Beste(n), Ik ben 60 jaar, speel al 40 jaar bayan (ook wel polyfone accordeon genoemd) waarvoor ik mijn volledige muziekacademie heb doorlopen, maar mijn droom is altijd geweest om ook een strijkinstrument te leren bespelen. Ik twijfel nu tussen viool en cello. Ik vind ze beiden bijzonder mooi, maar vraag me af, gezien mijn leeftijd welk instrument ik het best kies, m.a.w. ik begrijp uit de vele posts op dit forum en informatie op het internet in het algemeen dat beide instrumenten niet eenvoudig aan te leren zijn. Concreet is mijn vraag dus welk van beide instrumenten is het 'makkelijkst' of indien ik dagelijks +/- 30 minuten kan oefenen, waar zal ik het snelst enige vooruitgang merken. Alvast heel erg bedankt voor jullie inbreng en informatie
Heel lang geleden heb ik een jaartje vioolles gehad. Nu speel ik sinds een jaar of 7, 8 cello (ben nu 61). Ik vind een cello eerder aangenaam klinken en ik vind de houding wat minder belastend voor je spieren dan viool. Maar dat is allemaal natuurlijk heel persoonlijk. Kies vooral het instrument dat je zelf het mooiste vindt.
Een proefles of wellicht een paar proeflessen op beide instrumenten (instrumenten wellicht te huur of te leen voor een korte periode) maakt de keuze mogelijk iets gemakkelijker. Ik ben natuurlijk geen viool- of cellopedagoog, maar ik denk dat beide instrumenten even "moeilijk" (zo u wilt gemakkelijk) zijn. Veel succes!
Ik sluit mij bij Bert aan, neem een paar proeflessen en ontdek wat u het leukste en prettigste vind. Voor beide instrumenten zijn voor en tegens te noemen. En ik vermoed dat de ene niet makkelijker of moeilijker is te leren dan de ander. Maar als je op leeftijd komt is het ook belangrijk om te kijken of er fysieke beperkingen/belemmeringen zijn die in de weg kunnen zitten bij het ene instrument maar weer niet bij het andere, en visa versa. Maar als er geen belemmeringen zijn zou ik zeggen volg uw hart en kies het instrument dat uw hart veroverd.
Als cellist zou ik natuurlijk zeggen dat cello de beste keuze is, een paar voordelen voor cello behalve natuurlijk de prachtige diepe klank zijn: De speelhouding is wat natuurlijker, zelf vind ik de houding van de linker arm bij de viool bijzonder ongemakkelijk. Als je graag samen wil spelen als strijker, is er volgens mij veel gemakkelijker als cellist samenspel muziek te vinden die goed te doen, leuk is en die een resultaat op enig niveau op kan leveren. Uiteraard zit je dan vooral de bassen ze spelen, maar als bayan speler weet je dat die heel erg mooi kunnen zijn. Ik moet wel toegeven dat altviool door het relatieve tekort aan als violisten nog betere perspectieven biedt als je ik graag in een orkest wilt spelen. In die zin zou mijn advies zijn om ook altviool te overwegen. Het klinkt ook wat minder scherp en schril dan viool. Een andere belangrijk advies: uiteraard begin je met een instrument te huren, als je een half tot een heel jaar gehuurd hebt weet je of er perspectief in zit, en wellicht nog belangrijker, wat voor soort instrument jou het meeste aanspreekt. Verder sluit ik me helemaal aan bij het advies om proefles te nemen! Als u laten weten waar u woont, zijn er wellicht mensen die een docent kunnen aanbevelen. Veel succes!
Alvast heel erg bedankt allen hier kan ik zeker al iets mee, ook IdB voor uw reactie want dit betekent dat u mijn vraag las en het voldoende belangrijk vindt om te reageren (waarvoor zeker dank), maar uiteraard ben ik op zoek naar argumenten om mijn keuze te bepalen. Het nemen van enkele proeflessen (als ik een docent vindt in Antwerpen die bereid is om slechts enkele 'proeflessen' te geven) is zeker een overweging die ik maak, hoewel ik nog een professionele actieve 60'er ben en (nog) geen fysieke beperkingen heb is de speelhouding ook iets waar ik zeker wil naar luisteren (om ook te voorkomen dat ik vroeg of laat door het hobby dat ik het liefste doe [muziek spelen] toch fysieke klachten zou krijgen. Door gewoon sloganesk "Viool" te schrijven, word ik uiteraard niet echt veel wijzer. Waarom zeg jij dat de keuze op viool moet vallen? Zijn de grepen om de noten correct te spelen gemakkelijker vb. zou een argument kunnen zijn. Vindt jij, in tegenstelling tot andere forumleden, dat de houding om viool te spelen wel natuurlijk aanvoelt? Hiermee kan ik echt niks.
