Hallo mensen , Ik ben twee weken geleden op woensdag naar een vioolbouwer gegaan. Ze heeft de kam gesneden en nieuwe snaren erop gezet. De snaren ontstemmen nu niet meer zo snel . Verder is onze oefenkamer niet meer vrij mja daar gaan we ook nog iets op vinden want oefenen moet toch . Verder kan ik al het eerste liedje (Ist ein Mann in Brunnen g'fallen) Van het boek "Sassmannshaus Früher Anfang auf der Geigee-Band 2" Al bijna spelen Het enigste probleem is dat de tonen meer als losse tonen klinken dan dat het als een melodie klinkt. Weet iemand hoe de tonen vloeiend kunnen??? Vast wel Gr, Mariska (Caties)
losse tonen? Nu al staccato Waarschijnlijk speel gigantisch uit de maat waardoor de melodie verdwijnt.
even een domme vraag dan: Is er dan geen overgang die je moet maken tussen de verschillende tonen?? :/
De tonen vloeiend maken? Probeer eens twee tonen onder één streek, in plaats van steeds iedere toon per streek! Dus: afstreek en dan met de vingers de twee tonen maken. Daarna opstreek en het zelfde doen! Moet een heel verschil geven. Frits
Vaak kan het niet vloeiend klinken van een liedje bij beginnende violisten liggen aan het feit dat de wisseling tussen opstreek en afstreek niet soepel gaat (soms met een stop of een kraakgeluid). Buiten het feit dat je met vioolles nemen enorm geholpen zou kunnen zijn en veel sneller vooruitgang zou kunnen boeken, raad ik je aan om bij het strijken te denken aan het roeren in een pan soep. Een vloeiende beweging tussen de op en afstreek waarbij je je hand laat leiden door je stok en niet andersom. Je hand beweegt met je stok mee, in plaats van dat je stokhouding continue hetzelfde blijft (denk aan de handbeweging die je maakt bij het weggooien van een balletje). Laat de ene streek mooi overvloeien in de andere streek. Hierbij is een goede ontspanning rechterhand (arm) houding uiteraard vereist. En dat kan ik vanaf hier weer niet zien.
M, je leert sneller dan ik. Volgens mijn docente kun je soepel spelen als je de pols losjes houdt en dan aan het eind van de armbeweging met de hand en gekromde vingers bij de opstreek iets afremt. Bij de afstreek gaat eerst de arm weg en dan de vertraagde hand (pols). Terwijl de hand aan het eind of begin van de streek dus nog met de stok meegaat moet de onderarm zich al voorbereiden op de tegenovergestelde richting, de polsbeweging. Vergelijk een motorrijder die voordat de bocht begint al positie op zijn motor inneemt om even later vloeiend schuin door de bocht te kunnen gaan. Onze arm zou zich moeten bewegen als het lichaam van een poes. Die kan zich bij het besluipen van een prooi in 1 rechte lijn zonder schokken 1.5 keer langer maken, elke mm gecontroleerd. Om zijn kop bij het voortbewegen op dezelfde plek te kunnen houden fungeert zijn hals als een soort schokdemper en als hij nog blijft stilstaan gaat zijn kop al naar voren door het verlengen van de hals. Ik stel me voor dat je de rechter arm op die manier zou moeten kunnen bewegen om de tonen soepel in elkaar over te laten gaan. De theorie is makkelijk, nu de praktijk nog. Als je per week een moeilijkheid kon instuderen was je met een paar maanden volleerd violiste denk ik. Maar zo werkt dat bij de meesten dus niet. Vandaag denk je dat je iets beheerst en maanden later merk je dat het eigenlijk nog lang niet goed is, brandhout. Voor je zelf de lat steeds hoger leggen en vergelijken met anderen. Op die manier blijf je jaar in jaar uit aan het verbeteren al zal een "moeder" de laatste verbeteringen niet meer horen. De eerste maanden van mijn studie was ik apetrots dat ik een melodietje kon spelen terwijl mijn omgeving het afschuwelijk vond. Nu is het haast omgekeerd. Terwijl ikzelf steeds ontevredener over de klank wordt zeggen de meesten dat ik nu mooier speel dan een jaar geleden. Viool leren spelen blijft een boeiende hobby.
Hallo jaap, volgens mij heb je daar iets doorelkaar gehaald Je hebt het eind van het berichtje van Neeltjuh gepakt en het eind van mijn laatste berichtje. Bij mij klinkt het nog niet echt vloeiend :lol: Gr, Mariska (Caties)
Goed opgemerkt, helemaal gelijk, maar ik ben nu wel benieuwd wanneer je spel wel wat vloeiender klinkt of hoe je daar mee bezig bent. Mijn docente zegt dat ik elke week wel een nieuw stukje kan instuderen maar dat ik daardoor nog niet mooier ga spelen. Om dat te bereiken kun je beter weken lang op een makkelijk stukje oefenen, de etudes. Het gaat daarbij puur om de strijktechniek. Wel saai geen nieuwe stukjes maar ik denk wel dat ze gelijk heeft.
