Het waren hier de zomermaanden en dan is het met het vochtgehalte in huis toch al beter gesteld. Nu gaan de koude maanden komen. Inderdaad, het blijft een peuleschil bij wat er bij jou de lucht in ging. Misschien dat het bij jou nu ook wat vochtiger is dan in Groningen. Hier moet dus nog een tandje worden bijgezet.
Onlangs heb ik een luchtbevochtiger gekregen; daarmee kan ik het vochtgehalte in mijn cello-kamer snel op een acceptabel peil krijgen. NB wat is eigenlijk het ideale vochtgehalte?
Volgens Tipboek Cello 50 tot 60%. Volgens mij moet een luchtbevochtiger ongeveer elke maand worden bijgevuld, klopt dat? We l handig dat je die nu hebt gekregen voor de winter begint. Tenslotte is de winter met vriesweer pas echt een beproeving! Bij mij is het niet echt haalbaar om iets te installeren dat minstens een keer per maand moet worden bijvevuld. Ik moet het doen met die flessen water en dan heb ik nog wel het voordeel dat het om een ruimte van ca. 12 m3 gaat die dus afgesloten is. Dat vocht hoeft dan geen grote ruimte te bedienen. Bij jou, Bert, moest natuurlijk de hele ruimte waar je je instrumenten had goed worden bevochtigd, dat is een veelvoud van die 12m3 van mij.
De vakantiechinees is in augustus mee naar Nederland gekomen. Hij is op de vlucht voor een kolonie grote zwarte glanzende houtmieren. Intussen is er het nodige spuitwerk gedaan (verdelging), maar dan kun je er niet verblijven. Intussen heeft de vakantiechinees hier en daar mee mogen zingen en stond daar zijn mannetje. Het is ook leuk om wat vaker op deze cello te spelen en te oefenen, dat komt ook het instrument ten goede.
Vandaag heeft de Vakantiechinees een kleine metamorfose ondergaan: andere snaren gekregen. Het is uiteindelijk een set Pro Arte van d'Addario geworden. Kunststof met vleugje baroksfeer. Het staartstuk is trouwens ook vernieuwd, een wittner staartstuk kunststof. Dit had te maken met problemen die ik al langer had met wat erop zat, en de snelstemmers waren helemaal 'verrot'(onhandelbaar). Ik had eigenlijk niet zo'n zin in darmsnaren, want die ontstemmen sneller. Dus toen ben ik maar eens gaan kijken wat er dan als één-na-beste mogelijkheid is. Het is natuurlijk ietwat potsierlijk om 'm nu al Barokchinees te noemen (heeft niet eens darmsnaren), maar toch verwacht ik met deze snaren en mijn mooie barokstok er een hoop mooie barokmuziek uit te krijgen. Voor mij is-ie dan toch Barokchinees geworden. Hij gaat niet meer wonen in de bergen, maar zal zeker nog wel reisjes die kant uit maken. Op het zoldertje in de bergen is het klimaat toch niet goed genoeg te beheersen om daar een cello te kunnen laten liggen.
De nieuwe snaren zitten er ruim een week op. Het was eigenlijk vooral een week van veelvuldig bijstemmen met de grote stemknoppen. Pas eergisteren kon ik ook een tijd spelen zonder dat de tonen iets gingen ontstemmen. En gisteren kon er al een beetje een barokachtig geluid uit komen dat aardig klonk bij de fluit. En dat was dus ook met behulp van de tourtedemper en natuurlijk mijn onvolprezen barokstrijkstok. Wat mij opviel bij het spelen op de nieuwe snaren met mijn 'gewone' strijkstok was nogal wat lawaaiïgheid. De Vakantiechinees van weleer reageerde eigenlijk best heftig op de nieuwe snaren. Gelukkig heeft alleen al de barokstok er een wat kalmerende invloed op.