Hallo iedereen, Ik heb onlangs Salut D'Amour van Elgar afgewerkt en ik ben nu bezig met presto uit de eerste vioolsonate van Bach, maar mijn leerkracht vroeg mij om tegen de volgende les nog een paar stukken in mijn hoofd te hebben waar we het over kunnen hebben zodat we kunnen overleggen welk stuk ik tijdens/na de Bach kan leren. Zelf speel ik het liefste stukken uit de klassieke en romantische periode.
Ik heb zelf volgende stukken op mijn verlanglijstje staan: Bach: Adagio sonata 1 in g mineur Ysayë: Danse des ombres Bloch: Baal shem Berlioz: Rêverie et Caprice Sarasate: Zapateado Saint-Saëns: Concerto No. 3 in B minor Maar zelf ben ik nog niet zo ver dat ik met dit lijstje kan beginnen.
De beschikbaarheid van het repertoire hangt mede af van de keuze of het vioolsolo moet zijn of dat begeleiding op de piano ook tot de mogelijkheden behoort.
Ik ben nu bezig met Meditation uit Thaïs van Massenet (bijna afgewerkt) als je dat nog niet hebt gespeeld ook zeker een aanrader maar misschien wat te makkelijk voor jou. misschien kan de Romance van Beethoven of Mendelssohn's Violin Sonata in F majeur je ook interesseren.
solo of met pianobegeleiding maakt niet zo veel uit Ik ben niet zo'n grote fan van Méditation, maar ik zal eens naar die vioolsonata luisteren
'Sonates' om precies te zijn, want er zijn er drie. Twee in F-groot (uit 1820 en 1838) en één in F-klein uit 1825. In muzikale zin overigens sterkte bij het luisteren.
Muzikaal ook niet mijn favorieten (maar smaken verschillen). Wel vond ik de eerste beweging van de sonate uit 1838 een heel goede oefening, er worden verschillende technieken gebruikt (spiccato, positiespel, toonaard wisseling tegenritme, ...) maar blijft technisch haalbaar voor de "intermediate" violist. Wat me wat verbaasd is dat er zo weinig suggesties komen. Er moeten toch een hoop mensen op het forum zitten met een veel bredere kennis van repertoire en die daar bovenop beter het niveau van de verschillende stukken kunnen inschatten.
Het lijkt mij lastig om voor een ander uit te maken wat qua niveau haalbaar is. Wat zou werken om als selectie te dienen, is de bladmuziek bekijken. Ikzelf heb meestal op die manier bladmuziek uitgezocht en aangekocht. Dat kan nog steeds gebruik makend van de mogelijkheid om online bladmuziek in te zien en zelfs uit te printen. Dat gaat via ismlp.org Is ook te vinden op SF via 'musicologie'.
Dat is zeker te begrijpen, ik hoop alleen altijd in dit soort topic wat minder bekende maar verassend mooie stukken te vinden die wat afwijken van de standaard werken die door iedereen gekend en gespeeld zijn. Het beschikbare repertoire op een ismlp is zo groot dat het moeilijk wordt om daar vrij in op zoek te gaan. Het musicologie onderdeel hier is ook zeker zeer interessant maar ook hier moet je veel data doorploegen. Nu ja er zijn veel manieren om aan tips te komen het was gewoon leuk geweest om wat nieuwe stukken te leren kennen met de hulp van andere forumleden.
Maar je kunt in ismlp aangeven welke instrumenten je wil en dan stel je een soort filter in. Dan kun je verder de componist selecteren. Ik vind het een prima methode. Is toch ook vergelijkbaar met wat ik vroeger deed in de winkel voor bladmuziek: je zoekt op duo's voor viool bijvoorbeeld en dan komt er een bak op de toonbank met allerlei muziek van verschillende componisten. Doorbladeren en de muziek bekijken. Dat geeft een beeld van wat je mag verwachten. Zo deed ik het altijd en zo gaat het dan nu ook nog, zij het met wat digitale ondersteuning. Ik kan eigenlijk niets met wat een ander makkelijk of moeilijk vindt en in die zin zou ik niet veel hebben aan suggesties van bepaalde muziekstukken. Maar een ieder moet zijn eigen weg daarin zoeken.
