Een dubbele inleg kun je hier vinden: http://www.ebay.com/itm/Gaspar-da-Salo-style-Purfling-T19-Viola-16-/200650183668?pt=LH_DefaultDomain_0&hash=item2eb7aed3f4 Verder merk je zelf nu ook wel hoe moeilijk het is een instrument te taxeren! Maar om nu te spreken van "slechts 5000-6000 euro" gaat me te ver: ik vind 5000-6000 euro veel geld! En bij een taxatie is natuurlijk jouw waardeschatting niet van belang, die waardeschatting doet de taxateur, die heeft daarvoor ervaring opgedaan! Trouwens, over de waardeschatting van strijkinstrumenten en de frustraties die die opleveren kun je op dit forum de prachtigste dingen tegenkomen, althans als ze door de deelnemers niet worden verwijderd.
OKidoki! Onlangs op youtube een zeer interessant kanaal ontdekt, met allemaal filmpjes over hoe je elk onderdeel van een viool maakt. Heel leuk om het allemaal eens te zien. (een link naar een van zijn filmpjes; &feature=related)
Op de viool van de mijnheer die naast me zit bij het beginnersorkest (hoewel, hij zit er al 15 jaar bij ) zag ik ook de restanten van het bewuste zwarte randje. Bleek om een viool te gaan met J.T.L. etiketje (Jerome Thibouville-Lamy). Een Franse Mirecourt viool dus ! Grappig genoeg wist hij niet dat het om een Franse viool ging. Zijn vader speelde er vroeger al op en op de achterkant stonden nog de initialen van de eerste(?) eigenaar ingekrast (waarvan hij de naam wel wist). Ja, dat vind ik dan leuk. Deze op de foto lijkt er behoorlijk op:
Ik heb een tijd geleden het onderwerp 'Vreemde krullen' opgevoerd en herinner me dat er een afbeelding bij was van krullen met een zwarte rand. Die heb ik even opgezocht en ik poot hem hier even neer: Past volgens mij prima in de serie! Frits
De tegenhanger vind ik persoonlijk erg mooi! Zal eens een foto van mijn franse krul plaatsen hoewel ik die persoonlijk ietwat zwak vind in vergelijking tot de perfecte corpus van de viool.
Dat is de krul (en taille) van een viool gebouwd door Johann Gotlieb Ficker in 1810 te Neukirchen. Daar zit dus niks Frans aan!
Ik heb net zelf bij mijn (donker)roodgelakte barokviool het zwarte randje aangebracht (met een dikke zwarte watervaste viltstift gaat het betrekkelijk gemakkelijk, wel overlakken natuurlijk) en dan zie je het toch wel een typisch barokke versiering is, het geeft wel cachet. Op de Tarisio-site staat nu een Guadagnini te koop (bodemprijs € 600.000..) die ook een zwart randje heeft gehad, op verschillende plaatsen nog zichtbaar op de krul. Een zwart randje is dus helemaal geen Frans kenmerk, ik denk dat het bij vele Italiaanse instrumenten gewoon afgesleten is. Het is een barokke versiering. De ivoren randen aan de viool op de foto van Chrish mag er trouwens ook zijn!
Bij het aanbrengen van een dergelijke versiering gaat het erom dat de zwarte inkt niet intrekt in het binnenste van het hout. Dan gaat het uitwaaieren ('feathering' in de druktechniek) en mist het de contrastwerking tegenover de roodbruine kleur van de lak. Het mooiste is het wanneer er een duidelijke begrenzing zichtbaar is tussen het zwart en het rood-bruin. Heb je er een foto van?
Nog niet, want ik zit midden in het lakproces, ik moet nog één laag "Ueberzuglack" aanbrengen, dan een aantal weken wachten en dan polijsten. Maar je hebt gelijk natuurlijk, het moet volstrekt strak zijn. Ik heb de zwarte lijn getrokken over een aantal laklagen, dan "waaiert" het zwart niet uit. Het voordeel van een zwarte viltstift is gelegen in het feit dat je heel precies op de scherpe rand van de krul kunt blijven, omdat het inktafgevend gedeelte heel stijf is; met een kwastje krijg je al snel dikteverschillen van de lijn. Nadeel is natuurlijk de snelle droging, je moet met vaste hand te werk gaan. Ik denk dat de combinatie zwarte toets- zwarte stemsleutels en zwart lijntje voor mensen in de barok heel esthetisch heeft gewerkt. Of de oude vioolbouwers het bij elk instrument hebben gedaan, weet ik niet, het lijntje is natuurlijk in de loop van de eeuwen geheel weggesleten. Maar als je er op let, kun je vast bij meer violen restanten van zo'n belijning zien.
