Ik denk dat ook ik maar eens een e-reader aan ga schaffen. Ik heb een mooi boekenlijstje dankzij jullie. Ikzelf heb een paar boeken over de zus van Mozart. Maar die zijn hier al genoemd geloof ik. En 2 kinderboeken over Mozart die ik voor mezelf aangeschaft heb. Titels volgen!
Ik heb eens even de boekhandel doorgesnuffeld wat Paul zoal op dit vlak heeft gepubliceerd. Heel aardig om te lezen lijkt mij het boek met de titel "Erfstukken" waarin hij zich afvraagt wat muzikaliteit precies is en hoe het toch komt, dat de een gevoeliger is voor een combinatie van klanken dan de ander? Is iedereen in principe muzikaal of bestaat er zoiets als genetisch bepaalde aanleg? Op zoek naar antwoorden komt Witteman terecht bij de wetenschap, maar ook bij zijn jeugd en familietradities. Aan de hand van zijn persoonlijke ervaringen adviseert hij ouders hoe zij hun kinderen het geluk van muziek mee kunnen geven. Lijkt me best interessant om te lezen. Er is ook een boekwerk dat de drempel naar de klassieke muziek moet verlagen en dat heet "Hoor en Wederhoor". Die is voor mij dan weer niet geschikt want die drempel heb ik tijden geleden al ver achter me gelaten.
Eh... de titels van de Kinderboeken: De kleine Mozart op wereldreis (Sanne de Bakker) (vanaf 10 jaar) met cd met de genoemde muziekstukken. De jonge Mozart en het complot in Wenen. (Sanne de Bakker( (vanaf 10 jaar) met cd met de genoemde muziekstukken. Vioolmeisje (Leny van Grootel) Ik vond zelf alle drie de boeken de moeite waard!
Leesbaar en luisterbaar: Govert Jan Bach over de Mattheuspassion. Ik geef toe, mosterd na de maaltijd. Maar dan ben je voor volgend jaar alvast voorbereid. Tony Faber: Maestro, vijf violen en het genie Stradivarius. Of in het Engels: Stradivarius, five violins, one cello and a genius. Verhalen over de levens van 6 strijkinstrumenten van Stradivari. Van hun conceptie in Cremona via Tarisio en Vuillaume naar de huidige gebruikers. Met alle smakelijke anekdotes die daarbij horen. Eric Siblin: Cellosuites van Bach. Leest als een trein. Over Bach, de cellosuites, Casals en de pogingen van de auteur om cello te leren spelen. Anna Enquist: Contrapunt. Over hoe de Goldbergvariaties (mag dat wel, al is het geen strijkmuziek?) haar hielpen bij de verwerking van de dood van haar dochter. (met cd verkrijgbaar) Maarten `t Hart: Johann Sebastian Bach. Bruce Chatwin: Songlines, of in het Nederlands: de gezongen aarde. Ook geen strijkmuziek, maar verhalen over hoe liederen bij de Aboriginals de drager zijn van de cultuur. Ze bevatten de mythen van hun volk, maar worden ook gebruikt als een reisbeschrijving waarmee je je weg kunnen vinden in de woestijn. Een stuk minder makkelijk te verteren maar wel fascinerend: Hofstadter: Gödel, Escher, Bach. Waarin de fuga`s van Bach dienen als metaforen bij het denken over (kunstmatige) intelligentie. Maar bovenal zou ik als verplichte kost willen nomineren het al eerder genoemde Musicofilia van Oliver Sacks.
Wie heeft het boek over Bach van de dirigent John Eliot Gardiner al gelezen? (titel: Bach, muziek als een geschenk uit de hemel; ook in de oorspronkelijke taal: Music in the Casthle of Heaven). geschreven door een dirigent die veel van Bach heeft gedirigeerd. Mogelijk (ik druk mij hier voorzichtig uit, omdat ik het nog niet goed zelf kan beoordelen) een echte Bachspecialist op het gebied van uitvoerende muziek.
Antwoord van mijn vader (leest momenteel 1 hoofdstuk per week, zegt-ie): "Gardiner is een zeer gespecialiseerd Bachkenner, boek is erg aan te bevelen, makkelijk leesbaar" Ik mag 'm lezen als-ie het uit heeft ('over 2 jaar')....
Volgens Marjet zijn er twee gegevens: haar vader leest één hoofdstuk per week (zie #26) hij doet er twee jaar over. (zie #26) Combinatie van 1. en 2. levert: een boek met 104 hoofdstukken. 't Is niet anders.
Bedank je vader hartelijk voor zijn commentaar op het boek. Bij mij komt het op de verlanglijst (jaarlijks is er altijd een moment waarop je ineens moet kunnen zeggen wat je graag zou willen hebben).
Oeps ik las 1 hoofdstuk per 2 weken.....zie nu dat het 1 hoofdstuk per week is....ja dan zijn het 104 hoofdstukken
Gelukkig! Klopt het allemaal weer. (Hoewel ik een boek met 104 hoofdstukken dusdanig veel vind, dat ik twijfel aan de juistheid van de opgaven van de vader van Marjet.)
Update van mijn vader: Hij is nu op blz 200 ('ofzoiets'), hoofdstuk 5: 'De mechanica van het geloof' ..."wat dat ook moge betekenen.... Je moet wel muzikaal en theologisch onderlegd zijn."
Je kunt eenzelfde hoofdstuk best meerdere malen lezen, maar heel gebruikelijk lijkt me dat toch niet.
Ik heb de Engelse versie gelezen, deze vervolgens uitgeleend en daarna ook nog (met een pakketje boekenbonnen) de Nederlandse besteld. Diepgaand en interessant. Ivm 'onderlegd': het vakkundige, poetische, soms hoogdravende Engels is mooi, maar niet altijd gemakkelijk. Met de goede vertaling komt het allemaal nog dichterbij en spreken de treffende details. De tijd nemen, 1 hfd. per week (of euhh, hoe was het ook alweer ...) lijkt niet gek bij dit boekwerk.
Mechanica van het geloof: Ja, dat klinkt wel heel apart! Maar als je ziet hoeveel religieuze muziek Bach heeft gecomponeerd....ik heb begrepen dat hij diep-gelovig was, dan is het niet vreemd dat dit aspect ook in een boek over hem aan de orde komt.
Zoals het mij overgekomen is in het boek: veel diep menselijke ervaringen, gekleurd door geloof. Bijvoorbeeld in de muziek waar het over heengaan gaat (sterven) hoor je, naast diepgelovigheid, dat Bach jong wees was en veel geliefden heeft verloren. Op soortgelijke manieren is Gardiner aan het duiden. Daarom hoef je bij het lezen juist geen ingewijde te zijn?
He! Leuk om te lezen! Ik zal de titels eens op een rijtje zetten. Vervelen hoef ik mij zeker niet in de vakantie