Kunnen violen praten ?

Die viool heeft een trauma. Die zit in een eeuwige shock, zal niks meer zeggen, nooit meer....

Goed hè, back on topic...

 

Zou er nog trauma-therapie zijn voor dit soort violen? Of is-ie veroordeeld tot het leven in stilte (aan de wand, museumstuk, monument) als getraumatiseerde cruise-viool?

 

Dit is de viool die waarschijnlijk kan praten.

 

Hij kan weer geluid maken.

 

Waar is die smilie nou met die hartjes????

 

Het verhaal bij het voorwerp geeft een meerwaarde, waar musea geïnteresseerd in zijn.
Bv een viool uit 1850 afkomstig van laat zeggen Jan met de Pet is doorgaans minder waard als een zelfde waar dan een of andere beroemdheid op heeft gespeeld.

 

Ja, en dan is het de vraag hoe lang die viool in dat water heeft gelegen.

 

Experts denken dat Wallace de viool tijdens de ramp in de lederen kist heeft gestopt en die kist om zijn lichaam heeft gebonden. Toen zijn lichaam tien dagen later werd gevonden is de viool teruggebracht naar zijn verloofde, Maria Robinson.
(Zie de link eerder in dit topic.)

Maximaal 10 dagen dus.

 

En eventueel losgelaten lijm is natuurlijk geen probleem als je het instrument bij een vioolbouwer brengt.

 

Hartley en zijn mannen kregen opdracht om door te spelen om paniek te voorkomen. Het schip ging ten onder en Hartley ging zichzelf niet proberen te redden, nee hij ging zijn viool redden. Ook een lezing is dat hij het instrument netjes in een kist deed en er een reddingboei aan vastbond.

Stel je toch eens voor, in die paniek gaat iemand een waardeloze viool redden, nou dan heb je wel wat anders aan je hoofd.

 

Tobias, dat is nou paniek. Dan zou je willen dat je nog rationeel kunt denken (dat andere aan je hoofd), maar in paniek gaat het dus toch anders.

 

Er een Italiaanse mandoline naast leggen, dan komen de verhalen vanzelf.

 

Dan stel ik voor dat je die verhalen publiceert op het mandolineforum.nl want wij hebben er hier geen behoefte aan!

 

Wij? Je spreekt toch voor jezelf?
Tobias kan die verhalen gewoon in de conversatieruimte zetten (hij vertelt ze aan zijn vriend op het forum) en iedereen die mee wil genieten, vraagt aan hem of die ook mag worden opgenomen in de groep meelezers.

 

Ja hoor, ik spreek voor mezelf, maar "wij" klinkt wat stoerder en wellicht wat overtuigender, al valt het overtuigen van Tobias door de bank genomen niet mee. Maar het opzetten van een leuke privé conversatie met Tobias over sprekende, lachende en wellicht kunstjes uitvoerende violen c.q. mandolines, gesitueerd op een zinkende oceaanreus, kan voor jou natuurlijk een heel goed idee zijn (ik spreek hier voor mezelf natuurlijk)

 

Wat vioolbouwers tegen mandolines hebben weet ik niet. Maar eens ging ik bij een vioolbouwer langs met een mandoline waarin een scheurtje zat. Hij wees alleen maar naar de deur, ik kon gaan.
Eenzelfde afkeer bemerk ik nu bij mijn goede forumvriend Bert, jammer wat dat doet mij als mandolinist pijn.