Even voor de duidelijkheid, dit is niet recent gedaan, de viool is minstens 100 jaar oud en dan is het logisch dat de lak blank is bij de randen, dit heeft elke viool.
O, sorry, ik dacht dat dit het resultaat was van de actie met de Edding-stift! Ik moet daarvoor bij Geert zijn, denk ik?
Zo'n randje schilderen met oostindische inkt is vrij lastig, omdat oostindische inkt ook betrekkelijk snel opdroogt èn erg dun is, als water. Je kunt, als je dan beslist met een penseel wilt werken, beter zwarte verf gebruiken, die droogt niet snel en is wat dikker. Een Eddingstift heeft een harde punt, die "krult" niet buiten het randje om, maar blijft mooi op het oppervlak dat zwart moet worden. Maar okee, als je het liever wat moeilijker wilt hebben.. :/
Het is maar de vraag of het moeilijker is met OI. Want in mijn reactie #40 beweerde ik dat wat zich buiten het gewenste gebied bevindt, kun je gemakkelijk met een doek of vinger weg vegen. Zo snel is OI ook weer niet droog dat dat niet zou kunnen. Met een Edding-stift moet je de gehele lijn in zijn gewenste breedte aanbrengen, bij toepassing van OI breng je een te brede 'baan' aan, waarvan je het teveel met de vinger of doek weer wegveegt. Dat zijn eigenlijk de verschillen. Om te weten welke van de twee nu het meest plezierig werkt, zou je ze alle twee moeten uittesten.
Vloeit OI inkt niet onmiddelijk uit als je dat over (olie)lak heen doet? Het lijkt me een waterig goedje wat niet op lak hecht. Edding hecht in ieder geval wel, maar je krijgt het er niet meer af, je kan alleen de randjes een beetje strak schuren.
Ja, dat klopt en die eigenschap dacht ik toe te passen door een bredere baan op te brengen dan is gewenst. Het teveel veeg je er dan weer af. Die hecht inderdaad nauwelijks of niet op lak. Waar die wel moet hechten is reeds behandeld c.q. kaal gemaakt (?) of licht geschuurd, tenminste daar ga ik even van uit. Dus in feite treedt er een fysische scheiding op van hechting daar waar het moet en weg vegen waar het niet moet hechten.
Volgens mij (maar ik weet het niet zeker) hecht de OI ook niet waar je het wèl wil hebben. en ik schuur de kleurlak waar het zwart moet worden liever niet te veel, daar wordt het n.l. niet mooier van.
Ik heb ergens nog een viool liggen waarvan ik de krul met OI heb behandeld. Het hecht uitstekend! Misschien dat ik er nog een foto van kan maken.
Als de rand van de krul nauwkeurig is afgeschuind, en dat is bij Chinese violen toch meestal het geval, dan komt de Eddingstift helemaal niet buiten die rand (die rand is ook strak en glad gelakt) en hoef je dus ook niks weg te vegen. Als die rand nièt echt strak is, dan is een strak resultaat veel moeilijker te bekomen. Het gaat veel gemakkelijker met zo'n stevige Eddingstift dan met een zachte penseel. Ik had mijn zwarte rand binnen een paar minuten strak op de krul. Maar als u de behoefte gevoelt om te klooien met OI: gaat uw gang! Want ja, waarom makkelijk als het ook moeilijk kan, nietwaar? Edding-inkt glimt ook een beetje op een gelakte ondergrond (veel minder op papier bijvoorbeeld), het maakt ogenblikkelijk een gelakte indruk. En met Ueberzuglack erop is het net gewoon gelakt.
Hoi allemaal, Ik hoorde van vd Knaap in Baarn dat mijn viool uit Duitsland komt, en dat zag hij oa door de zwarte rand langs de krul. Ik vind mijn viool heel mooi, maar die rand vind ik maar niks. (even proberen of het plaatje komt te zien.) sorry voor de slechte kwalitiet foto, heb hem net gemaakt van mn telefoon.
VdKnaap zegt maar wat. Dat zwarte randje is geen kenmerk voor een Duitse viool. Is je instrument ook hooggewelfd? Dat zou eerder op een Duits instrument kunnen wijzen. Maar ja, in Engeland hielden ze ook wel van een Duits model, dus... Dat zwarte randje staat erg mooi als je ebben stemsleutels hebt met een benen randje en een wit knopje. In de barok stemden ze alles optisch op elkaar af, denk ik. Een benen kielhoutje past er ook prachtig bij. Ze hebben gedurende de negentiende eeuw de instrumenten veel eenvormiger gemaakt door de gestandariseerde onderdelen: zwarte stemsleutels, zwarte toets, zwart staartstuk, de violen zijn toen wat saaier geworden. Een zwart randje paste er toen ook niet meer bij. Bovendien moet dat randje ook nog eens heel nauwkeurig vlak worden gemaakt, anders wordt de lijn onregelmatig. En dat zal voor sommige vioolbouwers wel eens te veel werk hebben betekend.
Nou, dat vind ik wel erg cru! Uit het verhaal van Lynda84 blijkt dat er "oa" staat. Dat betekent -zoals je weet- onder andere, dus het kan best zijn dat vdr Knaap nóg een aantal andere kenmerken heeft gezien aan dat instrument wat hem in combinatie met de zwarte rand heeft doen besluiten dat de herkomst uit Duitsland moet zijn. Dan kan het ook nog zo zijn dat het zwarte randje ondergeschikt is aan die andere kenmerken, hetgeen er op neerkomt, dat het niet uitmaakt voor de determinatie van de herkomst. Bij een uitspraak als "van der Knaap zegt maar wat" moeten dan wel nuances worden aangebracht om te komen tot de juiste weergave van de feiten: een instrument van Duitse herkomst. Frits
Dat "onder andere" is natuurlijk waar, maar het zwarte randje hóórt niet bij de kenmerken van een Duitse viool en dús moet je dat dan ook niet noemen! Zwarte randjes zijn in alle vioolbouwculturen toegepast en kunnen dus niet dienen als hulpmiddel voor het vaststellen van het land van herkomst van het instrument. Het zwarte randje is dus ook niet ondergeschikt aan iets, het zwarte randje is door vioolbouwers zo nu en dan als versiering toegepast. Ik heb eens een tijdje op een Iers instrument gespeeld, uit de 19de eeuw, dat had ook een zwart randje. Trouwens, de instrumenten van Stradivari schijnen na 1687,1688 altijd voorzien te zijn geweest van dat zwarte randje en ik weet niet of AS de eerste was. Maar het beantwoordde vermoedelijk aan zijn esthetisch gevoel. Door de moderniseringen die de oude violen in de 19de eeuw hebben ondergaan, is er veel schoonheid en diversiteit verdwenen, ben ik bang, ik denk dat een orkest in de 17de, 18de eeuw er door al die uiterlijke verschillen veel kleurrijker heeft uitgezien.
Ik bedoelde met ondergeschikt zijn, dat het ondergeschikt is aan het vaststellen van de herkomst. Want het is uiteraard heel goed mogelijk een zwart randje toe te voegen aan een hetzij Duits instrument hetzij een Frans instrument, in beide gevallen wordt de herkomst daar niet anders van.
Die lichtere viool is wat ik bedoel met mijn duitse viool. ik weet verder geen bouw termen, maar in de hoekjes binnen in mijn viool zitten ook een soort steunpilaartjes die niet super mooi afgewerkt zijn. daar had vd knaap het ook over.
