Strijkers in de beeldende kunst

Dat er mensen zijn die hun ziel en zaligheid in het bespelen van strijkinstrumenten, is de beeldend kunstenaar door de eeuwen heen niet ontgaan. Schilders, beeldhouwers en andere kunstenaars hebben dit fenomeen vereeuwigd. Wat heeft het ons aan moois opgeleverd?
Wie werkt er mee aan onze speciale strijkersforum tentoonstelling op 't forum (en met behulp van de 'museumtijgers' krijgen we vast een prachtige tentoonstelling hier).

Adriaan van Ostade schilderde taferelen uit het gewone dagelijks leven. Daarnaast etste hij.
Adriaen van Ostade is één van de belangrijkste Nederlandse schilders van de gouden eeuw. Naast schilder was hij graveur en tekenaar. Van Ostade behoort tot de Hollandse School.
Geboren: 10 december 1610 in Haarlem en overleden op 2 mei 1685 in Haarlem.
Stijlperiode: Barok, Gouden Eeuw.
Dit schilderij is gedateerd: 1673

 

En wat zou hij spelen, deze violist van #1`? 't Lijkt mij Hollandse Folk. Improvisatie rond de toen bekende melodietjes.
Zou Adriaan van Ostade een muziekje in zijn hoofd hebben gehad toen hij dit schilderde?
Die viool lijkt mij meer een altviool.

 

Ons forummuseum groeit al aardig zo.

Frits, waarschijnlijk is het veel moeilijker een violist of andere strijker vorm te geven. Of werden zulke opdrachten sporadisch verstrekt aan beeldhouwers.
Hoop nog van Auguste Rodin een strijker te vinden, want Rodin kon zó mooi beeldhouwen!

Marc Chagall: Le violoniste, 1912

c/o Pictoright, Amsterdam 2004
Marc Chagall voltooide De Violist vlak nadat hij van St. Petersburg naar Parijs was verhuisd. Het is een goed voorbeeld van het werk dat hij in deze periode maakte. De vioolspeler is een onderwerp dat vaak terugkeert in het werk van Chagall. De grote figuur van de muzikant in dit schilderij staat met één voet op het dak van een gebouw en met de andere op een lage heuveltop, waardoor een tweedimensionaal effect ontstaat. Door naast de muzikant de huizen in de achtergrond op te nemen, roept het schilderij herinneringen op aan Rusland. Chagalls schilderijen uit zijn Parijse periode laten vaak scènes zien uit Rusland waarin invloeden uit zijn nieuwe omgeving zijn verwerkt. Kubistische invloeden vindt men terug in zowel de platte vlakken en geometrische vormen als in het niet-traditionele perspectief.


The Musician (Le Musicien)c/o Pictoright, Amsterdam 2004

Welke muziek zou de spelende violist laten horen? Uit nog ander info over Chagall krijg ik toch sterk het idee dat het om Russische volksmuziek gaat.

 

Dit schilderij "De vrolijke Speelman"

uit 1623 mag hier natuurlijk niet ontbreken, Gerard van Honthorst 1592- 1656 schilderde op dit kleine paneel een meesterwerk dat zijn weerga niet kent.
Het lijkt of de Speelman uit het paneel komt en ons wil laten meegenieten met het geweldige feest wat zich achter hem afspeelt.
De Viool is perfect weergegeven en geeft ons een goed beeld van zo'n instrument in die dagen.

 

Ja, het ziet er inderdaad wel behoorlijk winters uit!

Ja, Tobias, deze is een prachtige aanwinst voor de Forumtentoonstelling!
En ik vind hem ook zó passen bij jouw topic vrolijkheid en het vioolspel!

 

Door met de sluitertijd te spelen konden bewegingen op een foto worden vastgelegd. Binnen de futuristische beweging was ook een fotograaf actief, Anton Giulio Bragaglia. Deze Bragaglia maakte inderdaad foto’s met een lange sluitertijd. In 1913 maakte hij een foto van een cellist op deze wijze. Hierop is de strijkstok op meerdere momenten te zien waardoor een soort strepen op de foto ontstaan. Juist dit gegeven inspireerde veel futuristische schilders in hun werk.

 

© 2014 Ivanka Neeleman // powered by sites4ondernemers.nl


De familie van David Leeuw - Van den Tempel

De familie van David Leeuw
Door Abraham van den Tempel (c. 1622-1672)
Links staat David Leeuw, koopman in Amsterdam, met zijn gezin. Op de schoot van zijn echtgenote zit dochtertje Suzanna. Aan hun zijden de dochters Cornelia (met liedboek) en Weyntje (aan het klavecimbel). Rechts zit zoon Pieter, spelend op een zessnarige viola da gamba. Zijn gamba heeft een rozet en slangvormige klankgaten. Dit soort klankgaten is vaker te zien op Nederlandse schilderijen, bijvoorbeeld bij Dou en Metsu (De Verrassing) en Verkolje. Door het rechterklankgat is de stapel te zien. De knoppenkast is rijk versierd met plantenmotieven en een vrouwenkopje, net als bij Verkolje. Achter Pieter staat zijn zus Maria met een liedboek in de hand.

Dit schilderij hangt in het Rijksmuseum in Amsterdam

Met dank aan de mooie website van Ivanka Neeleman, waar nog veel meer te zien is én te horen.
http://www.ivankaneeleman.nl/pages/nl/gamba-in-schilderkunst.php
Zij heeft op deze site haar eigen viola-da-gamba museum gevestigd, de moeite van het zien waard!

 

Ja, die stapel is echt wel héél vaag te zien, en dán met die vergroting die jij hebt gedaan! Die slangvormige klankgaten zijn wel duidelijk te zien.
Maar die jongen houdt die gamba zo raar vast. Zo kun je er toch niet fatsoenlijk op spelen, toch? Zou mij niet lukken. Een beetje rare draaiing zit er in het lichaam. En de hals met de knoppen staat ten opzichte van het hoofd ook anders dan handig voor het spelen.
Het is zo meer een posestand voor de schilder.

 

De Rattenvanger van Hamelen ving ook kinderen. Alleen speelde hij een fluit, toch?

 

Ja, die speelde fluit. Maar de vioolversie vind ik ook heel leuk! En het inspireert kennelijk kinderen om aan te sluiten

 

Schattig, maar die fluit (meer een schalmei of zoiets) moeten we even vervangen door een strijkinstrument. Ai, de handjes staan dan ook verkeerd

 

Uitbreiding van het museum:




In de Stopera in Amsterdam, beeldhouwwerk van Tracy Ducasse uit Massachussetts, USA)
in 2006.
Eerste gedachte (M): violist breekt door. Moet nog eens uitzoeken wat hier de gedachte van de kunstenares was.

 

Nieuwste aanwinst in ons museum: (sluit ook mooi aan op onze topic elders: eXotische instrumenten)



Vrouw bespeelt kamancheh op een schilderij in het Hasht Behesht Paleis te Isfahan uit 1669.

 

Cor van Geffen. Dit is ook een strijker, hij strijkt over de snaren.