Eindelijk heeft mijn cello een plaatsje gevonden in een muziek groep/orkestje. Enthousiast gemaakt door marcelita oproep voor strijkers voor de wereldmuziekgroep ben ik afgelopen zaterdag wezen kennis maken en mee spelen. En dan zal je altijd zien.......op tijd vertrokken en dan een gigantische file Gelukkig kon ik even bellen en laten weten dat ik later kwam, maar ik baalde wel, de eerste keer en dan direct veel te laat. Gelukkig werd ik hartelijk ontvangen door.....Marcelita. Daardoor voelde ik mij direct welkom inde groep, en na mij geïnstalleerd te hebben maakte ik voor het eerst kennis met deze mooie vrolijke muziek. Maar wat een moeilijk ritmes, kon er eerst niet wijs uit worden. En al die herhalingen haalde ik ook allemaal door elkaar. Het eerste stuk heb ik dan ook niet veel gespeeld maar vooral geluisterd, muziek mee gelezen en geprobeerd mij wat te ontspannen. Naarmate de tijd verstreek had ik het idee dat ik het steeds beter kon volgen en af en toe al wat mee kon spelen. Het is echt en uitdaging, de ritmes zijn zo snel.......maar wel geweldig. De noten op zich niet te moeilijk maar ik moet er nog wel tijd aan besteden. Het geeft wel een enorme kik om zo met elkaar muziek te maken. De sfeer was ontspannen en ik voelde mij snel thuis. Heb mij dus definitief opgegeven en kijk nu al uit naar volgende maand
En het is voor mij heel leuk om zo'n fijne cellocollega erbij te hebben gekregen! Met de ritmes worstelen er meer, zo ook met het woud aan herhalingsvakken, del Segnotekentjes e.d. En aan het eind van het seizoen, zo in juni, constateren we weer dat we het toch leuk onder de knie hebben gekregen met z'n allen!
Dat schept weer wat hoop. En heerlijk om na zoveel jaren zonder samenspel, nu eindelijk een instrument en groep te hebben gevonden waar ik mij thuis voel. Mijn cello en ik komen weer tot leven.
Het is nu een paar maanden geleden dat ik mijn cello heb aangeschaft. Elke keer als ik er op speel maakt mijn hart een sprongetje. De tonen worden nog elke dag beter, en het spelen in de wereldmuziek groep, is voor mij de grote beloning voor al mijn inspanningen. Morgen gaat de cello voor een onderhoudsbeurd en nog wat laatste reparaties naar de vioolbouwer. De laatste houtworm gaatjes worden gevuld, en hier en daar gaat nog wat bijgewerkt worden. Jammer genoeg is er een kleine splinter hout van mijn cello gekomen en lijkt er nog een spinter los te zitten. De spinter heb ik bewaard, kan die er weer aan de cello worden geplakt (?) Ze zullen ongeveer een week met mijn cello bezig zijn. Dan worden de gaatjes laagje voor laagje gevuld, drogen , volgede laag, enzv Mis mijn cello nu al
Ai, een week zonder cello, ik leef met je mee! We hebben weer lekker gespeeld afgelopen zaterdag in de wereldmuziekgroep! Deze keer speelde je prima mee! We raken in de herhalingen wel eens de weg kwijt, maar dan is er de toon van het euphonium naast ons en dan komen we weer op het goede pad. En soms gaat het euphonium de mist in en dan helpen wij weer de goede koers te vinden. De muziek is meeslepend, de ritmes uitdagend en de sfeer in de groep uitstekend! Er is nog steeds plaats voor strijkers!
