Ik speel nu ruim 5 jaar viool naar alle tevredenheid. Nu heb ik van de week op de altviool van mijn viooldocente even mogen spelen, en het prachtige geluid heeft mijn hersenpan niet meer verlaten. Op 1 of andere manier trekt de altviool nu ontzettend mijn aandacht. Nu vraag ik mij af, of ik naast mijn gewone viool, misschien ook met de altviool kan beginnen?? Of zou dat teveel hooi op mijn vork zijn? Ik weet niet of dat verwarring kan gaan brengen tijdens de lessen? Of misschien moet ik nog maar even wachten. Ik weet dat de alt in een andere muziek sleutel staat geschreven. Maar ik weet niet of de techniek veel verschilt met de gewone viool?
Wat me opviel zondag in Podium Witteman: violiste Isabelle van Keulen raadt het al haar studenten aan altviool te spelen, naast de viool. Als beginner kun je vraagtekens hebben; maar nu jij meer dan 5 jaren speelt en de klank je zo aanspreekt kan het een prachtige optie zijn. Sleutels: bij cellospel (van laag de hoogte in) gebruiken we soms 3 sleutels en het went snel. Grote kans dat jij binnen de kortste keren gewend bent aan de altsleutel.
Even verplaatst. ..gaat om het bespelen, en niet om de bouw. ... Verschil zit met vooral in de streek, omdat de snaren langer en 1 dikker zijn/is, moet je meer kracht in je streek leggen. Verder zijn de afstanden natuurlijk groter en is de sleutel anders maar veel meer verschil in bespelen is er niet. Ik denk dat wanneer je als violist ook altviool speelt je strijktechniek daar winst bij heeft, ook op je viool. Verder zul je de rest van je leven nooit meer zeuren over je 4e vinger want die afstand is op een viool ineens peanuts. Dus. ..huur tijdens de vakantie een altviool, koop een leuk boek met stukken in Position 1 en leef je uit!
Ik Zal eens bij H. Zick gaan informeren over het huren van een altviool. Nico zal nog wel een boek op stapel hebben liggen vermoed ik Wie weet sta ik binnen de kortste keren op een andere plek binnen het strijkersensemble
Koop een leuke altviool op Ebay (je kunt er prachtige vinden!) of bij Bert, koop vervolgens "Sitt, Bratschenschule", opnieuw uitgegeven en bewerkt door Carl Herrmann, Edition Peters nr 2588, en worstel je door de eerste dertig bladzijden. Na twee weken kun je de sleutel lezen oftewel, dan weet je wáár je de vingers moet zetten bij het lezen van een bepaalde noot, (de náám van de noot blijft wat diffuus..) en dan ga je los! Whauww! Wat een warme klank! En wat een leuke partijen! Zo'n kwintet van Mozart, met twéé alten, het raakt je in de ziel! En weet je wat óók leuk is? Er is altijd werk voor je, alten zijn zeldzaam, je kunt aldus kapitálen verdienen! Zo, hier laat ik het maar even bij.
As Woensdag kan ik mijn gehuurde altviool gaan ophalen bij de vioolbouwer. Lesboek voor de altviool ligt ook al klaar. na volgende week mijn 1e altviool les bij mijn eigen viooldocente (heeft ruim 20 jaar altviool gespeeld) ik ben benieuwd hoe snel ik met de altviool uit de voeten kan. de C sleutel lijkt me niet zo moeilijk te leren. ik reken niet terug vanuit de G sleutel maar ga wel op dezelfde manier te werk als op de G sleutel. ik weet nu waar de C,G,D,A open snaren zich op de C notenbalk bevinden, de vingerzettingen komen dan vanzelf met de bijbehorende noten benamingen Hetzelfde als je weet waar de G, D, A, E open snaren zich bevinden op de G notenbalk, van daaruit bouw je je vingerzettingen ook op met bijbehorende noten benamingen op. Het zal alleen ff wennen zijn dat de vingers nu ergens anders staan op de snaren dan ik vanuit de G sleutel gewend ben denk ik. we zullen zien !!!
Op een gewone viool weet je precies welke noot je speelt, maar bij de altsleutel moet ik nog voortdurend nadenken over welke noot ik nou eigenlijk speel! Altvioolspelen voelt als "voortdurend in de derde positie spelen" op een gewone viool.
ja met name de A snaar. Die staat helemaal bovenaan. Waar normaal de G staat Op de E snaar als ik mij niet vergis.