Voor mij was het meteen duidelijk: viool. Vandaar mijn korte antwoord. Zonder motivatie. Maar eigenlijk kan niemand het voor jou uitmaken. Je moet echt allebei gewoon gaan proberen. Toen ik een viool vast had, voelde ik meteen dat dat mijn instrument was. Ik hoop voor jou dat je die ervaring ook hebt. En dat mag ook best met cello zijn hoor De meeste volwassenen denken teveel na. En dat doe jij ook merk ik. Over welk instrument het minst fysieke klachten zal opleveren en wat het makkelijkst is om te leren... Dat heb ik gelukkig nooit gedaan en die gedachten hebben mij dan ook niet in de weg gezeten. Dus spreek gewoon proeflessen af en dan merk je het vanzelf.
Ik zal nog even wat dieper op de vraag ingaan. Het voordeel van de cello is dat je de cello niet hoeft te dragen als je deze speelt deze leunt namelijk tegen je aan, de viool draag je letterlijk met je armen, schouders en kin en dit zou een belasting kunnen zijn voor deze spiegroepen. Nadeel van de cello is dat deze groot is waardoor de grepen op de snaren/toets verder uit elkaar liggen dan bij viool. Als je artrose hebt kan dit een grotere belasting zijn voor met name je vingers. Zelfde geld voor het strijken/bespelen van de snaren, op de cello zijn deze behoorlijk dik en dus gebruik je behoorlijk wat "kracht' tijdens het spelen, viool gebruik je minder kracht omdat de snaren dunner zijn/ De klank van de cello is lager( vooral bas noten) dan van de viool waardoor je bij viool vaak meer de melodie/solo speelt en bij cello meer de baspartij( wat ook echt prachtig is) Vaak is er in orkesten wel plek voor cello en wat minder voor viool De viool is relatief licht in gewicht ten aanzien van de cello ( eventueel vervoer naar lessen met ov iets makkelijker, met auto maakt natuurlijk niet uit) Wat betreft de kosten denk ik dat je kunt zeggen dat de viool waarschijnlijk wat goedkoper uit bent met huren, kopen, snaren en koffer ( maar nu begeef ik mij als cello speler op erg glad ijs) Maar ik het het aller aller belangrijkste is is dat je klank je aanspreekt, en of dat viool of cello is doet er niet toe. Je zult waarschijnlijk elke dag/zeer regelmatig oefenen en lessen nemen, en dat misschien voor vele jaren, Als de klank je niet aanspreekt word het een pure discipline zaak en dat is moeilijk vol te houden . Op den duur ga je dan de motivatie missen. Dus als je nu nog geen beperkingen hebt zou ik persoonlijk gewoon gaan voor het instrument wat je het meeste aanspreekt in klank en speelgenot. P.S, In de strijkers wereld is het heel normaal dat je proeflessen neemt (vaak gereduceerd tarief) om te ontdekken of het instrument bij je past. En als je jou beslissing hebt genomen ga dan eerst een poosje een instrument huren voor je er eventueel zelf eentje gaat kopen. (En mijn persoonlijk motto is: als je begint met lessen neem dan in ieder geval minimaal 10 lessen zodat je een ruime uitprobeer periode hebt en de eerste minimale beginselen van de viool/cello onder de knie hebt voor je eventueel besluit te stoppen met lessen)
Ik ben echt blij met de input van jullie allemaal en dus ook met de stap die ik gezet heb, dit is trouwens voor het eerst dat ik zoiets aandurf, om lid te worden van dit forum. Ik ga zeker jullie waardevolle tips meenemen in mijn beslissing. Alleszins ga ik sowieso wel
