Dit topic bekeken, is heel interessant, maar ik vraag me wel af waarom Maggini Violen altijd een dubbele krul hebben of extra winding, is deze extra winding er omdat er ook een extra inleg is en is het dus gewoon een soort symmetrie die toegepast is door de heer Maggini, en hebben de Maggini kopieën daarom ook meestal deze extra winding, anders kan ik mij niet bedenken voor deze dubbele krul.
M. kopieën hebben de extra winding bijna altijd, al heb ik ze ook wel gezien met dubbele inleg, maar zonder de extra winding in de krul. Het waarom: waarschijnlijk vond M. dat destijds mooi en/of wilde hij zich onderscheiden van zijn conculegae
Ik ben natuurlijk nog een absolute beginner en dus volkomen leek, maar gebruik dit soort topics om wat op te steken. Die laatste heb ik heel raar tegenaan gekeken voordat ik snapte wat daar 'raar' aan is. Krullen 'draaien' toch in de richting van de toets? Of komt het meer voor, dat ze precies de andere kant op draaien, zoals dit voorbeeld? (edit; ben een beetje traag, maar ik doel op de laatste foto van Frits)
Oei, wat slordig van me, ik heb totaal over het hoofd gezien dat dit topic al 7 pagina's loopt. Heb inmiddels het hele topic doorgelezen maar ben nog steeds benieuwd. Het gaat om jouw allereerste bericht in dit topic. De allereerste krul dus. Je schrijft daar: Helaas moet ik bekennen dat ik het 'vreemde' niet kan herkennen. Wat zie ik over het hoofd?
Ik heb de eerste afbeelding er maar even bij gehaald en die van de Amati-krul ook maar. Bij de afwijkende krul is de wijdte van de wendingen erg smal en dat wijkt af van die van de Amati (linker afbeelding). De aanvang van de wending is erg laat ingezet wat tot gevolg heeft dat de krul (te) uitgerekt is en de kast te lang wordt. Ik heb ze even naast elkaar gezet om het vergelijken te vergemakkelijken: De rechter krul mist naar mijn mening sierlijkheid en gratie. Merk ook op dat de Amati-krul vanaf het kielhoutje eerst nog recht doorloopt, terwijl bij de andere krul direct een neerwaartse buiging wordt ingezet. Daarna wordt aan zowel bovenkant als onderkant een vrijwel recht stuk getoond, bij de Amati wordt hier een sierlijke kromming aangehouden.
Wat betreft sierlijkheid en gratie ben ik het helemaal met je eens! Maar (ik gooi maar even de knuppel in het hoenderhok): hoe belangrijk is dat bij bijv. de aanschaf van een instrument? Ik verwacht over enkele maanden toch wel een eigen instrument (in mijn geval een cello) te kopen maar dan gaat het toch om de klank en de bespeelbaarheid? Is zo'n krul relevant daarvoor? Of speelt het uiterlijk van een instrument bij strijkers toch een wat grotere rol? (dat ben ik als oud-blazer nl. absoluut niet gewend)
Het hele onderwerp hier op dit forum gaat in feite over sierlijkheid en gratie. De referentie die daarbij wordt gehanteerd is in de meeste gevallen die van de oude meesters. Wanneer het gaat om de aanschaf van een cello, maakt de sierlijkheid van de krul niets uit voor de klank. Het kan wel aangeven in hoeverre de maker of bouwer oog heeft gehad voor de esthetiek. Wanneer de krul dan in sierlijkheid en gratie onderdoet, zal dat hoogst waarschijnlijk ook zo zijn voor de rest van het instrument. Wanneer de klank dan nog steeds als zeer acceptabel wordt ervaren, zal de sierlijkheid, gratie en soms ook de lakkleur van ondergeschikt belang zijn. Er zijn ook mensen die een instrument afkeuren omdat het gewicht hen niet aanstaat of de breedte van de hals. Allemaal persoonlijke zaken waar je als bouwer geen invloed op kunt uitoefenen. Net zo als de perceptie van klank: zeer persoonlijk!
Interessante topic! Jammer dat veel foto's verdwenen. Hier hoort inderdaad ook de naar mijn smaak lelijke krul bij. Zijn er gewoon bouwers die geen gevoel voor esthetiek hebben, als het gaat om krullen maken?
Zijn er veel afbeeldingen verdwenen? Oei, dan moet ik er eens doorheen spitten. Misschien stammen die nog van vóór de implementatie van de nieuwe SF-software.
