Hallo, Eerste post op dit forum hier. En helemaal uit Noorwegen, waar ik sinds 6 jaar woon. Bij het opruimen van de zolder van mijn (Noorse) vrouws tante, kregen we naast veel oude muziekbladen ook een oude viool, die weer van haar oma is geweest. In deze viool is op het hout geschreven : A. Gambon Maestricht. Ik kan niet veel vinden met Google, behalve dat het waarschijnlijk gaat om Andries Gambon uit Maastricht en dan zou de viool uit ongeveer 1800-1845 komen. Heeft iemand enige informatie over deze vioolbouwer? De viool wordt over twee weken door een (Noorse )vioolreparateur nader bekeken. Hans
Dankzij Delpher.nl kon ik het boek `De Hollansche vioolmakers` inzien en nu zie ik wat er in de viool geschreven staat: Racomodé Par A. Gambon Maestricht Dus de viool is niet gemaakt door Andries Gambon, maar gerepareerd. Nou ga ik me toch wel afvragen hoe oud deze viool is. Tijd voor wat foto`s:
Er lijken een drietal ernstige scheuren in het bovenblad te zitten. Ik mis wat scherpe(re) detailfoto's van krul en hoeken van de corpus. De krul is "gecraft", maar onduidelijk of het de originele krul is.
Op hier. Ik heb de viool naar een gerespecteerde vioolbouwer gebracht, hier in Noorwegen. Hij was vrij enthousiast. Zijn bevindingen: De hals en kop zijn ooit vervangen voor een` moderne` hals. Enthousiast werd hij van de purflings. Volgens hem van populier, nogal ongewoon. De onderkant, zeg maar de billen, van de viool zijn nogal vierkant, [__] i.p.v. /__\. Verder is de viool behoorlijk bol, zowel de bodemplaat als de top is nogal gebold. Hij schatte de viool uit ongeveer 1750. Vanwege deze bevindingen dacht hij dat het een viool zou kunnen zijn van de italiaanse bouwer Landolfi. Maar zeker was hij natuurlihjk niet en zou het zowel duits als vlaams etc kunnen zijn. Aldus de Noorse vioolman. Ik doe er nog wat betere foto's bij. Excuus voor mijn amateuristisch viooljargon. Hans
Ik zie dat dit instrument ook gepresenteerd is op het forum "the Pegbox", waar de Experts er nog geen Landolfi in zien (om het eufemistisch te zeggen)
De toegevoegde foto's laten een goede beoordeling van o.m. de inleg (Engels: purfling) niet toe. Ook al zou er een scherpe uitvergrote afbeelding zijn van de inleg, dan nog is het uiterst moeilijk om te stellen dat die uit populierenhout bestaat. Zelfs als je het instrument in handen hebt is dat moeilijk. Foto's nemen van heel dichtbij en dan ook super scherp is natuurlijk een vak apart. Dat het zou (kunnen) gaan om een Landolfi kan ik mij niet in vinden, daar lijkt het model totaal niet op. De hoge welving in combinatie met de relatief korte f-gaten doen mij eerder aan Stainer denken. De f-gaten zijn hier dan wel slordig gesneden.
Dank voor jullie reactie. Inderdaad, goede foto's nemen is een vak apart. Ja, ik vind ook dat de f-gaten slordig zijn gesneden. De eventuele populiere inleg was in ieder geval wat de vioolbouwer het eerst opmerkte. Ik denk dat ik alles even laat bezinken. Blijft voor mij echter interessant dat de bodem is gesigneerd met ``Racomodé Par A. Gambon Maestricht`` en dat het dus wel een oude viool moet zijn.(Gambon, Andries 1757 - 1846)- Hans
Houd in gedachten dat iemand er alles in kan zetten wat 'ie maar wil. Dat gebeurt met etiketten, dat gebeurt met valse meldingen. Allemaal als doel de mensheid te misleiden en de herkomst te verdoezelen om er meer waarde aan te kunnen hechten. Of dat hier ook het geval is weet ik niet, maar het kán.
Valse etiketten komen zo vaak voor dat het bijna regel is. Reparatie-etiketten (of met potlood of inkt geschreven meldingen) komen slechts weinig voor en hebben daardoor een aanzienlijk grotere kans op echtheid van de reparatie, niet van het instrument natuurlijk.
Als bij een reparatie het bovenblad er af is geweest, zie je wel eens tekst staan wat er met potlood of pen is ingeschreven. Om dat te zien kan een spiegeltje door het f-gat wordt gestoken en soms tekst worden waargenomen. Altijd het proberen waard:
