Ik heb een logeercello thuis. Erg leuk! Ik wil m eigenlijk een veilig plaatsje geven zodat hij altijd speelkllaar staat, maar hij moet rechtop want meer plaats hebben we niet in huis. Welke goede, goedkope standaard is aan te raden?
Wat leuk een logeercello! Misschien even op marktplaats kijken, daar staan er een aantal op en die zijn vast voor een leuk prijsje over te nemen.
Dat steunpunt voor achterblad, dat dat je cello beschadigt, dat kan ik mij goed voorstellen. Misschien kun je dat contactpunt met een dikke, zachte doek een beetje inpakken. Maar dat het ook het bovenblad beschadigt, dat zie ik niet helemaal voor me. Hoe zit dat dan? Maar ja, het is en blijft een gitaarsteun, dus als je ook een gitaar hebt waar je af en toe op wil spelen, heb je toch geen miskoop gedaan.
Als je het contact punt gaat inpakken met een doek, dan word het contact punt waarschijnlijk een beetje bol en staat de cello onstabiel. Ik gebruik zoiets: Die heb ik via marktplaats aangeschaft, als je ze nieuw koopt zijn ze best prijzig. Het geheel staat zeer stabiel.
Ja, dat is een groot nadeel, had ik er nog bij moeten zetten, maar nu heb jij het al gedaan. Inderdaad beter om een echte cellostandaard te kopen. Met een beetje geluk tref je iemand op marktplaats die thuis opruiming houdt en er een schappelijk prijsje voor vraagt. Of zou de eigenaar van de cello ook een standaard hebben die je zou mogen lenen?
Er is natuurlijk veel meer te krijgen dan die ene getoonde in #7. Wanneer het gaat om de kleinst mogelijke kans op beschadiging moeten er zo weinig mogelijk contactpunten zijn. Enkele voorbeelden: En zo heel duur hoeft het niet te zijn! (< €45,=)
Ik zal jullie een vergelijkend warenonderzoek laten zien. Er zijn twee standaards onder de 20 euro. De KM en de Boston, beide eigenijk bedoeld voor akoestische gitaren. Over de Boston ben ik inderdaad niet te spreken. De curve van het achterblad past niet lekker op het harde stuk rubber van de standaard, en het geheel staat wiebelig. De KM is een heel ander verhaal. Veel zachter materiaal, de cello staat stabieler en de steun dreigt niet het achterblad te beschadigen. Het is een beetje behelpen t.o.v een échte cellostandaard, maar voor dit wat hij kost ben ik echt wel tevreden.
De getoonde standaards hebben allemaal hun steun ergens tegen het achterblad en dat staat me tegen. Op den duur zal daar een zichtbare contactplek ontstaan. De standaard die ik eerder liet zien in #9 heeft dat niet en kost slechts €44,95 Daar zit natuurlijk wel contact op de rand, maar dat is minder zichtbaar en storend dan ergens midden op het achterblad.
Een zichtbare contactplek op het achterblad hoeft voor niet iedereen een probleem te zijn. Het gaat er natuurlijk om of het instrument mooi blijft klinken, dus dat er op dat gebied geen schade is. Weet jij veel hoe het achterblad eruit ziet van cellosolisten? Bij sommigen van hen zie je een best gehavende cello. Ik herinner mij bijvoorbeeld een cello van Hannah Chang, nu, die kon wel een flinke schoonheisbehandeling gebruiken. Er waren wel meer celli, bijvoorbeeld met grote transpiratievlekken. Als je voor een cello gaat die op alle plekken goed in het lak zit, mooi strak velletje dus, dan moet je zeker zo'n gitaarstandaard niet gebruiken. In het andere geval kun je nog over het contactpunt nog een flanellen mutsje doen, daar gaat je cello echt niet instabieler van staan en je bent van het rubberen contactpunt af. @Oosterhof Vioolbouw, ik weet dat ik nu héél hard in de kerk vloek, maar ik 'gooi' het er toch uit. Ieder is hier vrij om eigen conclusies te trekken.
Ja, dat is altijd waar. Ik geef in #11 alleen maar aan hoe ik er over denk. Een ieder is vrij daar anders over te denken, wat dacht je dan?
Persoonlijk vind ik het vooral heel fijn dat de eindpin niet elke keer ingeschoven moet worden; dan kan je hem zó pakken en gaan spelen. Ik heb zelf deze: (plaatje kopiëren lukt even niet dus je moet het met de link doen) van Gewa. Hij lijkt wel wat op die van Frits. De twee bovenste haken vallen bij mijn cello in de taille , het achterblad is dus vrij maar de cello staat goed stabiel. Ik heb voor de zekerheid er nog wel een handdoek overheen gehangen zodat de cello niet in contact komt met het rubber. Maar ik heb hem nu 4 jaar en er is niets aan mijn cello te zien.
Menigmaal is het ding uit#19 door ijverige (vaders/geliefden/opa's van) cellisten, afkomstig van de firma GEWA in mijn atelier opgemeten om zelf na te maken. Vele materialen mogelijk en geen hogere meubelmakerskunst vereist!
