Oh ja ik wilde al tijden in positie spelen, maar mijn docente hield dat nog tegen. De vorige les mocht ik een toonladder spelen die eindigde in de duimpositie. Toen was ik zo blij als een kind
Waarom houdt je docente dat tegen? En als je dat wilt dan doe je dat toch gewoon? Zeg je daarna dat je het al geprobeerd hebt en dat je vindt dat je er aan toe bent. Ik speelde altijd meer en moeilijker dan de leraar opgaf. Dat gaf wel hilarische momenten: hij zei me een keer de Sonates en Partita's van Bach aan te schaffen en toen kon ik zeggen dat ik die allang had en er al uit speelde. Kun je aanvoeren dat die leraar er geen goede kijk op had en misschien was dat ook wel zo. Maar ik was dus niet zo braaf dat ik keurig netjes in het patroon liep van de leraar.
Oh thuis deed ik dat allang hoor , en ik kreeg ook wel wat maten in positie in stukken maar ze wilde eerst de eerste en halve positie verstevigen en ik kreeg geen losse positie-oefeningen. haha ja, leuk, herkenbaar
Masterclasses: ook een goed idee! Bij een stuk wat ik nu speel is idd een leuke masterclass, alleen....gaat het vooral over 'het verhaal' van het stuk en hoe je het hele stuk mooier kunt brengen. Alleen....gaan ze er wel van uit dat je de techniek beheerst...ook van die moeilijke maten. Maar het ksn zeker inspirerend werken!
klopt, het is vooral voor de interpretatie. Maar die kan je in ieder stuk toepassen. Lastige loopjes zijn met name een kwestie van langzaam tempo opvoeren.
Dat deed ik ook in het begin, meer en moeilijker, maar waarschijnlijk wel met foute techniek. Nu heb ik naast mijn lessen veel samenspel waar ik veel voor oefen.
