Ah, bach spelen is geen straf ...maar als ik jou zo hoor, in het begin met die grote grepen wel een beetje haha.
Ik durf het bijna niet te zeggen, het is een beetje als vloeken in de kerk, maar ik houd niet zo van Bach.
Haha, ach, vroeger op viool kon ik Bach ook niet waarderen, maar nu ik ouder ben en op cello vind ik het wel rustgevend.
Ik ben al oud Ik vind (de muziek van) Bach soms best aardig, maar alleen als iemand echt heel goed kan spelen. In ieder geval niet als ik het speel.
Voor de grote grepen neme men dus een speelstukjesboek van Bach! (Was dat dat boek voor jonge spelers van Bettina Wolbert?)
Ach ieder zijn voorkeur en die moet je kunnen hebben. Ik durfde vroeger nooit te zeggen dat ik Mozart echt 3 x niks vind; oersaai. Nu doe ik dat wel. Muziek is uiteindelijk een heel persoonlijke beleving. Gewoon hardop zeggen dus!
Toen ik vooral piano speelde, vond ik Bach niet echt 'mijn ding'. En ik had een leraar die heel erg van Bach hield... Ik was heel verbaasd bij mijzelf te constateren dat ik op cello 'ineens' met plezier Bach speel en die suites heel erg mooi vind. Ouder en wijzer geworden? Misschien. Ik denk vooral dat je als mens je verder blijft ontwikkelen en dus ook op muzikaal gebied en dus ook de voorkeuren kunnen veranderen. Daar gaat enige tijd overheen, dus ouder & wijzer kunnen wel terdege van toepassing zijn. Zo ben ik ook een fan van G.F. Händel geworden, had ik ook nooit eerder voor mogelijk gehouden.
Ik merkte vandaag dat ik soms automatisch mijn duim meenam bij de grote greep, jeej er is dus al iets van automatisme aan het ontstaan Vooral bij de hoge vierde vinger op de c-snaar wil ik de duim weleens vergeten
Dat ga je echt wel afleren! Je hand stuurt je immers een signaal en dat wil je zo niet. Wel mooi dat je nu al merkt dat je de grote greep al wat geautomatiseerd hebt! Alleen natuurlijk dus de goede beweging automatiseren!
