'Con Sordino' in orkest/ensemble: Hoe wonderbaarlijk het gedempte kan klinken (even los van welke sourdine) is hier te horen in de strijkers (behalve de solist):
Een heel ander type en toepassing van een sourdine: de (dikke en sterk dempende) 'oefen-sourdine'. Een ideaal ding, dat ik (amateur-cellist) met veel plezier veelvuldig gebruik. Er zijn metalen oefensourdines, die ik niet zou aanraden, omdat ze het bovenblad van de cello kunnen beschadigen, als ze vallen, en rubberen voorbeelden, die iets minder sterk dempen maar ook prima zijn. Met zo'n oefen-sourdine horen je huisgenoten en buren maar heel weinig, zodat je onbekommerd langdurig kunt spelen, en - belangrijk! - niet petieterig, bangelijk en muizerig gaat strijken, iets waartoe nogal wat amateurs een beetje geneigd zijn. Dus, als je nog niet zo'n ding hebt: vooral kopen (een of twee tientjes) en los gaan!
Mooi bericht, maar niets nieuws gezien de vele discussies, tips en handreikingen die her en der al op dit forum staan.
Welkom op het forum! Je bent al enthousiast aan de slag gegaan! Welke oefensourdine (graag een plaatje ervan) heb je dan, als het niet die rubberen of metalen (soort nep-goud) is? Die rubberen houdt inderdaad niet zo heel veel tegen. De metalen met 'zachte' voering heb ik, die houdt veel meer tegen. Die was net geen twee tientjes. Goed vastzetten op de kam en niet te wild spelen.
Ik gebruik een volledig rubberen oefendemper (zie onder) en heb daar de munificente som van € 8,90 voor betaald. Ik ben dol op dat ding en gebruik hem veel, ook als ik alleen thuis ben. Uiteraard is het geluid veel zachter, en wat 'neuzelig', maar je kunt wel degelijk ook aan toonvorming werken, en zeker aan articulatie, diverse streken, en uiteraard intonatie. Toonladders, drieklanken en allerlei vingeroefeningen 'vervelen' auditief veel minder snel. Als ik stevig de stok in de snaren zet, trilt hij toch niet los (i.t.t. de metalen demper die ik hiervoor gebruikte). Ik ben geneigd fors te strijken met de sourdine, om de bekende amateur-'bedeesdheid', waaraan ook ik geneigd ben te lijden (o.a. uit angst voor missers en valse tonen), tegen te werken. Ik heb de indruk dat dat prima werkt!
En dan te bedenken dat die laffe zachte streken uit angst juíst zo valsig kunnen klinken! Ja, die rubberen heb ik ook. Ik heb ze dus allebei. Die metalen vindt ik wel beter dempen, maar vraagt wel net wat meer behoedzaamheid. Dat is net die behoedzaamheid die jij wilt voorkomen. Af en toe gaan mijn gedachten naar een zelf te maken demper, dat kan toch niet zo heel moeilijk zijn. Alleen heb ik nu even andere prioriteiten.
Er zijn maar heel weinig composities die de solist een sourdine voorschrijven. De enige die ik ken is Pablo de Sarasate met zijn "Zigeunerweisen" deel twee. In dit YT-fragment is te zien dat de soliste, de sourdine op de kam schuift en hoe dat dan verder klinkt:
@Marcelita: ik heb eens, toen ik geen sourdine bij me had, houten wasknijpers aan weerszijden op mijn kam gezet. dat is voor velen ongetwijfeld vloeken in de kerk, maar het werkte prima. Ik vond het geluid zelfs best mooi. Ook de aanblik gaf me veel voldoening (inclusief de verwarde blikken van mijn mede-musici).
Dat klopt, houten wasknijpers dempen heel mooi. Daar moest ik eigenlijk ook aan denken toen ik dacht aan het zelf maken van een sourdine. Het mooie van de knijpers combineren met een vormgeving die minder 'afstotend' (in de zin van dat het oog ook wat wil) is. Moet een leuk knutselprojectje zijn, maar ik heb daar nu even niet de rust voor.
De rubberen sourdine waar @W.J. Mooi over schrijft wordt door de verkoper meestal 'hotel-sourdine' genoemd.
