Hallo, Ik was mijn cello aan het stemmen want dat was echt nodig. De toon zakt heel snel. En aangezien ik met een cd-tje mee moet spelen is dat geen gehoor. Nu had ik de cello op toon maar de stem sleutels van de a en d snaar blijven niet op hun plek. Ik heb zo goed mogelijk geprobeerd ze 'vast' te zetten maar ze ontspannen heel snel. Hoe kan ik zorgen dat de stemsleutels vast blijven staan? De cello bouwer heeft het wel voorgedaan maar het lukt me toch niet. Graag hoor ik tips & trics.! Ik hoop dat ik morgen weer kan oefenen want vandaag is dat dus niet gelukt. Een fijne avond en vriendelijke groeten van Marianne
Tijdens het draaien/stemmen moet je de sleutels naar binnen duwen. Bij sommige instrumenten moet je echt goed drukken anders schieten ze los. Het kan ook zo zijn dat de sleutels niet goed meer passen en moet de vioolbouwer ze of opnieuw slijpen of nieuwe erin zetten. De gaatjes kunnen ook te breed zijn geworden dan moeten de stem gaten gebutst worden.
Een heel klein beetje Hill sleutelpasta wil nog wel eens helpen. Voor het stemmen van een cello is ook wel enige kracht nodig. Zorg ook dat de laatste winding van de snaar net tegen de binnenkant van de schroevenkast aanloopt, maar ook weer niet te strak omdat je dan de snaren kapot knijpt.
Hallo Chrish en Bert, bedankt voor jullie reacties.Wat jullie zeggen heb ik al geprobeerd maar ik ben ook bang dat een snaar knapt dus misschien gebruik ik toch niet genoeg kracht of op en verkeerde manier.Ik ga het vandaag nog eens proberen. Morgen ga ik met de cello naar de cellobouwer, dan zal ik hem ook vragen naar die pasta, een goeie tip. ik heb de cello bouwer sowieso gevraagd of hij een goede 7/8 cello met een goede strijkstok voor mij wil zoeken. Mijn docente vindt deze (3/4) te klein en wie weet heb ik met een wat betere cello minder stemproblemen.
Het kan natuurlijk zijn, dat bij het stemmen de sleutels niet naar binnen worden geduwd en dan klemmen ze niet. Als ze wel naar binnen worden geduwd en ze blijven niet zitten, lijkt het me te gaan om slecht passende sleutels. Slecht passende stemsleutels gaan niet passen met wat Hill pasta er tussen.
Als ie vast zit of de viool gaat vreemde geluiden maken: meteen naar de vioolbouwer... Zo draaide ik een keer door, en had ineens een tweedelige viool :/ De viool was onbespeelbaar en repareren zou erg kostbaar geweest zijn... weg viool...
Wat me blijft verbazen is de primitieve manier waarop de stempennen werken. Gitaren hebben al heel erg lang een mooi en goedwerkend stemmechaniek. Ze zijn ook ooit wel eens gemaakt voor de cello, maar daar zijn ze nooit breed ingevoerd. Geen idee waarom niet. Zelfs menige elektrische cello die er uit kan zien als weggelopen uit een science fiction-film moet het toch nog doen met van die onhandige klempennetjes.
Beste Jos, Er zijn momenteel breed verkrijgbare stemsleutels met ingebouwd stemmechaniek voor viool, cello en nu ook voor altviool. De firma Wittner kan ze in grote hoeveelheden leveren en ze werken nu (de kinderziekten zijn er uit) prima. Tot nog toe vinden ze nog weinig aftrek omdat iedereen kennelijk nog hecht aan eerlijk hout en vroegmiddeleeuwse technologie. In het verleden zijn met name ook celli wel uitgerust met een stemmechaniek dat sterk op dat van een gitaar leek, maar dat zie je nog zelden, terwijl contrabassen standaard uitgerust zijn met mechanieken. Aanvaarding van nieuwigheden gaat in strijkersland langzaam, kijk maar naar kunststofsnaren, fijnstemmers, carbonstokken; het duurt decennia vooraleer ze zijn geaccepteerd.
