Hopf, je zult het misschien met moeite geloven, maar het label is DGG (een opname uit 1986; DDD). De opnametechniek laat sowieso te wensen over, omdat de pianissimo gedeelten veel te zacht zijn. Dan moet je de versterking behoorlijk opdraaien wil je nog wat horen. Als je dat dan noodgedwongen doet, heb je er een heleboel bijgeluiden(!) bij met de forte-gedeelten weer veel te luid. Ik heb daarom het Requiem nog eens aangeschaft onder het label Naxos (opname 1993) en die ‘doet’ het beter. Frits
Om terug te keren bij het onderwerp, Ida Haendel, hierbij de prachtige documentaire over Ida Haendel. Haar kleding-, schoenen-, en interieurkeuze is niet de mijne. In zes delen op Youtube:
@Elman, past niet echt op StrijkersForum zo'n hele verhandeling over haar kleding-, schoenen-, en interieurkeuze. Ik neig sterk naar verwijderen.
Ze is nogal excentriek in haar eerder genoemde keuzes. Dat valt nogal op als je de docu bekijkt. Vandaar die opmerking, met bijbehorende smilie. De meeste posts boven de mijne hebben minder met Haendel van doen... En een bijzin van 9 woorden is nou ook niet echt een 'hele verhandeling' te noemen. Hierbij nog een documentaire over Ida Haendel. Eentje uit 1988. Valt me op dat ze toen die lichte bontjas al droeg.
Ida Haendel heeft in juni en juli dit jaar nog concerten en lessen gegeven in Londen. http://www.idahaendel.co.uk/ Daarnaast is er dit jaar een nieuwe cd van haar verschenen. Hier de review van de cd door The Strad http://www.thestrad.com/latest/blogs/the-indomitable-musical-spirit-of-ida-haendel
In de review van The Strad staat toch duidelijk te lezen, dat de recensent bespeurd heeft dat Ida behept is met wat ongewenste tremors (ongecontroleerde bewegingen) in de rechterarm en hand en dat de tempi wat aan de langzame kant zijn hier en daar. Komt bij dat niet al de hoge noten hoog genoeg zijn alsmede dat hier en daar de snarenovergangen nogal hoorbaar worden genomen! Aangenomen dat de schrijver zich inhoudt en een milde beoordeling hanteert, is dit toch reden genoeg om met de hele boel –het vioolspelen- te stoppen lijkt me. Het zou me verbazen als Ida nog een concertzaal vol krijgt. Frits
Zou er naast deze duidelijke tekenen van verval ook nog iets te horen zijn geweest dat juist heel interessant was? Grote diepte van gevoel? Of heel eigenwijze en onvoorziene muzikale interpretaties? Ik sluit niet uit dat het echt niet om aan te horen was, ik was er niet bij. Maar soms zit er in het ouder worden en in verval raken ook iets moois en ontroerends. Maar dat zal nooit zichtbaar worden als de perfectie en de virtuositeit de enige maatstaf zijn. Maar eigenlijk vind ik dat ieder die muziek wil maken dat gewoon moet doen. Ik hoop dat ze er niet onder lijdt dat de zaaltjes kleiner worden en het publiek in aantal afneemt.
@Oosterhof: ik gok dat je deze nog niet gekeken hebt. Zeker doen: Verder zou ik er zeker naar toe gaan als zij in Nederland een concert zou geven want - en dan citeer ik ook The Strad: And yet... that sound, that style, the personality. There are winsome treats such as Sarasate's Zigeunerweisen and Brahms's Hungarian Dance no.1, but for me the heart of it is her Bach Chaconne. The piece, more than any I can think, stands as a tribute to the human spirit, and Haendel's view of it is surprisingly simple and unfussy as she builds its tight structure. The essence of her musical intelligence is as sharp as ever.
@Elman, de link is precies dezelfde als op april 2011 in post#22 al werd gegeven en dus had ik die al gezien en gehoord. Overigens was dat een documentaire uit 2004 en zijn we dus al weer negen jaren verder. In die negen jaar kan de tand des tijds zichtbaarder zijn geworden, zodat een recentere opname meer gewicht in de schaal legt dan 'oud spul'.
Ik denk dat de doorleving van de muziek door haar leeftijd een enorme verrijking kan zijn voor het publiek dat haar een warm hart toedraagt. Maar wanneer de lichamelijke klachten evident worden kan het zijn dat die doorleving niet hoorbaar gemaakt kan worden in haar vioolspel. Wanneer daar ook nog eens bij komt dat de intonatie te wensen overlaat zijn daar teveel factoren die het niet rechtvaardigen dat zij (Ida Haendel) nog volle zalen trekt. Ik zou er niet meer op af komen.
