof je een bal vasthoudt (als je piano speelt, weet je wat ik bedoel). Dan laat je je vinger staan en til je langzaam je pink op en zet je em langzaam neer. Zo krijg je meer spiertjes en meer controle (door het beheerst en langzaam bewegen).

De pink is altijd lastig omdat ie klein is en mensen em in het dagelijks leven weinig gebruiken.

 

Ik heb geen bijzondere moeite met de ringvingers van beide handen, kan em snel optillen en neerzetten, wel kan ik em niet zo hoog optillen als de andere vingers, slechts een paar centimeter. Misschien komt het doordat ik piano speel naast viool.

Deze oefening is trouwens ook nuttig voor violisten . Het goed en beheerst afzonderlijk beheersen van je vingers, even niet in die 'lastige' vioolhouding, is een goede oefening om dit uiteindelijk in de vioolhouding wel te kunnen.

 

Mooi verhaal inderdaad! Toch ga ik geen katrollen in huis ophangen voor dit doeleinde .

 

Maar volgens mij ligt dat niet aan de leeftijd hoor!!
Ik ben nog maar 15 (en heb korte vingers, zeker mijn pink).
Wat jij hier beschrijft heb ik exact hetzelfde!!

Groetjes

 

bedankt voor jullie tips en suggestie.
Dit haal ik eruit:
- gedeelde smart is halve smart. een ieder ervaart de kwestie in meer of mindere mate. gewoon stug volhouden
- een paar leuke oefeningen voor bij zien komen
- en alexander: wat bedoel je met pizz. met de pink oefenen. Ik begrijp: gewoon de tiest met de hand vasthouden en met de pink de snaar 'plukken'?
- gelukkig heb ik geen 'mozart' ambities, dus de katrol laat ik (voorlopig) nog even achterwege.

 

Viool gewoon onder de kin en met de linker pink de snaar 'plukken'.
Deze oefening op alle snaren doen.

 

Frits schreef:

Ik dacht ooit ergens de anekdote gehoord te hebben dat de zeer jonge Mozart een katrol zou hebben bevestigd aan het plafond en het andere einde van het touw tussen het tweede en derde kootje van zijn ringvinger bevestigd zou hebben. Met de andere hand trok hij dan aan het touw om op die manier de beweegbaarheid van die ringvinger te verbeteren. Dat deed hij dan urenlang, zo gaat het verhaal. Misschien dat het werkt?
Hij kon dacht ik 'wel aardig' uit de voeten op het klavecimbel of pianoforte?


Blijkens een biografie over de componist was het de jonge Robert Schumann die samen met een zekere Töppke het volgende instrumentje had ontworpen: De derde en vierde vinger werden in een lus gehangen. Deze lus werd met behulp van een koord dat over een katrol liep en waaraan een gewicht hing, met kracht omhooggetrokken, terwijl de vrije vingers acrobatische toeren op de toetsen moest volbrengen.
Als gevolg hiervan raakte de rechterhand van Schumann lange tijd verlamd en kon hij een carrière als pianovirtuoos wel vergeten.

Ik weet niet of ook Mozart zich destijds aan een dergelijk experiment heeft gewaagd!

Hans

 

Hans,

Goed dat je direct na de "anekdote" over Mozart aangeeft wat het risico is van het op deze wijze "oefenen"van je spieren. Mechanische attributen om je spieren te trainen zijn ronduit gevaarlijk. Ik zou het niet aanbevelen om er mee te experimenteren. Stel ook vast dat je ringvinger alleen goed kan bewegen dankzij het ontspannen van de pink en middelvinger.

Over het algemeen worden spieren die je gebruikt voor het bespelen van een muziekinstrument soepeler door de juiste oefeningen en moet je de verbetering vooral zoeken in ontspanning en in het wegnemen van verkeerde spierspanning of in een juiste samenwerking met de spieren van de andere vingers.