Lieve Sabrina, Je loopt te crosposten (op meerdere delen van een forum een zelfde bericht plaatsen), dit wordt niet vaak op prijs gesteld. Als antwoord op je vraag: Ja ik verzamel ook LP's met klassieke muziek, maar voornamelijk CD's. Heb je LP's te koop, zoek je LP's?............ Groetjes Remi
Best Sabrina, Als je een lijst(je) kunt plaatsen van de LP's kan er natuurlijk gekeken worden of er iets tussen zit. Ook kun je een advertentie op b.v. Marktplaats zetten. Groetjes Remi
De conclusie moet zijn dat in ieder geval Remi geen belangstelling heeft. Ook niet voor de muziek van de politiekapel. :/
Verzamelen is een gekte. Wat uiteindelijk komt je huis vol te staan met zwerfkeien, schelpen, Afrikaanse kunst, violen (grapje), geluidsapparatuur of grammofoonplaten. De voorlaatste categorie is teruggebracht tot apparatuur waar ik echt naar luister (met een reserve buizenversterkertje, hier en daar). Met de laatste categorie ben ik doende. Ruim 45 jaar platen kopen leidt tot een onhandelbare hoeveelheid. Zeker als je je gaat 'specialiseren' in, bij voorkeur dode, violisten. Ik zwijg nog maar over de 78-toeren platen. Op een geven moment omvatte de verzameling iets van 18 tot 20.000 LP's. Verspreid over het hele huis. Angezien mijn vrouw dezelfde gekte vertoont maar dan ten aanzien van boeken, werd het een beetje rommelig thuis. Tot ik me afvroeg waar ik nou eigenlijk regelmatig naar luister. Kortom, wat is de ratio achter 131 verschillende uitvoeringen van het vioolconcert van Beethoven, ofschoon ik er maar drie echt de moeite waard vind? En dan is de KRINGLOOP een prachtige instelling want daar zijn KUBIEKE METERS heen gegaan. Plus stapels naar beginnende 'vinyl' liefhebbers. Want onder die naam gaan LP's tegenwoordig door het leven. Dan resteert nog een deel waar ik zeer aan ben gehecht en dat, na te zijn ontklikt, op CD wordt gezet. En, want ik blijf Hollander, die platen waarvoor onder liefhebbers vermogens worden geboden. Maar om nou te zeggen dat ik op meer platen zit te wachten, nee ........ Hopf
@frits (SB) Ik had stilletjes de hoop op een verzamel LP van de Zangeres Zonder naam. http://www.zangereszondernaam.nl/ (o)
Beste Frits, Natuurlijk met hoes. En dan ook nog de klassiekers, Mexico, Het was aan de Costa del Sol en het onvergetelijke Rock around the Clock (met Normaal (de band)). Keetje tippel, om nooit te vergeten. Wat dacht je dan, een LP van DZzN zonder hoes, pfff, ik kan me het haast niet voorstellen. Remi
Hopf (over verzamelgekte), Je zegt dat je je specialiseert in ‘dode violisten’, maar dat is helemaal geen opgave, zeker niet wanneer je al 45 jaar lang geleden bent begonnen met verzamelen. Want, de meeste soloviolisten zullen òf al dood zijn òf binnenkort overlijden. Eigenlijk kun je dan niet van specialiseren spreken, ’t gaat min of meer vanzelf. Ik bedoel niet dat doodgaan, maar dat specialiseren. Ik heb allang geen platenspeler meer maar wel een paar meter vinyl (33 rpm). Waar ik benieuwd naar ben is, of er werkelijk een goede prijs geboden wordt door verzamelaars. Kun je eens een voorbeeld noemen welke uitvoeringen en werken ‘gewild’ zijn? Ik ben ook Nederlander namelijk .
Remi, ik moest even denken aan de aanbiedingen van Sabrina waar, bij een aantal LP's, expliciet vermeld wordt dat de hoes in perfecte staat verkeert. Behalve een aantal zoals, 1,2,3,4,7 t/m 11 etc. etc. Dus vandaar dat ik maar even navroeg of het er toe deed of er een hoes bij DZZN moest en of ie in perfecte staat moest zijn. Voor de muziek maakt het niet uit hoor, wordt er helaas niks beter van.