Heel veel succes, Glichtspel! We horen graag hoe het verder gaat. Ik heb nu pas weer gekeken op het forum en had je graag van advies voorzien. Ik zie echter dat er al heel veel gras voor mijn voeten is gemaaid. Als beginnende cellist kon ik na een jaar al terecht in een ensemble van de muziekschool. Voor baspartijen kun je al gauw meedoen in stukken waar eigenlijk alle baspartijen in de eerste positie staan genoteerd (dus geen problemen met schuiven naar hogere posities). Veel partijen in klezmermuziek staan ook in de eerste positie, terwijl violisten daar veel moeilijkere partijen hebben. Je moet dan nog wat verder zijn wil je daarin mee kunnen. Hierin hebben cellisten dus voordeel. Ben je verder met cello, dan kun je ook de moeilijkere melodiepartijen meedoen. Intussen is het niet meer altijd zo dat er een tekort is aan cellisten. Ik kom nu ook weer vraag naar violisten tegen, terwijl in cellisten al is voorzien. Het gaat dan ook om 1e en 2e violisten. Okee, de vraag naar altviolisten is nog vele keren groter!!! Heel mooi instrument, minder transportproblemen dan met cello )), vaak ook partijen waar je al sneller aan toe bent dan als je 1e en 2e violist bent. Dit is interessant als je ook zo gauw mogelijk aan samenspel wil. De sleutel waarin de muziek staat genoteerd, krijg je heus wel vlot onder de knie, dat gaat gelijk op met de lesmethode. Ik hoop wel dat je bayan blijft spelen! Dat is een prachtig instrument! De musicus die een aantal jaren geleden de groep leidde bij een weekend "Venster op het Oosten" van de SVN, leidde met zijn bayan. Vertelde ons waarom hij juist voor bayan had gekozen en liet ons de mogelijkheden horen.
Hoi Marcelita, bedankt voor je reactie. Ik ben ondertussen wat proeflessen aan't nemen, dus ik zal binnenkort beslissen. Ik heb ervoor gekozen om proeflessen te nemen ineens voor viool en cello. Een beroepsmuzikant had me dit trouwens ook aangeraden en ik moet zeggen dat ik dit leuk vind en hoewel mijn keuze nog niet gemaakt is, voel ik wel meer voor de celloklank. Als 60 jarige zijn mijn ambities voor een nieuw instrument niet erg hoog. Ik weet wat het kost aan oefenen om min of meer je weg te vinden op een instrument, maar dat vind ik net zo leuk die nieuwe uitdaging. Of ik ooit goed genoeg zal kunnen spelen om ergens in een ensemble of orkest mee te spelen zal de tijd uitwijzen. Wait and see of wait and hear Uiteraard ga ik zeker bayan blijven spelen. Dit is het instrument waar ik destijds (nu zo'n 44 jaar geleden) mijn academie volledig mee heb doorlopen en sindsdien nog bijna dagelijks (want wegens mijn professionele bezigheden niet altijd mogelijk) op oefen/speel. En muziek maken is voor mij "spelen" net als een klein kind, zo gelukkig wordt ik er van...
Ik denk dan dat de kans dat je in een ensemble nog leuk mee kunt komen juist groter is dan een solistische carriere! Okee, het gaat lastig worden in een amateursymfonie-orkest te komen, tenminste als dat bij jullie in Belgie ook zo is als in Nederland. Hier hoef je vaak weliswaar geen auditie te doen en kijken ze gedurende een proefperiode of je het aan kunt qua niveau, maar diverse amateurorkesten zijn bijzonder ambitieus en vragen een behoorlijk niveau. Wat anders ligt het bij bijvoorbeeld klezmerensembles. Daar zijn de begeleidingspartijen voor bijvoorbeeld cello vaak op een niveau die je wel sneller haalt. Bij klassieke muziek heb je bijvoorbeeld trio's van Haydn waar de cellopartij ook haalbaar is voor wie nog niet zo vertrouwd is met positiewisselingen. Voor cello samenspel zie ik dus juist wel een hoop mogelijkheden. Voor cello en piano zijn er ook best veel en leuke stukken voor licht gevorderden. En wat ik bij cello leren spelen ook heel leuk vond, is dat je nog meer bewuster wordt van wat baspartijen doen in een stuk. Hoe de bodem in een stuk wordt gelegd. Heel goed dat je nu proeflessen neemt met beide instrumenten, dat was inderdaad een wijs advies. Laat je ervaringen nu maar goed bezinken, dan komt het goede voor jou bovendrijven.