Processen waar motorische vaardigheden ontwikkeld moeten worden, kosten nou eenmaal veel tijd. Toch hoeft dit niet te betekenen dat er geen "nieuw stukje" aan te pas mag/kan komen. Je zou een bepaalde basis-etude of eventuele zelfgemaakte oefening wekenlang, zoniet maandenlang voor een beperkte tijd per dag kunnen gebruiken om die betreffende techniek dageljjks te polijsten. Maar het bericht van Alexander om toch eens les te gaan nemen, blijft wel bovenaan staan. Verkeerd aangeleerde technieken leiden niet tot het gewenste resultaat en kosten t.z.t. ook weer veel tijd om af te leren. Waarom niet in één keer recht op het doel af?
Ik kan dit alleen maar beamen. Na een klein jaartje aanmodderen heb ik les genomen en was jammer genoeg veel tijd kwijt met het afleren van het verkeerd aangeleerde. Je komt toch op een punt dat je zelf niet meer verder komt! (en soms is dat juist door hetgeen je jezelf verkeerd hebt aangeleerd)
In het begin speelde ik veel meer 'staccato' zegmaar, en waarschijnlijk ook wat krakeriger. Maar nu, is dat wel iets verbeterd...
Hallo, Het klinkt al wat vloeiender.. Er zijn al een paar liedjes die ik bijna kan spelen Ook ga ik misschien een tussenstuk spelen met de culturele avonden als we morgen door de auditie komen. Ik hoef niet goed viool te spelen dan. We zijn een tussenact. We gaan het zo doen. Ik speel een simpel liedje wat ik "kan" spelen. Daarna "probeer" ik een begin van een moeilijk liedje. Tussendoor komt een vriendin (achter een muurtje) en speelt het moeilijke liedje (zodat de mensen denken dat ik opeens kei goed speel) en dan valt het muurtje om en rennen wij gauw weg Ik weet het we zijn heel droog bezig dan. Oh ja... heeft iemand een idee hoe het spelen met de pink (4de vinger) makkelijk kan?? :/ nja doeidoei
Hoi Caties, ik vrees dat het "makkelijke" van de pink alleen door veel oefenen gaat lukken. Het is nu eenmaal de kleinste. Als mensen de 4de vinger langdurig vermijden, gebeurt het wel dat ze of de pink wat opkrullen zodat hij nooit paraat kan staan als hij mag, of dat de linkerhand wat naar rechts kantelt en een hoek vormt ten opzichte van de onderarm. Ook hiermee wordt de toets onbereikbaar voor je pink. Als je jezelf eens plagen wilt kan je het volgende proberen: 1ste vinger op E-snaar (f) 2de op A-snaar (c) 3de op D-snaar (g) 4de op G-snaar (d) Hoeft niet gestreken te worden. Succes met je optreden... en struikel niet tijdens het wegrennen.
Ha die Caties, Na het nog eens doorlezen van dit topic wil ik graag even wat melden over het oefenen van het pinkje. Ons pinkje is nu eenmaal het onderdeurtje en als we niet goed opletten gebruiken we hem niet alleen om deftig opgekruld een kopje thee of koffie weg te werken maar wordt zij ook bij het vioolspel vaak een beetje weg gestopt, ik zelf heb er ook last van. Als voorbeeld: lekker, als je het lekker kunt noemen toonladdertjes spelen. We beginnen op de G en spelen dus G (los), A, B, C, de D gaat ineens op de volgende snaar de “echte” D snaar (weer los), maar eigenlijk hoor je met de pink de D te spelen. Zelf heb ik de ervaring dat het er soms in sluipt en vaak gebruik ik het bewust door b.v. het volgende te doen. De reeks: G (los), A, B, C, en de D op de losse D snaar maar daarna de D op de G met de pink. Om de zuiverheid te vergelijken, het vergelijk tussen de losse D en de door mijn pink bepaalde D. Ik vindt het een beetje lastig om te omschrijven maar als je het gaat proberen is het best een klein hulp middeltje. Probeer eens de toonladder G-majeur te spelen en eerst de pink bewust te vergeten, dus vanaf je ringvinger direct over te gaan naar de tweede snaar de D. Vervolgens bewust juist de pink te gebruiken en de D heel bewust met de pink neer te zetten. Dus vijf noten op een snaar en dan weer terug D, C, B, A, G en weer terug. Het is puur het oefenen van de pink. Kortom het is G (los), A, B, C, de D los op de tweede snaar en vervolgens G (los), A, B, C, maar de D op de G-snaar maar dan met de pink. Het hele ritueel kan je natuurlijk een snaartje opschuiven en nog een keer. Beginnen op de D of beginnen op de A. Dit is een beetje de basis en als je wat verder komt kun je natuurlijk ook gaan oefenen met de eerste vinger op de G-snaar te zetten en te beginnen met de A en dan het hele rijtje af te werken, vervolgens het hele gebeuren weer een snaar verder te verplaatsen en ga zo maar voort. Mocht ik het een en ander niet goed of niet duidelijk hebben uitgetypt, laat het dan a.u.b. horen, dan kan ik het nog eens nalezen en corrigeren. Verder hoop ik dat je/de kam nu eens eindelijk rechtop blijft staan en dat je lekker kunt gaan spelen. Remi
Hallo De kam blijft nu staan :lol: De snaren onstemmen nu (bijna) niet Ik ken (dus niet kan ) al 4 liedjes. Of het zuiver is valt te ruziën (grapje ik weet ook dat het nog heel vals klinkt :lol: naja, byebye
