Inderdaad, ik ga naar het CMB te Puurs, een fantastische school, maar dit instrument heb ik volledig thuis bedacht, uitgetekend en gemaakt. Wie weet zal er ooit mee geëxperimenteerd worden...
Ja, enige historische kennis misstaat niet: In de tijd van de oude meesters bestonden er nog geen "Italianen" aangezien "Italië" als land of natie nog niet bestond. De florijn was echter in delen van de laars een geaccepteerde munt en het f teken bestond ook als symbool van rijkdom en/of overvloed. In een viool is met name een spleetvormige opening van een bepaalde lengte en oppervlakte op de juiste plek van belang bij de mechanisch/akoestische werking van het bovenblad. Daarbij zijn in theorie binnen grenzen meerdere vormen mogelijk. De F vorm is daarbij in het "collectieve geheugen" van onze cultuur de juiste: een andere vorm wordt als lelijk ervaren, net zo goed als een viool met glitterlak of een auto in de vorm van een paprika, hoewel die uitstekend zouden kunnen klinken of rijden: weinigen zullen ze aanschaffen. De tand des tijds is hier m.i. dan ook meer meer van culturele aard dan van constructief-mechanische!
Fabrikant d'Addario, waarvan de genoemde Helicore een goede keuze is voor altviool, maaktt ook nog andere small scale sets zoals Zyex en Ascenté. Savarez/Corelli heeft ook snaren speciaal voor 3/4 alt. (set CO-230 of C-snaar CO-234) Verder maakt Thomastik de 3/4 Superflexible, zusje van de legendarische Spirocore. De Thomastik Vision serie heeft een C-snaar speciaal voor viool, deze past ook precies op een 3/4 alt. Voor hoge spanning zou ik de Superflexible nemen, dat is een behoorlijk 'kanon' van een snaar! Edit: Ik kwam zojuist bij Pirastro de Evah Pirazzi C-snaar voor vijfsnarige viool tegen. Die ga ik snel uitproberen!
Dat is inderdaad een snaar met een lengte geschikt als vijfde snaar op de viool (en dus mogelijk prima op een 3/4-alt) maar die heeft een synthetische kern en derhalve een veel lagere spanning (4,6 kg volgens de info van Pirastro) dan de eerder door mij vermelde Helicore met een helix-kern en spankracht van 5,9 kg. Dus ik weet niet of dat gaat lukken.
Een mooi instrument en het klinkt ook goed. En de bespeelbaarheid is ook goed zo te horen aan de violisten die er op hebben gespeeld. als mede creatieveling zou ik toch wel een kanttekening willen maken. Je bouwt een viool mijns inziens in de eerste plaats voor de bespeelbaarheid, daarna voor de klank en ten slotte voor de “looks”. Zou het niet ontzettend zonde zijn, als je de suggestie van Frits Oosterhof zou volgen en na het afplakken van een deel van de gaten de Alt een stuk mooier zou klinken?
Aha, juist ja. Dat zal het zijn. Ik heb dat gehaald uit een publicatie "The evolution of air resonance power efficiency in the violin and its ancestors". Ik zal het hele artikel geven dan kan een ieder die dat wil het zélf bestuderen. Het is in het Engels, maar dat zal geen probleem zijn. De door mij geplaatste afbeelding komt -na enige aanpassing- van pagina 9.
