Vrouwvriendelijk product.

Discussie in 'Overig' gestart door Tobias, 9 aug 2019.

  1. Tobias

    Tobias |♫♫|♫

    Lid geworden:
    13 jul 2013
    Berichten:
    4.532
    De staartpen.

    Aan het eind van de negentiende eeuw kwam de staartpen in zwang, dat is de pen waarop de huidige cello rust zoals wij allen weten.
    Voordat de staartpen er was, moest men de cello dus stevig tussen de benen klemmen om te kunnen spelen.
    Nu was het zo dat het vroeger voor vrouwen als onfatsoenlijk werd gezien om iets met de benen te omklemmen. Ik denk hierbij aan dames die paard reden en dus met de beiden benen aan één kant op het paard zaten.
    De cello was dus een instrument dat een vrouw ook met haar benen moest omklemmen.
    Vrouwelijke cellisten waren er voordat de eindpen werd gebruikt dan ook bijna niet.

    Pas toen de staartpen een algemeen onderdeel van de cello werd, gingen er steeds meer vrouwen cello spelen.
    De uitvinder van dit zo bij uitstek vrouwvriendelijke product is onbekend.

    Tobias.
     
  2. Oosterhof Vioolbouw

    Oosterhof Vioolbouw Frits Oosterhof Beheerder

    Lid geworden:
    29 mrt 2003
    Berichten:
    14.250
    Homepage:
    Ik speel geen cello, maar ik heb me laten vertellen dat je bepaalde ongewenste klanken zoals wolftonen kunt bedwingen met meer of minder druk van de benen op de krans van de cello. Mogelijk dat cellisten dat kunnen bevestigen?
    Als mijn geheugen me niet in de steek laat is dit zelfs al eens op het forum ter sprake geweest.
     
  3. BertBoonVioolbouw

    BertBoonVioolbouw |♫♫|♫

    Lid geworden:
    25 mrt 2003
    Berichten:
    4.902
    Homepage:
    Wanneer hier geen valide historische bronnen worden gegeven die dit bevestigen, lijkt het mij een apert onzinverhaal. Dat de cellopunt zou zijn geïntroduceerd als emancipatoir product lijkt mij grenzend aan geschiedsvervalsing. Dat dames later allerlei dingen zijn gaan doen die in vroeger dagen voor vrouwen meer of minder taboe waren is een algemeen emancipatieverschijnsel in de Westerse wereld, waarin het bespelen van bepaalde muziekinstrumenten onderdeel van zal hebben uitgemaakt. In Saudi Arabië en Pakistan zullen hoogstwaarschijnlijk minder dames de cello bespelen, ondanks de algemene beschikbaarheid van de cellopunt!
    Als het opheffen van het off-topic forum er toe zal leiden dat de reguliere fora vollopen met flauwekul van de zijde van Tobias, stel ik voor het dan maar weer in te voeren, met dien verstande dat het alleen toegankelijk en zichtbaar is voor Tobias en een beperkt aantal andere notoire grappenmakers.;)
     
  4. Oosterhof Vioolbouw

    Oosterhof Vioolbouw Frits Oosterhof Beheerder

    Lid geworden:
    29 mrt 2003
    Berichten:
    14.250
    Homepage:
    Ik schaar het fenomeen onder ontwenningsverschijnselen van de kant van Tobias. Het/hij moet ook even de kans krijgen.
     
  5. Tobias

    Tobias |♫♫|♫

    Lid geworden:
    13 jul 2013
    Berichten:
    4.532
    Dat de staartpen zou zijn geëntroduceerd als emancipatoir product beweer ik niet Bert. Ik schrijf toen de staartpen in zwang kwam, en dat is heel iets anders.

    Op je laatste opmerkingen zal ik maar niet ingaan, want aan gekibbel daar is het forum niet voor.
     
  6. BertBoonVioolbouw

    BertBoonVioolbouw |♫♫|♫

    Lid geworden:
    25 mrt 2003
    Berichten:
    4.902
    Homepage:
    Ook al zou dat zo zijn, het is allemaal pure onzin. Hou daar nu eens mee op. Het forum is niet voor flauwekulberichten.
     
  7. Oosterhof Vioolbouw

    Oosterhof Vioolbouw Frits Oosterhof Beheerder

    Lid geworden:
    29 mrt 2003
    Berichten:
    14.250
    Homepage:
    Ik heb het gevonden: https://strijkersforum.nl/threads/wolftoon-en-remedie.433/#post-4885
     
  8. Tobias

    Tobias |♫♫|♫

    Lid geworden:
    13 jul 2013
    Berichten:
    4.532
    Dan is dit ook allemaal onzin zeker?


