Over een vioolconcert heb ik niets kunnen lezen, wel een toegift. Maar ja, dat is ook een beetje vaag. Mij werd nu duidelijk dat Roodkapje13 de leerling was van deze leraar.
We hebben inderdaad besloten om met de situatie naar Nederlandse media te gaan, waarbij inderdaad meer informatie over mij en mijn leraar (die ik van te voren niet heb genoemd hier) vrijgekomen is. Heb zelf geen commentaar gegeven op de beloning. Alles is heel overweldigend nu en ik hoop gewoon dat dit iets oplevert.
Ik denk dat je dat goed hebt gedaan. Ik werd echter opeens geconfronteerd met dat verhaal en dacht 'hé, dat komt mij bekend voor'. Aangezien de foto's klopten moest het wel hetzelfde voorval zijn. Maar de viool is nog steeds niet terug begrijp ik.
ClassicFM is een veel betere zender! Maar ja, daar wordt niet of nauwelijks in gekletst en dus hoor je ook niets over een vergeten viool.
In Talkshow Jinek (4 juli na 22.30 u.) hebben eigenaar en vioolspeelster het kwijtraken van de viool onder de aandacht gebracht. https://www.npo.nl/jinek/04-07-2017/KN_1691834
Waarbij "leuk" natuurlijk alleen slaat op het zien van de gezichten die erbij horen. Fijne leraar die het zo weet op te pakken; tenslotte voor beiden een nachtmerrie (daar past allerminst "leuk" bij). Kom op mensen, terug naar de eigenaar met die viool!!! (alleen zitten de aangesprokenen natuurlijk uitgerekend niet op het SF).
Het verslag in Jinek in #26 over de viool begint om 18:55 min en eindigt op 27:00 min. Dit voor degenen die niet alles van Jinek willen aanhoren. Het schijnt vaker voor te komen dat mensen hun instrument in de trein laten liggen, zei Theo. "In het NS-depôt ligt een hele muziekschool." Maar helaas niet de kwijt geraakte viool van een jaar of 200 oud. Ik was nogal verbaasd dat Anneke meteen vanaf het eerste begin in 2015 op deze viool mocht spelen. En dan plakt Theo ook nog bandjes op de toets als hulpje bij het vinden van de juiste vingerposities. En zo heel lang speelt ze nog niet eens. Je kunt zeggen Anneke boft, maar was een minder duur instrument niet beter geweest om mee te beginnen?
Ja, het komt misschien wat apart over een beginnende leerling op zo'n instrument te laten spelen. Aan de andere kant: je wil een leerling gelijk betere klanken laten horen en dat kan dus met deze viool. En de leraar heeft ook een bijzondere band met zijn leerlinge. Niet alles gaat dus heel rationeel van "ga eerst maar eens flink vorderen en dan kun je op een mooie viool spelen". Gelukkig krijgt gevoel ook een plek! Het kan enorm stimuleren en dat zal ook wel datgene zijn wat die leraar voor ogen had toen hij zijn bijzondere viool uitleende.
Dat een mooi instrument enorm kan stimuleren, direct mee eens. Maar je weet van te voren niet of het wat gaat worden. Als dat wel zo is, merk je dat al vrij snel en dat zou dan het moment zijn om te gaan nadenken over iets beters. Of de leraar enkel het stimuleren voor ogen had, weten we niet.
Het maakt toch helemaal niet uit waarom de docent zijn instrument uitgeleend heeft aan een beginnende leerling? Dat is aan hem. Hij zal er een goede redenen voor gehad hebben en die hoeven wij niet te weten. Belangrijk is dat die viool terug komt. Enne een grote beloning? Waarom zou je iemand, die moedwillig een gevonden instrument achterhoudt, grof belonen? Want na een maand had diegene allang zijn/haar best kunnen doen de eigenaar te vinden.
Alleen lastig vast te stellen of dat ook het geval is! Die viool kan ook eerst doorverkocht zijn en vervolgens komt de nieuwe eigenaar er door het kijken naar Jinke achter dat hij/zij aan heling heeft meegewerkt. Als je dan het fatsoen hebt de viool terug te geven, is er niets tegen een beloning. Dat hoeft niet eens een hoge beloning te zijn, al mag de gelukkige ontvanger van de verloren viool wel flink de teruggever complimenteren met dit gedrag! Vooral moreel is er natuurlijk wel een overwinning geboekt!
Zou de bewuste vinder, die niks met violen heeft, de viool zo snel verkocht hebben? Lijkt me sterk...