Hoi, je zult inmiddels wel iets hebben uitgezocht neem ik aan. Ken je de website violinmasterclass.com ? Daar is een tabblad 'graded repetoire' waar veel vioolmuziek geordend is op moeilijkheidsgraad. Het geeft een goede indicatie om nieuwe stukken te zoeken, heb er in het verleden wel wat aan gehad als ik op zoek was naar wat ik zou gaan spelen. Misschien ken je het al, anders is het wellicht de moeite waard om een volgende keer ook eens te kijken. Naast het vragen op het forum natuurlijk, want dan krijg je veel meer persoonlijk een antwoord en ook als het goed is wat minder voor de hand liggende stukken.
Ik wil niet uitsluiten dat de wellicht wat korzelige toon in het onderstaande oorzaak vindt in het feit dat ik van de laatste twee maanden er ongeveer een in ziekenhuizen heb doorgebracht. Zelfs in de intensive care zonder Corona. Maar goed, vanwaar die korzeligheid? Heel simpel. Je bespeelt een instrument omdat je dat leuk vindt. Een van de aspecten die dat extra boeiend maakt is het feit van de noodzaak van steeds nieuw repertoire. Bij mij kwam dat neer op, jaren vijftig en zestig in de vorige eeuw, een regelmatig bezoek aan de bladmuziekbibliotheek van de gemeente Den Haag. Een gekmakend grote afdeling. Met van die leuke ontdekkingen want ik was sinds 1927 de eerste die weer eens de concertsuite van Tanejev had geleend. Maar samenvattend: je moet er met je luie lichaam zelf achteraan. En ik krijg de indruk dat hier een leerkracht iets vraagt in de trant van kom eens met een suggestie en dat de leerling evenwel niet verder komt dan het probleem bij anderen te leggen. Voor de goede orde: er is niets tegen door derden te worden geholpen maar tot welke suggesties/ontdekkingen ben je voordien zelf gekomen? Eigener beweging, bedoel ik. Ik heb geen idee van het technisch niveau waarop je speelt. Voor een , neem ik aan, amateur ook niet zo'n punt. En dientengevolge van mijn kant een warm pleidooi - en niet alleen ten aanzien van de Vlaamse leden van deze groep- voor één van mijn lievelingsstukken, namelijk de sonate van Guillaume Lekeu. Lang geleden al op de plaat gezet door zowel Grumiaux als Christian Ferras. Probeer er, net als de sonates van Franck en Grieg, delen uit. Alles gaat toch niet lukken. Hetzelfde geldt de eerste twee sonates van Brahms en de sonates van Dvorak. Voorts hebben zowel Dvorak als Schumann de nodige dankbare stukken voor viool en piano en viool op hun geweten. En dan is er ook nog het toegiftenrepertoire. Dus Kreisler (dus inclusief de historische falsificaties), de Sarasate en Wieniawski (de redelijk speelbare stukken), Mendelssohn, Fauré, Elgar, Chaminade, de Falla, Sibelius en Strawinsky (Russisch lied). Een aardig stuk is ook nog de romance van Svendsen. Daarbij heeft Vieuxtemps naast erg veel bewerkelijke stukken, ook nog het nodig bijgedragen aan het salon-repertoire. ik kan hier helaas nergens op terugvallen met als beperking alleen mijn geheugen.
Ik ben bij dit onderwerp een paar keer de opmerking tegengekomen dat een stuk 'bijna was afgewerkt'. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat het niet mijn taalgebruik zou zijn. Ik vraag mij alleen af of de (studeer)kamer waarin een stuk is afgewerkt moet worden gezien als afwerkplek?
Haha, misschien inderdaad niet de beste bewoording, ik gebruik in de toekomst misschien beter 'de laatste hand leggen aan'?
