Het is een beetje jammer dat er verschillende vergrotingsfactoren zijn toegepast waardoor een vergelijk lastig wordt. Marloes: heb je enig idee over welke vergrotingsfactor we het in beide foto's hebben? Dan zou het toegevoegde waarde hebben dit er alsnog bij te vermelden.
Natuurlijk, stom van mij. Alle foto,s zijn 100 x vergroot. De onduidelijkheid komt doordat de haren bewegen door de warmte van de verlichting.
O.K. toch fijn dat je die foto's geplaatst hebt. Kunnen we er met z'n allen lekker op turen. Ik probeer te begrijpen wat die dikke draad (blauw, dwars over) is. En het hars, dat zijn dan van die witte vlekjes?
In #156 schreef je al dat het maximaal 100 keer kon worden vergroot. En ik neem aan dat hij het maximale dan ook doet. (dus hoezo stom?!) Zou die blauwe 'streng' haren door de warmte komen? Overigens heb ik vandaag lekker met die zarelonstok kunnen spelen bij de wereldmuziekgroep. Voor het neerzetten van een baspartij met van die typische patronen die je in klezmermuziek en balkan tegenkomt, kun je met zarelon uitstekend uit de voeten. We hebben wat stokken blind getest, 2 stokken paardenhaar en 2 stokken zarelon. De zarelon haal je er toch echt wel uit! Iets andere klankkleur toch. Eigenlijk gewoon een extra kleur op je palet en bij bepaalde muziekstijlen zeker te overwegen dan juist de zarelon te nemen. Maar ik ga nu rustig doorspelen op beide stokken. Ben benieuwd hoe het zich verder ontwikkelt. Het=mijn spel natuurlijk, maar dan ook weer in relatie tot die verschillende stokken.
Ik vermoed dat de witte vlekjes inderdaad hars is. En ik denk dat streepje overdwarm mischien een kleine breuk in de haar?, maar het is allemaal te onduidelijk op de foto,s en zoals ik kan er niets mee.
Huub, Sorry voor de wat vertraagde reactie, maar ik heb je bericht kennelijk gemist. Wat mij trof is dat er, breed geformuleerd, zoveel aandacht uitgaat naar, in mijn ogen, secundaire zaken. Want uitgangspunt bij de studie van een muziekinstrument blijft toch een zo groot mogelijkheid beheersing van zowel linker-als rechterhandtechniek. Uiteraard in combinatie met de ontwikkeling van de muzikale smaak. Want eerlijk gezet word ik een beetje kopschuw van de fenomenen 'virtuoos' en 'virtuozentechniek'. Er bestaat namelijk niet zoiets als ' virtuoze techniek'. Techniek is techniek en er zijn legio voorbeelden van composities die soms hels moeilijk zijn zonder dat de componist in de verste verten dacht aan iets als virtuositeit. Een aardig voorbeeld is de oorspronkelijke versie van het vioolconcert van Sibelius en dat is een andere dan die we tegenwoordig, soms tot vervelens toe, horen. Ik heb alle begrip voor musici die zich niet aangetrokken voelen tot virtuositeit of 'pyrotechnics' zoals Amerikanen dat noemen. Maar dat zegt niets over de techniek die je wordt geacht te beheersen. Er was eens een journalist die aan de violist Nathan Milstein vroeg wat hij nou moeilijke stukken vond. Het antwoord van Milstein: 'Er zijn geen moeilijke stukken. Je kunt het spelen of niet'. Ronald
Is er mischien nog iemand anders op het forum met de mogelijkheid om de Zarelon en een paardenhaar onder een microscoop te leggen ? En een vergroting te maken van meer dan 100 keer? Dan krijgen we mischien toch nog een beter beeld van het verschil tussen paardenhaar en Zarelon. Stuur mij dan even een PM Bedankt
Ik kan wel een foto plaatsen van een SEM-opname van een paardenhaar. (SEM = Scanning Electron Microscope). Die leveren schitterende 'plaatjes' op verkregen met een vergroting van ongeveer 500x of nog meer (500.000x is zelfs mogelijk!!) met behoud van de enorme scherptediepte. Een SEM-opname van Zarelon heb ik nog niet kunnen vinden. Maar 'we' moeten eigenlijk opnamen hebben van haren die afkomstig zijn van de strijkstok, dus zo mogelijk met harsdeeltjes er aan. Of je dan een enkele haar moet aanleveren weet ik eigenlijk niet. We zijn dus op zoek naar iemand die: dit forum bezoekt dit forum een warm hart toedraagt de beschikking heeft over een Electronenmicroscoop bereid is (gratis) een of twee opnames te maken
Je wil gewoon benadrukken dat het er uiteindelijk om gaat dat je je speeltechniek verbetert door (gedisciplineerd) te oefenen, in plaats van heil zoeken in hulpmiddeltjes die dat meestal toch niet zijn. Maar ja, de weg naar een goede beheersing van speltechniek is lang en dan zoekt de mens wel eens vertroosting in bijzondere snaren, kammen, staartstukken, sourdines, varianten van beharing etc. etc. En het bespreken daarvan maakt nou het het forum zo leuk! Anders wordt het hier een stuk kaler, want dan heb je veel minder topics nodig. Je hebt dan vooral: GIJ ZULT OEFENEN en daarover ben je hier dan gauw uitgepraat, want je oefent.
