Het staat nu even stil ivm de kosten die ik moet gaan maken om de koffer te gaan lamineren met epoxy en carbon. Andere kosten gaan even voor. De mal ligt tot ik weer verder ga veilig op de kast.
Ik hoop dan toch maar dat je tot nu toe minder kwijt bent dan de aanschaf van een nieuwe cellokoffer.
En hoe is het met de cellokoffer? Lamineren met epoxy en carbon zijn nu de eerste dingen die een keer zouden gaan gebeuren. We zijn benieuwd, het is wel een stoer project!
De materialen die ik nodig heb zijn op en wacht op een financiële buffer om weer verder te kunnen. Het bodemdeel heb ik omtrokken met glasvezel en epoxy. De volgende stap is om het bodem deel af te werken met epoxy plamuur. Daarna oneffenheden weg schuren en is dat deel klaar voor een proef "afdruk". Dat word een bodem deel van glasvezel en epoxy om te zien of het helemaal word zoals ik graag wil. Pas daarna ga ik het definitief van carbon maken. Dus nog een behoorlijk lange weg te gaan.
Als ik het zo lees doe je dat dan ook maar één keer. Ik bedoel, als iemand anders jou zou vragen een cellokoffer te construeren, dan vermoed ik dat je daar niet dolenthousiast JA op zou zeggen?
Nou misschien zou ik het wel doen. Het is best leuk werk en tegen de tijd dat ik mijn eigen koffer af heb weet ik precies wat ik wel en niet moet doen. En volgende koffer kost mij waarschijnlijk de helft van de tijd. Ik zou bv kunnen overwegen een redelijk standaard mal te maken voor 7/8 cello, dan zou je zo'n mal keer op keer kunnen gebruiken voor 7/8 cello koffers. Dan word het maken van deze koffers een makkie. En omdat 7/8 koffers zeer moeilijk te krijgen zijn kan ik dan zo een eigen zaakje beginnen Maar mijn eigen koffer maak ik hobbymatig. Het maakt mij niet uit hoe lang ik er over doe. Ik moet nog veel dingen uitvinden en ga er alleen mee aan de slag als ik tijd, zin en geld heb. Elke keer een beetje, word uiteindelijk toch nog wel wat.
Toch wel een mooi proces. Tijd en geld zijn bekende hindernissen, maar uiteindelijk te overwinnen. Tijd, zin en geld, is die volgorde toevallig of misschien toch niet? Het lijkt mij bij dit soort projecten inderdaad ook dat je wel in een bepaalde stemming/inspiratie moet zijn om verder te gaan. En geld ervoor opsparen kost tijd (of je moet gauw even een leuk bedrag van de loterij binnen kunnen slepen).
Eigenlijk zou de volgorde: Geld, tijd en zin moeten zijn. Zonder geld kun je geen materialen kopen en dus helemaal niet aan de slag. Als je wel geld/ materialen hebt maar wel zin maar geen tijd, kom je ook niet verder. Als je wel geld/ materialen hebt en ook de tijd, maar geen zin, kan je best aan de slag gaan maar word het een rot klus om te doen. Al deze 3 punten moeten kloppen. Als 1 punt niet klopt kom je niet verder. Want ik heb nu genoeg tijd en ook best veel zin om verder te gaan, maar op dit moment kan ik niet verder omdat ik geen materialen heb. Maar vroeg of laat komt dat wel weer in orde, alleen afwachten wanneer dat is.
Nu de coronaregels weer zijn versoepeld, zou je denken dat er volop tijd en gelegenheid was om het project tot een goed einde te brengen. Is dat een ijdele veronderstelling of heb je er nog wat aan kunnen doen Marloes? Ben wel benieuwd of je nu vol trots met de cello op de rug met je zelfgemaakte koffer van her naar der gaat.