Een viool is méér dan alleen maar een instrument dat technisch goed moet werken, een viool is ook een esthetisch voorwerp dat het oog kan strelen! Kunststofsnaren verstoren dit esthetisch geheel niet zichbaar, maar als je het instrument gaat "opsieren" met techniek, vaak van metaal, dan doet dat bij mij in elk geval afbreuk aan het zo sierlijke geheel. Eenvoudige techniek als houten stemsleutels, een lus van darm aan een staartstuk, een fraai gelijnd klassiek staartstuk zonder teveel fijnstemmers: ik vind het geheel prachtig om te zien! Als die eenvoudige techniek, die nog dateert uit de zestiende eeuw, goed is gemaakt, dan werkt die techniek prima. Ik heb zelf een klavecimbel met springers of dokjes(=mechanieken) in 18de eeuwse vorm, zonder enig stelschroefje: als je ze vakkundig afregelt met een stukje karton en een mesje, dan functioneren deze mechaniekjes uitstekend, ook langdurig.
Ik ben heus wel gevoelig voor het esthetisch argument. Toch zie je dat op contrabassen al heel lang mechanieken worden toegepast. Ook hele mooie. En ik heb nog nooit van een gitarist gehoord dat zijn stemmechanieken opnieuw moesten worden afgesteld, maar van strijkers hoor je het geregeld. Wat is dat toch dat een gitaar vrijelijk mag ontwikkelen in de loop van de tijd, maar dat strijkinstrumenten van die conservatieve dingen zijn met een esthetiek uit de barok.
Het gekke is dat in mijn beginnerstijd toen ik net vioolles kreeg, er slechts één fijnstemmer op het staartstuk zat: die voor de E. De rest van de snaren bestond uit darmsnaren soms zelfs zonder omwikkeling. Het stemmen gaf nooit problemen. Tegenwoordig schijnt men het stemmen met de sleutels te moeilijk te vinden, ook al worden kunststofsnaren gebruikt. Dan moet er beslist een Wittner staartstuk op omdat steeds meer mensen de zaak niet gestemd krijgen, zo denkt men. Hier ligt een taak voor de docenten: laat de studenten eens op het gehoor stemmen gebruikmakend van de stemsleutels. Als die goed zijn ingepast is het een makkie, ook voor een cello.
Darmsnaren hebben een totaal andere elasticiteit dan staalsnaren (en ook kunststofsnaren) Stemmen van darmsnaren gaat alléén maar met sleutels; fijnstemmers hebben er nauwelijks effect op. fijnstemmers zijn uitgevonden na de intrede van stalen snaren. Een staalsnaar stemmen met alleen de stemsleutels is theoretisch best mogelijk, maar de meeste spelers hebben er grote problemen mee, dus grijpt iedereen naar de Wittner en andere snarenhouders met ingebouwde fijnstemmers, ook voor kunststof snaren, terwijl het daar theoretisch minder noodzakelijk is. Toen de ouderen onder ons hun eerste vioollessen kregen (op darmsnaren) hadden de docenten vermoedelijk en wellicht meer tijd per leerling beschikbaar en de mogelijkheid tijd te besteden aan het stemmen. De meeste docenten lukt dat in de beperkte tijd per muziekschoolleerling tegenwoordig kennelijk niet meer, zodat men zich behelpt met fijnstemmers, stemapparaten en stem-apps op de smartphone. Wanneer de stemsleutels goed zijn ingepast: ja dat is het probleem. De meeste cellosleutels zijn dat niet of ze zijn door het gebruik van fijnstemmers meestal werkloos geworden: ze liggen feitelijk stil en kennen daardoor vaak slechts twee standen: moervast of losgeschoten.