Beste Frits, Ik kan me geheel in je reactie vinden. Ach, DZZN, De hits, de teksten, de uitstraling. Zelf heb ik slechts een LP van DZZN. Die komt noooooooit uit de hoes, noot uit de kast. (o) Remi
Frits (over verzamelgekte) In technische zin heb je gelijk. De grondslag voor mijn verzameling zou op die manier per dag groter worden. Hodie mihi cras tibi (g) Maar zo letterlijk is het niet. Daarbij, en daarin had ik duidelijker moeten zijn, onder het begrip 'grammofoonplaten' neem ik in een moeite door ook 78-toerenplaten mee. Gaandeweg dat verzamelen drong bij mij het besef door dat 'dooie violisten' (en Elman was nog niet eens dood op dat moment) een soort muziekbeleving en individualiteit hadden die eigentijdse violisten voor een groot deel kwijt zijn geraakt. En niet alleen violisten, maar ook pianisten en orkesten. Zie op dit punt de bijdrage van Elmer Schönberger in de NRC van 19 november. De groep violisten die ik persoonlijk hoog in het vaandel heb staan, zijn over het algemene al een hele poos niet meer onder ons. Vandaar dus 'dooie violisten'. (o) Ik voorzie een heleboel tegenspraak van 'levende violisten'. Want violisten zijn nu toch beter dan vroeger? In technische zin is inderdaad het niveau op een ongelofelijk gestegen. Daarbij is het vraag of de groten van vroeger wel zo goed waren. Wat nog reproduceerbaar is van Joachim, de Sarasate of de vleesgeworden Sevcik-leerling Jan Kubelik, roept soms, in technische zin, vraagtekens op. Al moet niet worden vergeten dat zowel Joachim als de Sarasate pas opnames maakten in de nadagen van hun carrière. En hoe de waarschijnlijk (op gezag van Joachim) technisch meest briljante violist uit de 19e eeuw (Heinrich Ernst) heeft geklonken, kunnen we alleen maar raden. Gelukkig is er nog veel van Vasa Prihoda. Maar ik heb het eigenlijk helemaal niet over techniek. Ik heb het over muziek maken. Over violisten die meer schoonheid peuren uit één of ander Kreisler-arrangement dan veel violisten nu uit een heel Brahmsconcert. Over Thibaud die de sonate van Franck speelt alsof hij hem ter plekke staat te componeren. En dat ondanks het feit dat de pianist (Cortot) wat 'slordig' met de begeleiding omgaat. Hopf
Beste Hopf, Een bekend gezegde is: “Over de doden niets dan goeds”. En ook deze keer blijkt dit opgeld te doen gezien de uitspraak dat je juist die groep –de reeds overledenen- hoog in het vaandel hebt staan. Ik deel je mening dat je je zou moeten afvragen of het technische niveau van vroeger lager is dan die van tegenwoordig, of dat de muzikale uitdrukkingspotentiëel van tegenwoordig ondermaats is en dientengevolge die van vroeger veel hoger. Indien we beschikken over opnames van de ‘nadagen’ van een Joachim of de Sarasate zou mogelijk de conclusie gerechtvaardigd zijn, dat we dan de solisten op hun best horen, omdat van enige rijpheid pas sprake is na een relevant aantal jaren, de jaren van groei. Het strekt tot nadenken wanneer iemand zegt in een opname te horen alsof het klinkt dat er ter plekke muziek gecomponeerd wordt. Zou het kunnen zijn dat de luisteraar er op zo’n moment zeer ontvankeleijk voor is en er die waarde aan toe kent? De eigen gemoedstoestand bepaalt mede de gewaarwording. De focus op de violist maskeert kennelijk de slordigheden van de begeleidende pianist, wat des te meer aangeeft dat het hier ook gaat om een persoonlijke beleving van de uitvoering.
Misschien iets voor Sabrina? Die 'verzamelt' toch geen klassiek maar mogelijk wel dat geblèr van DZZN. Zou voor een schappelijk prijsje weer wat ruimte maken in de kast voor het 'betere werk' bijvoorbeeld 'Glory of Cremona"?
Frits, Ik grossier over het algemeen in de uiteenlopende gemoedstoestanden, maar deze uitvoering is ALTIJD schitterend. Van Cortot is bekend dat hij zich niet voortdurend bekreunde om de juiste toetsen. Maar die doen er, in zo'n geweldige vertolking volstrekt niet toe. Wellicht heeft het er mee te maken dat, in volstrekte tegenstelling tot de hedendaagse opnamepraktijk waarbij honderden takes aan elkaar worden geplakt, er bij 78-toerenopnamen gewoon 'door' werd gespeeld. Tot die drie minuten op waren, natuurlijk Komt overigens naar muziek luisteren niet altijd neer op een 'persoonlijke beleving'? Hopf
In een land dat nagenoeg geen geld over heeft voor muziek, ballet, opera en toneel, is dat geen geblèr maar een uiting van de kennelijk meest omarmde cultuurvorm (q) Hopf
