*Ik ben er uit: als ik mijn collega muzikant zou treffen met deze stok zou ik zeggen 'he, een speciale stok; mooi ding'. *Dan blijkt 'ie ook nog prachtige resonantie te veroorzaken, dus helemaal oke. *De vraag in #1: bij #2 wordt gezegd dat hoorn waarschijnlijk iets lichter is dan ebbenhout. Als dat zo is kan dat voor de ene speler een voordeel, voor de ander een nadeel zijn. (Minder gewicht kan minder klank geven, terwijl lichter (zoals barokstok) ook weer mogelijkheden geeft voor fijnzinnige articulatie).
Hoorn is mooi en een bouwer gebruikt enkel hoorn als hij weet dat de stok het waard is of nodig heeft. Hoorn is namelijk wat zwaarder dan ebbenhout (1,4-1,6). Wat ik persoonlijk leuk vind aan hoorn is dat het wat meer vocht kan opnemen dan ebbenhout en dus ´droger´aanvoelt. Het grote nadeel is dat hoor fragieler is dan ebben en niet onzichtbaar gelijmd kan worden. Het is ook verdorie hard en dus hard werk om er een slof van te maken.
Dank voor je uitleg! Maar wanneer heft een stok dan hoorn nodig? Waarin zou een strijker verschil kunnen merken tussen ebben en hoorn?
In de balans. Een zwaardere slof maakt de punt wat lichter. UIteraard is dit een kort door de bocht uitspraak maar in grote lijnen komt het erop neer. Een zwaardere baguette kan dus evenwichtiger voelen met een zwaadere slof ook al wordt het geheel dan nog zwaarder.
O.K. dit begrijp ik. Als het evenwichtiger voelt, heb je ook minder last van de zwaarte van de stok. Dan lijkt die lichter te voelen dan een even zware stok waar de balans minder goed is (bijvoorbeeld de punt zwaar voelt).
klopt, Marcelita. Let wel: dit is niet de gehele waarheid, die is erg complex: De balans hangt ook voor een groot stuk van de curve van je stok af. En nu wordt het pas ingewikkeld!
Ja, 't was natuurlijk wel een erg eenvoudige manier van weergeven. Die curve heeft natuurlijk ook weer te maken met de kenmerken van het hout, zoals de lengte van de vezels.