Tsja, of Ida Haendel daar nou wakker van ligt... Met zn allen kunnen we nog niet in haar schaduw staan. Bovendien wordt hier geloof ik structureel over het hoofd gezien wat The Strad schreef: And yet... that sound, that style, the personality. There are winsome treats such as Sarasate's Zigeunerweisen and Brahms's Hungarian Dance no.1, but for me the heart of it is her Bach Chaconne. The piece, more than any I can think, stands as a tribute to the human spirit, and Haendel's view of it is surprisingly simple and unfussy as she builds its tight structure. The essence of her musical intelligence is as sharp as ever.
Nee, ik denk ook niet dat Ida wakker ligt van mijn mening, die ze trouwens toch niet aan de weet komt. Vreemd wanneer je (=Elman) aangeeft dat ik het artikel uit The Strad over het hoofd zou zien, terwijl ik in post#26 aangeef dat dezelfde recensent opmerkt dat het lichamelijk wat minder wordt met Ida. Dat uit zich blijkbaar in een slechte intonatie etc. (zie post#26). Ik ben het met je eens dat wanneer wij allen als violisten simultaan een stuk zouden spelen je niet in de schaduw kunt staan, maar ik zou eerder een vergelijk willen maken met de situatie een op een, dan is er nog kans. Maar wanneer het vioolspel van Ida Haendel iemand nog steeds kan bekoren is het wat mij betreft prima, vooral gaan luisteren als zich de gelegenheid voor doet! Maar dan wel kritisch wezen!
Ik weet dat het niet meer helemaal jofel klinkt. Maar daar staat een hoop tegenover blijkt uit hetzelfde artikel uit The Strad. Uit die youtubefilm hierboven blijkt haar irritatie over het feit dat iedere recensent over haar leeftijd begint. Dat ondanks haar leeftijd er nog geen hapering merkbaar is etc. Inmiddels dus wel. Dat is jammer, temeer dat blijkbaar de zelfkritiek ontbreekt om zich alleen te gaan beperken tot bijv. Masterclasses. Net als Pavarotti, die kon de schijnwerpers (ook) niet missen.
Kan best leuk wezen, maar ik ga echt geen 3 1/2 uur kijken naar Ida. Dus voor de liefhebbers dan maar.
Dit hier: is een klein uur vermaak! (sorry, ik bedoel het niet oneerbiedig, ik heb hier met plezier naar gekeken!) Cellist Steven Isserlis interviewt Ida Haendel. Ze komt met haar vioolkoffer op... Als ik niet had geweten dat zij violiste was, had ik haar (dus als ik het geluid uitzette) best voor actrice kunnen 'slijten'. Wat een expressie in haar manier van vertellen! Toch een heel bijzondere violiste! Wat had ik graag een duet van deze twee willen horen en zien! (Steven Isserlis heeft ook de weduwe van Pablo Casals geïnterviewed, ook de moeite van het kijken waard!)
Ik heb me ernstig afgevraagd of het echt een gebrek aan zelfkennis is. Bij mij is het beeld blijven hangen van een intens eenzame vrouw, die weinig anders heeft en had om voor te leven dan haar viool (en hondje Decca). Smoorverliefd zijn (op Sergiu Selibidache), en dan door hem een "vleesetende plant" genoemd worden... Dat vond ze een leugen en in de manier waarop ze dat uitsprak kwam zoveel zielepijn naar boven... Verder hardnekkig de andere kant opkijken om maar niet te hoeven toegeven dat haar carrière voorbij is, voorgoed voorbij en al bijna vergeten ( "where is the meeting committee?" bij aankomst op een luchthaven). Zou ze het echt niet beseffen? Vrolijke momenten zaten er gelukkig ook in. Trouble, trouble door een wolftoontje in haar kostbare Strad. Ze kon wel even flirten met de jonge vioolbouwer die geconsulteerd werd. Maar als ze de realiteit onder ogen moet zien gaat ze dood denk ik.
Nou, in de betreffende film "I am the violin" is haar intonatie verre van vlekkeloos en heeft ze in het langzame deel van het Brahms concert een bibberstok van jewelste. Ik vond het triest. Maar toch ook mooi. Een portret van een hoogst excentrieke dame die eens een groot vioolsoliste was. En dat kon je nog steeds horen door alles heen.
Broosheid kan ook heel mooi en intens klinken! Alleen is dat toch niet echt meer iets voor in een concertzaal. Eerder in kamermuziek.
