Telkens ik de lessen aanvang overhandig ik mijn huurinstrument aan de lesgeefster, die even controleert of hij nog goed gestemd staat. Ik krijg hierbij geregeld te horen dat hij nog helemaal goed staat,wat een goed teken is, aldus de lesgeefster, het is een viool die niet makkelijk ontstemd raakt. Af en toe moet ik een beetje draaien aan de fijnstemmers om bij te stemmen, maar van die stemsleutels blijf ik liever af. En meestal zit het helemaal goed gewoon met hulp van de fijnstemmers. Maar nu gisteren. Gisteren kwam ik erachter dat de D-snaar wel heel erg los lag om de een of andere reden en ik moest wel aan de stemsleutel draaien. Maar ik was nog maar net klaar met die D-snaar , toen de andere stemsleutels precies een eigen leven gingen leiden. Verbijsterd moest ik vaststellen hoe de stemsleutels zonder dat ik eraan was geweest bewogen en draaiden! Mijn viool leek wel behekst ... Zonder vragen, na vijf maanden gewoon normaal te doen, gaat dat ding zichzelf helemaal ontregelen Resultaat : een totaal ontstemd instrument, ik heb aan alle stemsleutels mogen prutsen om hem terug tegoei te krijgen! en dat heeft even geduurd. Uiteindelijk kreeg ik met mijn gepruts in combinatie met mijn stemapparaatje weer min of meer de juiste klank op elke snaar. Ik begrijp er helemaal niks van. Komt het nu omdat ik aan die D-snaar stemsleutel begon te draaien? Vast wel, maar wat doe ik dan mis of heb ik hier niet door? Ik heb geen snaren gebroken
Begrijpelijk: het is de droogte in centraal verwarmde huizen in de winter: een jaarlijks terugkerend onderwerp, ook op dit forum (speur maar eens via de zoekfunctie) . Het komt door de krimp door droogte van zowel de sleutel als de vioolkrul (kop), waardoor het sleutelgat groter wordt en de sleutel kleiner. Het gevolg laat zich raden. Mogelijk kun je met een "stroeve" sleutelzeep als JoHa nog wat verbetering bereiken, maar het is een seizoensgebonden probleem van vroegmiddeleeuwse technologie. Het huis iets vochtiger houden is mogelijk ook een oplossing, maar dat valt nog niet mee.
Ik heb speciaal daarvoor een luchtbevochtiger geplaatst in de kamer waar mijn viool ligt en waar ik speel. Die houd de kamer contenue op 50% relatieve vochtigheid. Gezien het geen grote ruimte is voldoet een vrij eenvoudig toestel met hygrometer. Sindsdien geen last meer gehad. Ik had voordien ook problemen met het haar op mijn boog, dat is nu ook verholpen.
Ok, ik dacht dat ik iets verkeerd had gedaan. Ik heb hier een weerstation met de luchtvochtigheid binnen, die bedraagt momenteel 30%, ik kan nog bakjes water op de verwarming plaatsen zo meteen, kijken wat dat geeft.
Ja, wij hebben zelfs om die reden een keer natte handdoeken over de verwarming gehangen, om de luchtvochtigheid snel wat hoger te krijgen. Maar het mysterie van de behekste viool is wel echt meteen opgehelderd. Bij zo'n lage luchtvochtigheid is het echt niet gek dat stemsleutels los gaan. Is niet erg eigenlijk ook, meteen een goede stemoefening
Om 30% naar normaal te krijgen moet je wel heel wat natte dweilen en handdoeken over de radiatoren hangen! Gelukkig is er weer regen voorspeld
