Dit is voor mij voor het eerst dat ik een bericht plaats. Ik hoop dat ik het bericht in de juiste rubriek heb geplaatst. Het namelijk bij mij hierom. Ik heb veel moeite om tijd te vinden om eens heerlijk viool te gaan oefenen. We hebben namelijk een bedrijf aan huis en 2 jonge kinderen van 2 jaar en 9 maanden. Ik sta om 6.00 uur op en ga gelijk aan de slag. Ik ben dan de hele dag druk in de weer met weinig rust. S'avonds ben ik dan rond 20.00 uur klaar en ben dan te moe om nog wat te oefenen. Rond 21.30 uur ga ik meestal slapen. Zijn er meer mensen met dit soort problemen? Zo ja, hoe lossen jullie dit dan op? Groetjes van Marlies
Toen mijn kinderen nog in die leeftijd waren, ging ik -na wederzijds overleg natuurlijk- bij een amateurorkest. Dat geeft je in ieder geval de gelegenheid je kinderen even een avondje te vergeten en lekker te kunnen spelen. Ik sta er versteld van wanneer je ziet hoe veel energie het kost om kinderen groot te brengen: zie het nu aan mijn twee kleinkinderen van 2 en bijna 4, wanneer die 's avonds weer vertrekken ben ik bekaf. Maar, een troost, ze worden vanzelf groter en steeds zelfstandiger! Dus gewoon doorgaan, het komt vanzelf voor elkaar. Frits
Badankt voor je bericht. Ik zit ook bij een muziekgroep, waarbij er eigen inbreng is. In September vormen we groepjes. Ik ga dan bij groepjes waar mijn instrument nodig is en wat ikzelf leuk vind om te spelen. Eens in de 2 maanden komen we bij elkaar om aan elkaar te laten horen wat je als groepje hebt geoefend, onder het genot van een hapje en een drankje. Aan de hand van de feedback oefen je verder tot eind maart, begin april. Dan hebben we een huisconcert, waar vrienden, familie en bekenden worden uitgenodigd. Dit is natuurlijk supergezellig en met hoogstaande muziek. Ik speel zelf een stuk van Vivaldi. Samen met zang en piano spelen we Morgen van Strauss en ook nog met een andere groep een stuk van Purcell. Ik speel geregeld de stukken door en speel voor de kinderen nog wat kinderliedjes, waar ze enorm van genieten. Alleen waar ze niet van genieten is als ik probeer om echt te oefenen, dan beginnen ze op den duur om aandacht te vragen (wat logisch is, want dan krijgen ze ook echt even geen aandacht). Om ze een hele tijd te laten luisteren naar toonladders en eindeloos bijv. 2 maten oefenen, is natuurlijk ook niet leuk. Meestal stop ik dan maar, want dat is geen doen voor hun en voor mij. Ik begrijp heel goed dat het met kinderen en een boerderij een energieverslindend gebeuren is (Ik begrijp nu ook waarom er zo weinig boeren een instrument bespelen). Maar ja, ik mis het gewoon om mijn spel te kunnen verbeteren en bij de stukken de puntjes op de i te krijgen. Ik troost me dan ook maar met jou woorden dat ik gewoon geduld moet hebben. :/
Nog even ter aanvulling: het mooie is dat wanneer je nog (relatief) jong bent, dat allemaal veel beter kunt hebben dan wanneer je ouder bent en - zoals ik nu - opa bent! Frits
Twee kinderen en een boerderij is een fors programma. Ik begrijp goed dat viool spelen er wel eens bij inschiet en studeren al helemaal. Ik ken van vroeger een boer die op zondagmiddag zijn accordeon pakte en daarmee naar de stal verbannen werd omdat de rest van de familie er niet op zat te wachten. Daar speelde hij een vrolijk mopje muziek met ongelooflijke dikke knuisten van het zware werk. Van het grootbrengen van kinderen heb ik geen verstand. Maar dat het een jarenlange intensieve klus is, is zeker. Je zal inmiddels op allerlei gebied (huishoudelijk, hobby's) concessies hebben moeten doen. Je zou waarschijnlijk gebaat zijn met een zelf samengesteld "studie-programma" van de tijdsduur die je nog wel beschikbaar hebt. Al is het bijvoorbeeld doordeweeks maar 10 minuten per dag waarin je aan de hand van de stukken die je met de muziekgroep speelt, specifieke passages uitpluist. Kort effectief studeren, haalt meer uit dan veel doorspelen. Inderdaad worden kleintjes groot en komt er ook weer tijd voor muziek.