    Rahul Gandolahage | 02 oktober 2018

    Vijf weetjes over De cello

    Familie van de viool
    De cello is een instrument uit de vioolfamilie, die aan het eind van de middeleeuwen ontwikkeld werd uit de nog oudere Viola da Braccio. Eigenlijk is de naam voluit ‘Violoncello’, wat een gekke tegenstrijdigheid oplevert, omdat het letterlijk ‘kleine grote viola’ betekent. Dit komt omdat er in die tijd meerdere maten ‘basviolen’ waren; grote broertjes van de viola. De huidige cello was ooit dus een klein formaatje ‘basviool’.

    Namen

    Je zou denken dat het bij zo’n veelgebruikt instrument niet heel ingewikkeld is om de geschiedenis uit te pluizen, maar niets is minder waar. Musicologen en historici zijn er nog steeds niet helemaal uit wanneer de cello nou precies voor het eerst werd gespeeld en hoe hij zich heeft ontwikkeld. Het is soms bijvoorbeeld niet helemaal duidelijk of oude teksten of muziekstukken verwijzen naar de Violoncello, of zijn neefje de Viola da Gamba (die niet van elkaar afstammen, zoals sommigen nog wel eens beweren!). Een andere oorzaak van het moeizame onderzoek is de veelvoud aan namen voor ongeveer hetzelfde instrument. Ga er maar aanstaan, als de violoncello in oude teksten ook wel bas de violon, basso di viola, bass viol de braccio, basse de violon, bassetto, bassetto di viola, basso da brazzo, basso viola da brazzo, viola, viola da braccio, viola da brazzo, violetta, violoncino, violone, violone basso, violone da brazzo, violone piccolo, violonzino, violonzono of vivola da brazzo genoemd werd. En dan zijn dit alleen nog maar de Italiaanse namen…

    Cellistes

    De cello bleef zich door de eeuwen heen ontwikkelen. Antonio Stradivari – de beroemde bouwer van de Stradivarius violen – zorgde er eind 17e/ begin 18e eeuw bijvoorbeeld pas voor dat er standaardmaten voor een cello gebruikt werden. Ook had de cello in sommige landen nog wel eens een snaar extra: 5 in plaats van 4. De laatste van de zes bekende Cellosuites van Johann Sebastian Bach is bijvoorbeeld eigenlijk gecomponeerd voor een cello met 5 snaren, waardoor de moderne cellist zich nu in ingewikkelde technische bochten moet wringen om het toch op een viersnarige cello te kunnen spelen. Een hele belangrijke ontwikkeling raakte pas aan het eind van de 19e eeuw in zwang: de staartpen waarop de huidige cello staat. Vóór de staartpen moest een cellist zijn instrument tussen de benen klemmen om te kunnen spelen. ‘Zijn’ instrument, want het werd voor een vrouw als onfatsoenlijk gezien om een instrument met haar benen te moeten omklemmen. Vrouwelijke cellisten waren er toen dus bijna niet. Pas toen de staartpen een algemeen onderdeel van de cello werd, gingen meer vrouwen cello spelen.

    Vibrato

    Los van de lengte en het volume van een toon, kan een cellist ook spelen met de ‘gladheid’ van een toon. Net als bij een gitaar bepaalt een cellist met de vingers van de linkerhand de toonhoogte van de snaren. Maar als je goed kijkt, zie je dat een cellist vaak de linkerhand niet laat stilliggen tijdens het aanstrijken van de snaar. In plaats daarvan ‘schudt’ hij of zij de linkerhand op en neer (zonder daarbij de top van de vinger te verplaatsen), met als effect een op- en neergaand, trillend geluid. Deze techniek heet ‘vibrato’, en wordt gebruikt in de hele vioolfamilie. Wanneer een toon ‘glad’ gespeeld wordt, of wanneer vibrato wordt gespeeld (en de balans daartussen), ligt meestal aan de smaak en interpretatie van de speler. Let er maar eens op wanneer je een cellist ziet spelen. Zelfs vanaf een afstandje kun je de vibratotechniek zien.
     
    Muzirene vindt dit leuk.
  9. Tobias

    Tobias |♫♫|♫

    Lid geworden:
    13 jul 2013
    Berichten:
    4.532
    o.png
     
  10. remi

    remi ♫ ♪

    Lid geworden:
    11 mei 2004
    Berichten:
    1.715
  11. remi

    remi ♫ ♪

    Lid geworden:
    11 mei 2004
    Berichten:
    1.715
  12. Oosterhof Vioolbouw

    Oosterhof Vioolbouw Frits Oosterhof Beheerder

    Lid geworden:
    29 mrt 2003
    Berichten:
    14.250
    Homepage:
    Dat duimpje omlaag van jou klopt niet. Het is noch een rechterhand, noch een linker!
     

Deel Deze Pagina