De Scott Cao Viool van 385 euro heb ik maar weer ingeruild, het geluid beviel me toch niet zo, ik heb daarna een nog goedkopere Viool gekocht een Leonardo voor 199 euro, ik vond het leuk om eens een goed uitziende en goed klinkende Viool te zoeken die toch erg goedkoop is. Ook de Leonardo ingeruild voor een nog goedkopere Viool een Scarlatti voor 119 euro, inclusief kist en stok met ebben slof. En kijk dat was nou een gouden greep deze Viool ziet er goed uit en klinkt ook nog goed. Er weer even zoals mijn gewoonte is er met de Zaklantaarn in geschenen en er even goed in gekeken, en jawel hoor de randversteviging zat zo te zien netjes in de hoekblokjes, bij de Scott Cao was deze er slordig tegenaan geplakt, en bij de Leonardo liep de randversteviging er gewoon overheen, dat was dus gewoon één doorlopende randversteviging. Ik heb er trouwens wel een nieuw setje snaren opgezet, die duurder waren dan de hele Viool, maar goed voor die prijs kan je natuurlijk ook niet nog eens dure snaren verwachten. Ik heb nu zeven Violen en deze is verreweg de goedkoopste, en kijk haar nou bruin glimmend mooi te wezen, en ze ziet er beter uit dan de Bergonzi die Krebbers voor een kapitaal verkocht heeft, want dat is maar een lelijk ding, en zou die nou echt zoveel mooier klinken ?
Véél te veel betaald: deze fantastiche instrumenten liggen bij het gerenommeerde strijkinstrumentenhuis "Kijkshop" voor 99 eurootjes in de digitale etalage. Maar wat schieten serieuze strijkers met dit soort berichtjes nu eigenlijk op?
Jammer dat je wederom voor een Chinees hebt gekozen, er is zoveel moois te koop voor onder de €300 als je weet waar je moet kijken.