hoi Marlies, Ik begrijp je frustraties helemaal. Ik heb dan geen eigen bedrijf en kindjes maar ik heb ook vaak tijd te kort om alles in een dag gepland te krijgen waardoor bij mij het studeren er ook wel geregeld bij inschiet. Dan denk ik "ach morgen weer een dag"maar dan opeens denk ik "o jee ik heb morgen alweer les en ik heb nog zo weinig geoefend". Iedere week opnieuw een voornemen om deze week wel goed te studeren en steeds komt het er niet van. Als je iets graag doet en wil verbeteren is het zeer frustrerend als je weinig kunt oefenen. Ik denk dat daar geen makkelijke oplossing voor te vinden is want ik heb hem ook nog niet gevonden. Mocht iemand een tip hebben of je ontdekt het geheim Marlies, ik houd me aanbevolen. Succes Groetjes Bianca
Mee eens! Ik speel dan (nog) geen viool, maar heb jarenlang piano gespeeld en kwam ook te weinig aan oefenen toe. En ik weet niet hoeveel tijd je kwijt bent aan de boerderij, maar wat kinderen betreft: er zijn echt wel manieren om die stilte en geduld aan te leren (en eentje van 9 maanden leg je toch voor een deel van de dag te slapen). Niet te veel toegeven! Ik vind het erg knap van je dat je bij al dat harde werk nog een instrument probeert te spelen en ook zo kritisch bent over de oefentijd. Maar misschien is een oppas - om je werk te verlichten - geen slecht idee? In ieder geval veel sterkte en succes!
Bedankt voor de hartverwarmende berichten. Frits, als opa zijnde (dit zie ik tenminste bij onze gezamelijke ouders) ga je volledig voor de kleinkinderen en wijkt bijna alles voor hun. Dit is supergezellig en ook slopend. Ik geloof ook direct dat het ook wel met leeftijd te maken heeft. Wat een bijzonder verhaal van Rebecspeelster, Ik zag het helemaal voor me van die boer met werkvuisten, spelend in de stal. Maar het komt wel op de realiteit neer. Ik heb inderdaad veel consesies moeten doen op allerlei vlak, maar dat heb ik er meer dan voor over. De tip die je gaf om een effectief studieprogramma op te stellen kan ik wel wat mee. Er is altijd wel iets tijd om op deze manier te studeren. Het is eigenlijk logisch, maar als je zo gefrustreerd bent zie je soms door de bomen het bos niet meer. En Bianca, mocht dit het ei van Columbus zijn, laat ik het je zeker weten. Als antwoord op Mila. Ik kan de boerderij niet echt in tijd uitdrukken omdat er veel onverwachte dingen gebeuren, waardoor ik wel eens moet bijspringen. Heb ik net oefentijd bedacht, komt er een vertegenwoordiger die je dan te woord moet staan onder genot van een kopje koffie, of er is net een koe aan het kalven waarbij mijn man extra handen nodig heeft, etc. Ik weet dat je kinderen veel kan leren en probeer zo min mogelijk toe te geven, maar net als hun ouders hebben ze allebei een pittig karakter. Het kost daarom dan ook tijd en aandacht om ze stilte en geduld aan te leren. Vaak als ze allebei liggen te slapen, probeer ik nog wel eens te oefenen met een sourdine. Dit lukt dan vaak nog het beste. Maar ja, dit is ook de tijd waarin ik een inhaalslag kan doen met ander werk dat teveel blijft liggen. Dus het is constant prioriteiten stellen. Ik heb er samen met mijn man voor gekozen om full-time thuis te zijn. De oudste gaat inmiddels 2 ochtenden naar de peuterspeelzaal. De jongste gaat nog wel eens naar mijn schoonmoeder. Mijn moeder springt in het huishouden nog wel eens bij. Dus hier heb ik al wat verlichting gevonden. Viool spelen doe ik al vanaf mijn 7de jaar en is mijn grootste hobbby en geef ik derhalve niet zo makkelijk op. Ik heb altijd kunnen oefenen wanneer en waar ik maar wilde. Vandaar dat ik zo aan het zoeken ben naar een andere meer effectievere manier van oefenen, wat zo min mogelijk tijd kost. Als het effectieve studieprogramma de oplossing is laat ik het weten! Bedankt voor het medeleven en begrip.
