Ik speel dus nu al 2 jaar altviool. Laatst heb ik weer een paar dagen op mijn gewone viool gespeeld. Ik moest weer ff wennen aan de klank, en vond de klank een beetje mwoa van mijn viool. Ik heb Canon in D van Pachelbel op de lessenaar gezet en ben die toen gaan spelen. Verschrikkelijk de 1e keer op mn gewone viool spelen, mijn viool had er totaal geen zin in leek het wel. Mijn strijkstok was onhanteerbaar en ging alle kanten uit. Vibato ging ineens v.e leiendakje maar de rest was knudde. Na een paar dagen stug doorspelen, ging het al wat beter. Ik merkte tijdens de loopjes, dat mijn viool mij hier en daar aan het tegen werken was. In de 3e positie klinkt deze nog prima..maar in de 4e postie en de 5e positie verliest mijn viool zijn helderheid en draagt deze het geluid niet lang en ver weg als ik de toonladders in die posities aan het oefenen was. Zou het kunnen zijn dat ik mischien toe ben aan een betere viool ( heb hem nu 7 jaar) of komt het gewoon omdat ik 2 jaar aan het altviool spelen gewend ben geraakt en dat ik nu weer aan mijn gewone viool moet wennen? Wat zijn de ervaringen van de dubbelspelers, die beide instrumenten bespelen?
Als ik het zo lees, ben je het vioolspel een beetje ontwend. Ik vermoed dat er niets verandert wanneer je een veel beter instrument gaat bespelen.