Ik ben pas weer begonnen met een volgende fase van de mal. En hoewel ik heel tevreden met met de contouren van de mal is deze toch nog lang niet zo ver dat ik kan gaan lamineren met glasvezel of carbon. De mal moet worden bijgewerkt en ik ben ook van mening dat de mal misschien toch wat te krab is om aan de binnenkant van de uiteindelijke koffer nog de nodige aanpassingen te kunnen doen, zoals stoffering en pads. Het probleem met de mal is op dit moment dat deze niet mooi glad is en dat is nodig voor een strak resultaat. Er moet dus iets over de mal heen wat deze super glad maakt en alle deuken en oneffenheden weg haalt. En tevens wil ik de mal wat groter maken zodat ik later meer ruimte in de koffer heb om deze te bekleden en pads te plaatsen. Ik ben met verschillende materialen aan het experimenteren geweest op reststukjes van de mal. Ik wil iets gebruiken waar ik een dikke laag mee kan maken en wat ik later nog kan schuren als dat nodig is. Eerst ben ik begonnen met spul waar je gaten mee dicht maakt, maar om de hele mal daar mee in te smeren word een hele dure grap en het is heel lastig schuren als het uitgehard is, en dus is dat weggestreept. Toen ben ik gaan kijken naar gips, maar dat is dan meestal gietgips en dus veel te dun om een dikke laag mee te maken. Tevens heb ik klei geprobeerd maar dat word dan ook heel duur en ik vind het lastig om van klei een hele mooie egale laag aan te brengen, het kan, maar de kosten zijn te hoog. Zoekend op verschillende fora kwam ik eindelijk op een spoor model bouw forum terecht waar ze stuc gebruiken om bergen en landschappen van te maken. En dus heb ik een kleine doos stuc gekocht om het uit te proberen, en dat werkte heel erg goed. De laag is lekker dik, de stuc is makkelijk in model te brengen, en is later nog goed schuurbaar. Het enige punt is dat ik de stuc die ik gebruikte nog wat grof vond en dat er korrels voelbaar blijven na het schuren. En voor een super glad resultaat mag dat niet meer voelbaar zijn. En dus ben ik nu aan het experimenteren met een hele fijne stuc. Dat lijkt heel erg goed te gaan. De laag is lekker dik, makkelijk aan te brengen en in model te maken en na het drogen een schuren een spiegelglad resultaat. Dus ik denk dat ik de oplossing heb gevonden. Om de stuc aan te brengen heb ik een hele dag nodig omdat de stuc verschillende stadia heeft van drogen en bijwerken. Waarschijnlijk ga ik er morgen mee aan de slag. Heb en zak van 25 kilo stuc thuis laten bezorgen ( gaan alleen maar in grote zakken) dus ik kan mijn hart ophalen. En nog een voordeel is dat de stuc heel goedkoop is, en ik aan 25 kilo meer dan genoeg zal hebben. Wordt vervolgd.
En als het goed lukt kun je daarna meteen ook als stukadoor in de bouw aan de slag, want daaraan schijnt momenteel een grote behoefte te bestaan!
Het is wel echt een techniek om met stuc te werken, wel leuk om mee te experimenteren in het klein, maar een muurtje stukken is toch echt wel even iets anders, daar waag ik mij niet aan
Moest de mal met stuk toch niet helemaal werken kan je mogelijk eens kijken naar tooling hars voor de mal.
Dat ziet er mooi uit, en zoiets ga ik ook doen, maar je begint met een vorm die helemaal prefect moet zijn. De eerste auto was perfect en daardoor was het resultaat goed. Ik heb geen bestaand voorbeeld( eerste auto) wat ik kan gebruiken, dat ben ik nu aan het maken. Eigelijk gebruiken ze hier de auto als mal ik gebruik een eigen gemaakte cellokoffer mal. Deze cellokoffermal ben ik nu aan het perfectioneren. Daarna ga ik een proef doen met glasvezel laminaat en als dat er dan goed af komt can ik het uiteindelijk van carbon maken. Maar het eindresultaat is helemaal afhankelijk van de eerste perfecte mal. Ik gebruik geen bestaande cellokoffer maar maak een mal op maat voor mijn kleine cello. Dus vandaar dat ik niet zomaar kan gaan lamineren.
Ow juist ik zat al een stapje te ver . Je gaat dus de vorm die je hebt uitgesneden bestrijken om een stevig en glad resultaat te krijgen. Het klinkt misschien stom maar ik heb in het verleden wel eens papier maché/papierpulp gebruikt om dit te doen wanneer die is uitgehard breng je enkele laagjes gesso (witkalk met witte lijm) aan, die laag kan je ook gemakkelijk fijnschuren met Schuurpapier.
