Ik sprak laatst een vrouwelijke violist van midden vijftig, na wat heen en weer gepraat vroeg ik haar of ze haar Viool wel een zou willen opleuken, ze trok haar wenkbrauwen op en keek me aan of ik haar een oneerbaar voorstel deed. Nou zei ik haastig, gewoon een apart kinstukje of staartstuk met een bloemetje of vlindertje er op, en een paar mooie bijpassende stemsleutels. Ik strijk niet in een rondreizend circus zei ze wat zuur, die Viool en ze tikte met haar wijsvinger op de vioolkoffer die naast haar stond, is me al versierd genoeg met al die krullen. Ik had duidelijk niet in de roos geschoten met mijn opmerking, ja zeg nou zelf en weer tikte ze met haar vinger op de koffer waar haar Viool in zat, van mij hoeven die rare hoeken ook niet of zo'n slakkenhuis bij de stemschroeven, de Viool had van mij gewoon rechthoekig mogen zijn. Een rechthoekige Viool mijmerde ik later, zou die net zo goed klinken als het huidige model, hij zou natuurlijk wel beter passen in de fantasieloze wereld waarin we nu leven, alles is tegenwoordig rechttoe-rechtaan alles moet functioneel zijn, en de vioolbouwers zouden het natuurlijk ook een stuk gemakkelijker krijgen met het bouwen van zo'n instrument, tenminste als ze dan niet vierkant en al uit de machine zouden rollen. En opeens bedacht ik me dat de vioolkoffer reeds is geëvolueerd en vierkant is geworden, waar zijn de mooie sierlijke koffers van vroeger gebleven, die staan op het punt voorgoed te verdwijnen, en ik begreep dat dit het begin was en dat de Viool spoedig zou volgen en ook vierkant gaat worden in een vierkante wereld en iedereen zal er dan vierkant achter staan.
Voor de liefhebbers van strak vormgegeven spullen is het aanbod intussen al heel behoorlijk. Maar dat iedereen dat nu alleen nog zo zou willen...???? Vaak maken mensen een leuke mix tussen strak en oud. En wat dacht je van al die brocante winkels en markten? Die zijn er echt niet als er geen klanten worden verwacht. Hoe zou een brocante viool eruit zien? Laat je verbeelding gaan (en er zullen genoeg mensen van gruwen). Zijn er niet al eens jonge vormgevers losgelaten op het fenomeen strijkinstrument? Dat ze de opdracht kregen een nieuwe te ontwerpen naar de geest van deze tijd?
Ha, zat er laatst juist over te denken om mijn koffer eens leuk te pimpen. Er hangt al een poppetje aan de rits, maar bloemetjes en vlinders zou ook prima kunnen. Nu, om een tipje van de sluier op te lichten: Mij lijkt een koffer van spijkerstof tof, met hier dan natuurlijk ook zakken en zo erop. Een vlinder (wit of van spijkerstof, leuk vormgegeven) mag er ook bij. Dus troost je, Tobias, niet iedereen zal vierkant achter een vierkante wereld staan! Ik niet hoor! En de volgende generatie hier evenmin.
Leuk idee die spijkerstof met hier en daar zakken! Ik will nog foedralen maken voor die kemences voor als ze een keer mee gaan voor een optreden. Want uiteindelijk zijn ze niet alleen hier voor muzikaal plezier tussen vier muren! Veilig en stevig in een stofje dat regendruppels tegenhoudt. Kemences in spijkerstof gaat het ws. niet worden, maar het juiste antwoord vind ik wel op de lapjesmarkt.
Meisjes toch, willen jullie de vioolkoffer gaan opleuken ? Dat is wel een goed idee, maar zo gaat het met dit topic de verkeerde kant op, dan wordt het zo'n beetje "Met naald en draad voor u paraat". Straks gaan jullie nog wollen vestjes breien voor de Viool als het gaat winteren, of een wollen hoesje voor de strijkstok.
Dát is nog eens een idee, Tobias, had ik nog niet aan gedacht: breien! Misschien wordt deze moeite wel beloond, doordat dan mijn instrument in de winter lekker warmpjes van de ene locatie naar de andere gaat en dan onderweg minder ontstemt. Een warm flanellenlaagje, een breilaagje, iets ertussen, dat zou toch gewéldig kunnen zijn! En we gunnen ons instrument toch het beste, niet?
Overigens (terug naar de viool), mijn dochter heeft haar viooltje al een jaar of anderhalf terug opgeleukt. Die opleuking zat eerst op haar 1/8 viool en is overgegaan op haar 1/4 viooltje. Is een konijntje. Had een oude dame voor haar gemaakt (niet die uit een andere topic).
O zeker tante Truus, heel erg aardig natuurlijk, maar het lijkt wel een beetje op een geslacht konijntje.
Maar Marcelita ik ben vegetariër hoe kan je dat nu zeggen ! Weet je trouwens wat een kannibaal eet die vegetariër is, een Groenteboer.
Een kannibaal die vegetariër is......die lust toch geen ménsenvlees? Alleen vlees van vegetariërs. Dan mag je wel uitkijken dat je zo iemand niet tegenkomt.... Laten we maar weer terug gaan naar het onderwerp: opleuken viool (en andere strijkinstrumenten). Anders moet er orde worden gehouden (er staat ergens een post van mij op de nominatie afgevoerd te worden) Mijn cello voorzie ik vooral op gelegenheden waar meer celli zijn, van kleurige lintjes aan het staartstuk. Maar zonder zo'n gelegenheid ziet het er ook heel vrolijk uit. Van tijd tot tijd verander ik de kleurcombinatie.
Geslachte konijntjes hangen aan hun achterpoten. Zelf gezien bij een slager. Deze hangt rechtop. (Moet het even opnemen voor mijn dochter hoor!) Ik heb mezelf trouwens een violenopleuk-projectje toebedeeld, zal later wel foto's plaatsen... Kan een klein maandje duren.....
Je hebt helemaal gelijk Irene dit konijntje is niet geslacht, dit is een fris en fruitig konijntje. Ben wel benieuwd wat het violenopleuk-projectje gaat opleuken uh ik bedoel opleveren.
