Maar om nou te zeggen, wat een mooie standaard? Nee, bepaald niet. Je ziet eerst de bak en daarna een cello.
In mijn waarneming is dat andersom: je ziet de cello en daarna de bak. Je kunt hem ook in dunner materiaal uitvoeren,. Ik heb zelfs een plexiglazen versie mogen aanschouwen
Plexiglas, ja dat lijkt me een mooie oplossing! Het spul kun je prima buigen omdat het smelt bij circa 100°C. Ik heb ooit eens behuizingen gemaakt van plexiglas en boog het door de plaat een cm boven een gloeidraad (weerstandsdraad te verhitten met een speciale trafo) te leggen. Hier een filmpje hoe dat in z'n werk kan gaan. Voor hen die daar meer van willen weten is er wel wat te vinden op internet. Het valt buiten het bestek van deze site om daar dieper op in te gaan.
Dat dat was ik dus ook van plan, ikheb nog precies een restje kersenparket over die ik daar voor kan gebruiken.
Wanneer uw vloer ook van kersenparket is, kán dat een bijzonder stijlvol resultaat opleveren. Een mooi contrasterend stofje voor de bekleding doet de rest
De reacties hierop zijn alweer van een tijdje terug, maar ik wil hier graag mijn idee over een voor mij ideale standaard geven. Ik heb deze standaard gemaakt van een bankje bij de kringloop vandaan, de zitting eraf gehaald en de rand omkleed met schuimrubber en velours. Lekker zacht dus voor de cello. De pin kan uit blijven staan, dus de cello is zo pakklaar en ook zo weggezet. De cello staat heel stabiel. Natuurlijk kun je er voetjes onder zetten, als je die hoger wilt maken ivm een langere pin.
Dank voor het heropenen van dit bericht. doet mij herinneren aan dat ik het resultaat nog niet had gedeeld. Gemaakt van restanten kersenparket van de vloer. Vloer staat in de was, standaard is gelakt met een kleurlak. Pootjes zijn gemaakt van restanten Meranti (schuttingpalen). Binnenzijde is gemaakt van restanten schuimrubber en fluweel.
Ik had mijn standaard gemaakt op inspiratie van zo'n bak. Mijn standaard is wat dieper, zodat het staartstuk vrij staat van de bak. Ik vond het vervelend, als ik even moest onderbreken en mijn cello voor even weg moest zetten, dat je dan de eindpin weer in- en uit moet schuiven. Het is verrassend dat de cello in zo'n hoge bak (op poten) stabiel staat. Ik heb die nu al 2 jaar in gebruik. Als ik in de kringloop ben, zie ik diverse bankjes staan, waar je zo een bak van kunt maken, een wat brede stoel zou ook goed werken, dan heb je meteen een achterkant.
De blokken zijn vrij breed, en de zijkanten hoger opgetrokken als bij jouw ‘stoel’versie. Dat maakt dat de cello zeer stevig in zijn behuizing staat. En ik kan zittend mijn cello uit zijn standaard halen,heerlijk gebruiksgemak