Das ook toevallig, ik had precies hetzelfde idee en heb dat ook gedaan op een witte Chinees. Ik vond de stift wel een beetje een amateuristische oplossing maar het effect vond ik zelf mooi genoeg. (De viool heb ik niet meer dus ik kan geen nieuwe detailfoto's meer maken) Over de kleurlak met een Edding 400 - 1 mm stift het zwart aangebracht en daaroverheen de "Ueberzuglack". Een zenuwenklus met die stift. Ik weet niet of ik het ooit weer doe.
Ik vind het mooi gedaan! Ik geloof niet dat een stift een amateuristische oplossing is, want waarom zou je een kwastje gebruiken als er stiften zijn? We leven niet meer in 1740. AS te C zou blij geweest zijn met zo'n stift (Edding 500)! Mijn barokviool is ook een witte Chinees, door die Chinees aan mij geleverd met het bovenblad en de hals nog los, dan kun je zelf de zangbalk verkleinen en de hals recht tegen de kast zetten.
Frans? Ik kan wel een verhaal schrijven over hoe veel resonantie de viool heeft op de A en E snaar dat zelfs je oren gaan suizen of hoe scherp de inleg is en hoe mooi de lak is maar dat maakt allemaal niet uit omdat er geen label (meer) inzit en dus zal de viool altijd als atelier werk bestempelt worden Ik kan alleen maar dromen over de mogelijke maker, en dat heeft ook wel wat.
Een Edding 500 durfde ik niet aan, is erg dik. Ik vond de krul met de dunne Edding 400 stift al heel lastig (met de zijkant van de stift). Ik heb me afgevraagd of de bovenbladen van Chinezen met dunnere lijm zijn vastgelijmd zodat ze gemakkelijk los te halen zijn. Ik denk dat ze dun genoeg zijn (misschien wel iets te dun) dus ik doe er verder niets aan, maar toch ...
Doordat de Edding 500 dik is, kun je veel gemakkelijker de brede punt tegen de rand van de krul houden. Ik heb een aantal Chinese violen "verbouwd", bij mijn eerste twee was de hals nog niet bevestigd en zat het bovenblad heel licht gelijmd (=op de klossen en een beetje langs de rand) vast op de krans, waarbij ook nog eens de plek van de hals in het bovenblad gewoon doorliep. Er was nog geen hals ingezet. Die viool van jou ziet er prachtig uit, minstens zo mooi als een...oude Italiaan. Want hoe kun jij nou zien dat het om een Franse viool gaat, als er niks in staat? Of zegt Stam dat?
Deze opmerking slaat op de viool van Chrish neem ik aan? Hij vermoed zo te lezen alleen maar dat zijn viool Frans is, en dat is natuurlijk ook goed mogelijk. In de viool van mijn orkestgenoot (post 23) zit een JTL label, die moet dus wel Frans zijn.
Nee is de viool is echt Frans, is door Stam en Besseling bevestigd en na jaren te hebben gehandeld is violen mag ik stellen dat ik er zelf ook wat vanaf weet.
Wat ik jammer vind bij het aanbrengen, is dat je nog steeds een beetje 'blank' hout ziet aan weerszijden van de zwarte rand. Dat doet afbreuk aan de sierlijkheid. Het is maar nét hoe kritisch je bent voor het eindresultaat! Je moet eigenlijk een manier hebben waarbij alleen die rand zwart wordt waar het zitten moet, de rest zou je direct na aanbrengen zo weer moeten kunnen afvegen. Dat gaat niet met een Edding-stift omdat het oplosmiddel nogal vluchtig is en dus het zwart snel is opgedroogd. Ik denk eerder aan Oost-Indische inkt! Veeg je na aanbrengen zo weg en is na droging tevens watervast. Het is gebruikelijk dat het bovenblad met minder sterke lijm wordt gelijmd. Dat is min of meer een stille afspraak onder bouwers omdat anders het wel heel moeilijk wordt bij reparaties de 'deksel' te lichten! Denk dat in China dat ook wel zou kunnen gelden. Frits