Dat is een mooie stap: je bent proeflessen gaan volgen op viool en op cello! (Zoals al genoemd: altviool kan ook nog een optie zijn). De zittende houding en daar vanuit werkend met armen en vingers is je zeer vertrouwd. Dat zou een voordeel kunnen worden als het de cello wordt. Anderzijds: je begint aan iets geheel nieuws, daar kan een nieuwe (viool)houding ook wel weer bij passen. 30 min. per dag: daar kan een gediciplineerde beginner een eind mee komen 7 dagen per week. (Spelers die in het begin uren spelen lopen vaak blessures op).
Nu pas zie ik deze vraag uit januari, maar toch reageer ik graag na alle andere reacties. Ik heb ervaring als late beginner op cello. Ik was 65 toen ik begon en nu, 7 jaar later, waarin onafgebroken les van een gepromoveerde beroepscellist ben ik vooruitgegaan. Mijn schoonvader was beroepscellist en hij vertelde mij een keer dat de cello voor late spijtoptanten een goed keus was. Gemakkelijker dan op de viool kun je op die leeftijd voldoende virtuositeit ontwikkelen om mee te doen. Of ik zijn advies voor mijn geval helemaal zie uitkomen, weet ik niet. Ik heb dagelijks altijd met plezier gespeeld en gestudeerd, soms wel wat langer dan een half uur. Maar het komt me niet aanwaaien. Wat ik echt betreur is dat ik ondanks zoeken tot op heden samen spelen met anderen niet heb kunnen vinden. Over vooruitgang is het altijd moeilijk praten. Ik begin nu met het beoefenen van de vierde positie, maar dat zegt niet zoveel. Wat echt telt is of je het gevoel hebt dat je de strijkstok in bedwang hebt en dat de andere hand met trefzekerheid de juiste positie kiest voor al die posities. Dat je doorkrijgt dat cellospelen op zingen lijkt, heel anders, maar ook vergelijkbaar. Je probeert te spelen wat je wilt horen. Voor mij is het cellospelen een experiment dat me jong houdt. Ik weet werkelijk niet of dit je helpt, maar voor iemand die wat verderop in het leven een nieuw instrument ter hand neemt kan het van waarde zijn.
Dat vind ik een mooie uitspraak. Dat getuigt van beheersing van de klank. Er uit kunnen halen wat je wenst. Dan ben je al een heel eind!
@Kaan, Bedankt voor je bemoedigende reactie. Ik speel wel al af en toe samen met mijn bayan en samen musiceren is uiteraard altijd leuk zeker als je mekaar al wat kent en echt het gevoel hebt dat je elkaar ook muzikaal aanvoelt/ontmoet. @Allen, Ik ben al eventjes bezig met 'aftast'lessen en moet eerlijk toegeven dat ik stilaan meer affiniteit begin te voelen met de cello dan met de viool. Mogelijk heeft dit te maken met de comfortabelere houding, maar ook met het gevoel dat ik heb minder knarsende tonen te produceren op een cello. Hoewel ik de houding van de cello comfortabeler vind, heb ik wel het gevoel dat het een tijdje zal duren eer ik de juiste speelhelling (hoogte pin) dicht tegen mijn hals-verderaf, waar laten raken aan mijn knie/been... toch nog even zal duren en bij viool heb ik het gevoel dat ik de plaats op de schouder en kin sneller vind. Ik hou jullie verder op de hoogte van mijn uiteindelijke keuze
Ik ben 53 jaar en in oktober begonnen met celloles. Mijn wens was om ooit nog het niveau te halen om samen met anderen muziek te kunnen maken. Mijn lerares heeft gelukkig bladmuziek waarmee je al vanaf les 1 met pianobegeleiding kunt spelen. Het klinkt direct al prachtig! Het samenspelen met een vriendin op piano motiveert me geweldig en ik denk dat je daardoor ook sneller vorderingen maakt.