Misschien is het wel makkelijker om vanuit cello altviool te leren. Ik begrijp dat je dan nog eerder problemen krijgt met hoe je dan de strijkstok vast moet houden en strijken. En de afstanden tussen de toonhoogten verschillen iets meer dan als je eerst viool hebt leren spelen. De snaren van de altviool zijn hetzelfde gestemd als van de cello, maar dan octaaf hoger. Jullie zijn met viool g-d-a-e gewend en dat geeft weer heel andere vingerzettingen, dat lijkt mij het vervelendst. De vingerzettingen zijn immers geautomatiseerd. Nu moet je weer andere routines aanleren, ach ja, hersenen zijn gelukkig plastisch en het is waarschijnlijk uitmuntende hersengymnastiek. Ben benieuwd hoe het altvioolavontuur je bevalt! Hoop dat je ons op de hoogte houdt!
.. en na een tijdje, als je de alt eenmaal eigen gemaakt hebt, juist wel afwisselen, zou ik zeggen ..
Ik bedoel dus dat je de beide instrumenten niet tijdens één concert afwisselend gebruikt. Ik begeleid wel eens koren en dan wordt je wel eens gevraagd een stuk zonder altviool even op de viool mee te begeleiden. Dát levert wel eens problemen op, omdat je je plotseling in een lastige riedel gaat afvragen welke toon je ook al weer moet spelen!
Ik las net, dat als je een altviool in dezelfde maat neemt als een 4/4 viool, dat de afstanden dan overeenkomen met de gewone viool.
Een altviool is akoestisch gezien al een verkeerd instrument...is te klein (klankkast) in verhouding tot de lage C snaar. Het is voor de klank vaak beter om een grotere alt te kiezen. Mijn man speelt ook beide en geeft aan dat hij het liefst een grote alt heeft, dan is namelijk alles anders (sleutel, snaren en afstanden) dat hij ook goed weet dat hij op een alt speelt, dat vindt hij minder verwarrend dan een kleine alt waarbij hij het gevoel nog heeft dat het een viool is, dan raakt hij in de war.
Veel altpartijen (ik heb hier b v. die van Haydn kwartetten op. 71) kun je prima op de cello spelen als je de altsleutel onder de knie hebt. Dan klinken de lagere tonen van de partijen ook voller. Hoe komt het dat er destijds een alt is ontwikkeld, terwijl dat dus akoestisch toch een beetje een probleem geeft en je dus met een cello met wat hoger positiewerk het meeste (gok ik) wel kunt spelen. Dat hebben ze vroeger vast ook wel beseft, dus waarom dan die alt?
Vandaag op de altviool gespeeld met behulp van een lesboek. 't Is even wennen om de C sleutel te lezen. Ik heb het gevoel dat ik in positie aan het lezen ben. Maar het went wel. Voor de lol heb ik eens een lied gespeeld in de G sleutel. Dat gaat probleemloos. Alleen kan ik maar tot de A- snaar spelen Natuurlijk. Gek genoeg kan ik bij het oefenen in de C sleutel bijna alle galmtonen zuiver spelen. Zelfs de 4e vinger gaat van een leiendakje. Tijdens een toonladder. Nu nog de c sleutel onder de knie krijgen.
Ik weet niet wat voor ezelsbruggetje je als violist kunt maken om die C-sleutel te lezen. Maar met een goede altmethode krijg je het gewoon goed ingeslepen en werken ezelsbruggetjes misschien zelfs nog contraproductief! Uiteindelijk krijg je er wel een prachtig repertoire bij voor altviool Ja, als je bij de A- snaar bent belandt, rest je nog in hoge posities op die snaar te spelen, terwijl je met de E-snaar natuurlijk lekker nog in lagere positie kunt blijven. Scheelt alweer een kwint. Galmtonen, wat zijn dat? Die ken ik (nog) niet. Met m'n cello heb ik wel eens eerder een eenvoudige altpartij gespeeld (geen optreden hoor, gewoon met wat mensen met elkaar wat uitgeprobeerd). Voor mij was er wel een ezelsbruggetje: De noten worden net 'een toontje heter opgediend dan ze zijn'. Dus de C ziet eruit als een d, de d als een e enz. En verder alles een oktaaf omhoog spelen. De laagste toon als noot geschreven van de alt doet denken aan de laagste van de cello, alleen dus iets 'omhooggezwiept'. Als cellisten moeten we bijna in alle sleutels lezen. Daar hebben we een aardige kluif aan en daar gaat best wel een tijd overheen voordat dat er in zit. Een volgende sleutel pak je als cellist mogelijk dan ook wat sneller op (net als degenen die in meerdere computertalen kunnen programmeren, die pakkend de volgende er ook ff bij)