Marcelita, Lang geleden had ik een medewerker die in zijn jeugd tegen het wielrennen was aangelopen en daaraan sindsdien zijn hart had verpand. Zodanig dat hij zelfs lid van een wielervereniging was geworden. Alle vrij tijd waarover hij beschikte werd gestoken in trainingsuren. En dat betaalde zich uit, want in menig amateurkoers eindigde hij als winnaar. Maar na het afronden van zijn studie kreeg het leven vat op hem. Ik bedoel baan, huwelijk en kinderen. En aangezien zijn echtgenote er kennelijk geen prijs op stelde haar man iedere avond, ieder weekend en een groot deel van de vakantie uit te zwaaien voor weer een trainingsrit, ging het met die trainingsinzet dan ook snel bergafwaarts. Dus na korte tijd fietste een deel van de wielervereniging sneller dan hij. Als antwoord hierop werd een 'betere' racefiets aangeschaft. En vervolgens dichte wielen. Tenslotte werd er ook nog een carbon frame gemonteerd, plus een elektronisch schakelsysteem voor de dérailleur. Ik heb geen idee wat het allemaal heeft gekost, maar het schijnt onbehaaglijk veel te zijn geweest. En uiteindelijk werd hij nog door iedere twintigjarige spierbundel met twee vingers in de neus voorbij gereden. Voor het geval dat je je afvraagt wat de relatie is met de studie van een muziekinstrument, is het antwoord simpel: trainingsarbeid. Plus, uiteraard, talent. En dat het hanteren van wat ik als secundaire zaken benoem, ook een rol kan spelen, wil ik beslist niet tegenspreken. Maar die 10.000 uur norm blijft bestaan. Overigens is het vraag of dat het ambitieniveau is waarop jij cello wilt spelen. En als ik het voorafgaande nog eens doorlees, is het toch wel weer van mijn kant een erg mopper-mopper verhaal geworden. Ik zou me er dan ook geen snars van aantrekken, als ik jou was Overigens hoop ik wel dat jouw leven meer vertroosting biedt dan op basis van bijzondere snaren, kammen, staartstukken, sourdines en varianten van beharing mogelijk is. Maar ook dat gaat mij, strikt gesproken, volstrekt niet aan Misschien is in dit verband de volgende Joodse waarheid wel zo toepasselijk. Lang geleden in een sthetl ergens in Oost-Europa worstelden twee gelovigen met de precieze uitleg van een passage in de Talmoed. Men besluit dit probleem aan de rebbe voor te leggen. De eerste man krijgt het woord en zet zijn zienswijze uiteen. 'Je hebt gelijk', zegt de rebbe. Vervolgens krijgt de tweede spreker het woord. 'En jij hebt ook gelijk', is de reactie van de rebbe. De rebbetzin (vrouw van de rebbe) heeft gesprek al die tijd gevolgd, staande in de deuropening achter de stoel van de rebbe. 'Maar het kan toch niet zo zijn dat zij allebei gelijk hebben', snerpt zij haar man toe. 'En jij hebt ook gelijk' krijgt zij van haar man ten antwoord.
Hopf, hoewel je epistel gericht was aan Marcelita heb ik het toch gelezen. Ik hoop niet dat je dat erg vindt?
Ronald, Maak je je geen zorgen over mijn leven. Snaren, kammen en andere toeters en bellen zijn gewoon heel leuk voor iemand als ik die graag experimenteert. Het hoeft ook allemaal niet heel duur te worden, want wat kun je allemaal niet uitproberen met twee verschillende beharingen, twee verschillende sourdines (nu ja, één heb ik er, want die ander lag dit jaar niet onder de kerstboom) en twee soorten celli. Tel uit de variatie. En dan heb ik het nog niet over toepassing van strijktechnieken. Hier kun je lang mee voort, want (als het goed is) is mijn voortschrijdende vaardigheid immers ook weer een variabele. Tienduizend uur oefenen...ik ga niet eens uitrekenen of ik dat zou halen of niet. Dat wil ik gewoon niet eens weten. En mijn ambitie: plezier beleven aan steeds beter kunnen spelen en leuke muzikale avonturen beleven. Daar hoef ik niet geheimzinnig over te doen en dat doe ik hier op het SF ook niet, denk ik. Waar we het allebei over eens zijn is dat alleen door oefenen je vooruit komt (dus niet door de toeters en bellen). Dat je bijdrage " toch wel weer van mijn kant een erg mopper-mopper verhaal geworden", ja ach, dat zijn jouw woorden. Ik ben er eigenlijk té eigenwijs voor om mij dat zo aan te trekken Het is juist zo leuk op dit forum om ook 'tegengeluid' te horen!
En nu na een tijdje sinds de zarelon op mijn stok zit: ik heb tóch de indruk gekregen dat mijn cello iets 'lawaaiiger' is geworden. Ik speel alweer iets van twee weken uitsluitend met mijn paardenhaarstok op de acoustische cello en er lijkt toch ietsies veranderd. Bij het aanspreken krijg ik op de één of andere manier meer volume met paardenhaar dan vóór het zarelonavontuur. Zou mijn cello een beetje over-geactiveerd zijn geraakt?
