Ik heb weer een nieuw stuk geschreven en opgenomen! Het is een cello trio genaamd Sandrider. Hij is maar liefst vijf minuten lang dus dat was een boel werk om op te nemen en te editen, maar het was het waard want ik ben heel blij met het resultaat. Bladmuziek is te vinden op music.joostvandongen.com. Ik heb ook arrangementen gemaakt voor viool, altviool en cello, en solo versies voor wie toevallig niet een cello trio bij de hand heeft. Dit stuk is geïnspireerd door de manier van spelen die Ernst Reijseger gebruikt in zijn prachtige stuk Strabismo Di Venere. In dat stuk speelt hij snelle arpeggio's door met de strijkstok over de snaren te rollen, wat bijzonder leuk is om te doen dus daar ben ik mee gaan experimenteren. Dat blijkt ook goed te werken en weer best anders te voelen als je dat wat harder doet (Reijseger speelt bijna fluisterend in Strabismo Di Venere).
Heel mooi gedaan Joost! Bravo. Ik heb wel een opmerking. Ik vroeg mij af of de maatsoort t/m maat 80 niet 2/4 dient te zijn, omdat het accent steeds op de eerste en de derde tel komt (cello 2). Daarna kan ik me wel weer vinden in 4/4, hoewel het ook geen kwaad kan als dat ook 2/4 is.
Bedankt voor de positieve reacties! 2/4 had eigenlijk ook wel gekund ja: de partij van cello 2 herhaalt zich telkens per 2 tellen dus daar was 2/4 logischer geweest. De basis eenheid van melodie en akkoorden is eigenlijk 8/4, maar dat is dan weer een beetje een vage maat en minder fijn om te tellen. Of het dan 2/4 of 4/4 wordt maakt niet zoveel uit: in cello 2 is 2/4 logischer, maar cello 3 speelt vanaf maat 33 dan weer heel duidelijk een 4/4 maat. Ik heb zelf tijdens het componeren wel echt in 4/4 gedacht, zoals je bijvoorbeeld ook goed ziet in cello 3 vanaf maat 41. Het kan wat mij betreft eigenlijk allebei wel dus.
