De Webwinkel neem ik mee, evenals een flink afgeslankt atelier (uitsluitend na afspraak, met uitzicht op de duinen in de verte): de fysieke winkel in Groningen is sinds vorige maand gesloten.
@gevoeligesnaar @JanHut Kijk, daar heb ik dus wat aan. Bedankt! Ik zou er anders gelijk vol ingaan met een half uur achter elkaar - heb nogal de neiging om lichtelijk door te draven. Ik heb straks wekelijks een half uur les. Kon ook 20 minuten, maar dat leek mij redelijk kort. Maar goed, ik ben er klaar voor. Van mij mag het morgen zijn! Iets dat ik niet vaak zeg op een zondag... @BertBoonVioolbouw Adieu Grunnse klei dus? Maar je nieuwe uitzicht maakt veel, zo niet: alles, goed!
Duinen...ik begrijp dat ik in de toekomst wel een eindje moet rijden... Sorry Hennetje. Terug naar jou. Groot gelijk dat je een half uur hebt gedaan; 20 minuten is wel heel kort voor een les.
Aha, nieuwe omgeving, wie weet wat dat weer gaat brengen Ja, we zien uit naar je verslag van die eerste vioolles...
@marloes s @Marcelita Wat leuk dat jullie dat vragen! Want: oh, wat was het leuk! Echt, het was zó leuk! Ik bakte er natuurlijk geen hout van, en zat na een paar streken allang niet meer tussen de kam en de toets en ik creeerde een paar klanken die eng veel overeenkomsten vertoonden met een walvis in doodsnood, maar ik heb genoten. Paar oefeningen mee gekregen, met daarbij ook een liedje als mp3 als begeleiding. Een kneuterig wijsje, maar al wel heel echt! De dertig minuten vlogen voorbij. Werken aan de strijkhouding natuurlijk. Daarvoor kreeg ik een stokje mee, die ik heel knullig met mijn rechterarm over mijn linkerschouder moet strijken. Ik zoog alles in me op als een spons. Echt. Nu lekker thuis aan de slag en aftellen naar de volgende les!
Gefeliciteerd en welkom in Strijkersland! Wow de eerste les strijk je al dierengeluiden das meer dan ik kan zeggen over mijn eerste cellolessen. En da's zeker niet knullig! Das serieus werken aan een van de belangrijkste punten van je strijkers carrière en iets waar je waarschijnlijk je hele strijkers carrière mee bezig zult blijven houden: Je strijkhouding. Verbeterde strijkhouding resulteerde rechtstreeks tot een verbeterde klank Hou ons vooral op de hoogte!
En ik vroeg mij af, Heb je een een schriftelijke waar je les aantekeningen in schrijft? Ik heb zo'n schrift en het is een enorme hulp, als ik het nu in een cellodip zit en het gevoel heb dat ik niet opschiet, kijk ik terug in mijn schrift en zie hoever ik gekomen ben. Soms lees ik tips weer terug. En ik verbaas mij erover dat ik al zolang cello speel. Dat is gewoon leuk om terug te lezen.
Ja, mijn docente vroeg of ik een schrift mee kon nemen voor aantekeningen. Ze heeft er zelf gisteravond wat punten ingezet. Denk inderdaad dat zoiets tot een heilig naslagwerk kan uitgroeien.
Ik heb ergens nog een pianoschrift, een gitaarschrift en nu een cellomap met lege bladen voor aantekeningen en nog oefenvellen die op A-4 formaat werden meegegeven. Dat gaat handiger in een 23-ringsmap.
Ik mag graag 1 goeie raad meegeven. Speel altijd in de juiste houding. Anders krijg je blessures waar je misschien nooit meer vanaf komt. (Dat is mijn ervaring)
@Deanone Dat is een hele goede! Dankjewel. Ik ga er ook wel vanuit dat ik dat in de les ook wel krijg? Want ik weet (nog) niet wat de juiste houding is. We hebben het al wel over de stand van de strijkarm gehad. Dat je niet je hele schouder moet meenemen enzo. Maar ik geef eerlijk toe dat ik allang blij ben dat ik de viool goed op mijn schouder heb en geen twee snaren tegelijk raak (wat 6 van de 10 keer bij het oefenen thuis gebeurt) , zodat ik dan weer mijn houding vergeet.
Bij een goeie docent leer je een goede houding! Mijn eerste docent lette altijd goed op mijn houding. Ik had wel eens pijntjes. Maar dat lag ook aan mijn bouw en natuurlijke houding. Mijn tweede docent vond houding niet haar afdeling en stuurde mij door naar een ergotherapeut voor muzikanten. Zij vond mijn houding okee (na wat consulten en wisseling van schoudersteun). Maarrrr.... de nieuwe bonmusica zat lekker. Zo stevig als een huis. Maar mijn viool kwam boven mijn schouder uit en zat vrij ver naar achteren. Zorg dat je dat nooit doet want dan ontwikkel je een blijvende blessure. Ik speelde ook nog erg veel in die verkeerde houding en mogelijk is het voor mij voor altijd klaar. Ik kan nl niet lang meer mijn arm optillen. Dus bij pijntjes je docent laten kijken wat je niet goed doet en je oefentijd langzaam opbouwen. (Ik voel nog wel een beetje frustratie dat ik nog steeds niet kan spelen merk ik )
Goeie docent en goed zelf op blijven letten. Anouschka heeft ons een wijze les geleerd: pijntjes vanaf het begin niet negeren.... Maar je gaat wel weer spelen hoor, Anouschka, dat lukt je!
Ik hoop dat je gelijk krijgt Irene! Het is dat ik nu nog regelmatig last krijg terwijl ik geen viool speel.