Er bestaan genoeg handige handelaren die niet zoveel met hun koopwaar hebben, maar wel snel en slim hun markt weten te bereiken. Je leest je een beetje in (al was het maar een pagina van wikipedia) over een viool en bluft de boel lekker bijelkaar. Met lef en een vlotte babbel kom je een heel eind!
Zoals ik reeds al zei, dit ziet er niet uit als een Gagliano sorry. Ik blijf het een heel vreemd verhaal vinden. Beginnende leerling, "duur instrument" met fretten en stickers. Een beginnende leerling moet niet op de klank van een viool letten! In het begin zul je sowieso nooit een mooie toon kunnen produceren.
Ach de eigenaar van de viool zal wel goed verzekerd zijn geweest, dus zo'n ramp is het dan ook weer niet.
De verloren viool. Een “vermoedelijke Gagliano”. Tot nu toe, ik heb de berichtgeving in de media gevolgd. Tot nu toe een melding dat het vermoedelijk een Gagliano zou zijn. Bij Jalinek komt de eigenaar Theo Mazajetjick niet verder dan het te hebben over een 200 jaar oud instrument maar… geeft geen informatie over de bouwer. Heeft het niet over de herkomst van de viool of de bouwer, heeft het niet over emotionele waarde maar heeft geen gedetailleerde foto’s van een “duur” en kostbaar instrument. We hebben het over een oud Italiaans instrument met mogelijk een waarde van enkele tonnen. Gaan we kijken naar de vioolbouwers uit de familie “Gagliano” dan zien we: Allesandro G: , 1640-1730 uit Napels. Mooie vloeiende vormen, de krul wat hoog in de hals, het achterblad veelal uit een stuk, dus niet “gebooklet” Nicolaus G, Napels, 1675 – 1763. Ook een hoge opstaande krul maar de bovenzijde is breder, meer boers, opvallend is het vaak bijna vlakke achterblad dat veelal uit een stuk bestaat. Januaris (Genardo) 1690- 1771. Pracht instrumenten met veelal een bovenblad van zeer mooie fijne nerf en een gebooklet achterblad van zeer mooi esdoorn. Fernandus G, 1706-1784. Weer de brede vorm van Nicolaus G uit 1675-1763. Misschien de invloed van. Ook weer een breed en “boers”instrument bouwer. 1726-1793 Giuseppe (Joseph) Napels. Mooie instrumenten met toch weer het “boerse”, het brede inde bovenzijde van het corpus, het plompe. Fraaie F-sleutels en een kustwerk van kunde tezamen met Antonio en Nicolaus in een rijk ingelegd instrument uit 1779. Vakmanschap.. Giovani (Johannes) 1740-1810, Napels. Zijn instrumenten lijken veel op die van Del Gesu met uitzondering van de F gaten. Een beetje grof, “Boers”soms een beetje slordig maar kijk je verder dan zie je de prima afwerking en detaillering. Het hout van het bovenblad is veelal van middelmatige kwaliteit , niet overal even strak, achterblad uit een stuk. Geatano, Fillus Joannes I Napels 1750-1824 zie Fernandus G. De keuze van het hout is echter erg goed voor zowel het Fichten als het esdoorn (achterblad ook weer uit een stuk) Een instrument uit 1777 doet wel erg Del Gesu aan. Rafaelle, fillus Joannes I, Napels 1790-1857. Zoon van Johannes I. Blijvend in de “Del Gesu” boerse stijl, veel stevige instrumenten waarbij de hals (indien de originele) veelal wat breder uitvalt. Stevige instrumenten met een volle, duidelijke klank. Antonio, filus Joannes I. Napels 1779-1860… Johannes II(Giovanni), Fillus Joannes I, Napels 1800-1867 Meneer de eigenaar weet dus eigenlijk niet wie het instrument heeft gebouwd, het is van zijn papa geweest en heeft een grote emotionele waarde, is c.a. 200 jaar oud en blijkbaar niet verzekerd… Ondertekend: R.J. Gagliano, a.k.a. Remi
Hoe iemand zijn viool kan vergeten mee te nemen is me altijd een groot raadsel. Het is nu gebeurd en een enkele keer hoor je het wel meer. Is zo iemand dan ziek of doodvermoeid of misschien in de olie denk ik dan. Want een normaal en gezond mens vergeet toch niet zijn viool mee te nemen. Het is ook nog eens geen klein dingetje zo'n viool.
Accepteer het maar als een gegeven dat mensen hun viool of instrument in de trein vergeten. Het komt dusdanig vaak voordat het geen exces is.